Οι 10 εταιρείες που αποφασίζουν τι αγοράζεις, με τι τρέφεσαι και πως ζεις.
Kraft, Coca Cola, Pepsico, Kellogs, Mars, Unilever, Johnson & Johnson, Procter & Gamble, Nestle, και General Mills.
Η δομή του δικτύου ελέγχου των διεθνικών εταιρειών επηρεάζει τον ανταγωνισμό της παγκόσμιας αγοράς και την όποια… χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Μέχρι στιγμής, μελετήθηκαν μόνο μικρά εθνικά δείγματα και δεν υπήρχε κατάλληλη μεθοδολογία για την αξιολόγηση του ελέγχου παγκοσμίως. Παρουσιάζουμε την πρώτη διερεύνηση της αρχιτεκτονικής του διεθνούς δικτύου ιδιοκτησίας, μαζί με τον υπολογισμό του ελέγχου που κατέχει κάθε παγκόσμιος παίκτης. Διαπιστώνουμε ότι οι διεθνικές εταιρείες αποτελούν μια γιγαντιαία δομή δολοφόνων και ότι ένα μεγάλο μέρος του ελέγχου ρέει σε ένα μικρό σφιχτό πυρήνα χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτός ο πυρήνας μπορεί να θεωρηθεί ως μια οικονομική “super-entity” που δημιουργεί νέα σημαντικά ζητήματα τόσο για τους ερευνητές όσο και για τους διαμορφωτές πολιτικής. Επίσης αυτός ο σφιχτός πυρήνας που διαμορφώνει την υγεία και τον θάνατο των ανθρώπινων ζώων.
Είναι κοινή αίσθηση μεταξύ των μελετητών να βλέπουν την παγκόσμια οικονομία να κυριαρχείται από μια χούφτα ισχυρών διεθνικών εταιρειών (TNCs). Ωστόσο, αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ή απορριφθεί με ρητούς αριθμούς. Μια ποσοτική έρευνα δεν είναι ένα τετριμμένο καθήκον επειδή οι επιχειρήσεις μπορούν να ασκήσουν έλεγχο επί άλλων επιχειρήσεων μέσω ενός ιστού άμεσων και έμμεσων ιδιοκτησιακών σχέσεων που επεκτείνεται σε πολλές χώρες. Επομένως, απαιτείται μια σύνθετη ανάλυση δικτύου προκειμένου να αποκαλυφθεί η δομή του ελέγχου και οι επιπτώσεις του.
Πρόσφατα, τα οικονομικά δίκτυα έχουν προσελκύσει αυξημένη προσοχή, π.χ. δίκτυα εμπορίου, προϊόντα, πιστώσεις, τιμές μετοχών και διοικητικά συμβούλια. Αυτή η βιβλιογραφία έχει επίσης αναλύσει τα δίκτυα ιδιοκτησίας, αλλά έχει παραμελήσει την δομή του ελέγχου σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμη και η βιβλιογραφία εταιρικής διακυβέρνησης έχει μελετήσει μόνο μικρές εθνικές επιχειρηματικές ομάδες. Είναι βέβαιο ότι κάθε μεγάλη εταιρία έχει μια πυραμίδα θυγατρικών εταιριών και έναν κρυφό αριθμό μετόχων. Ωστόσο, η οικονομική θεωρία δεν προσφέρει μοντέλα που προβλέπουν τον τρόπο με τον οποίο οι TNC συνδέονται παγκοσμίως μεταξύ τους.
Τρεις εναλλακτικές υποθέσεις μπορούν να διατυπωθούν. Οι TNC μπορούν να παραμείνουν απομονωμένες, να συσσωρεύονται σε χωριστούς συνασπισμούς ή να σχηματίζουν ένα γιγαντιαίο συνδεδεμένο στοιχείο, ενδεχομένως με δομή πυρήνα-περιφέρειας. Μέχρι στιγμής, το θέμα αυτό παρέμεινε αδιευκρίνιστο, παρά τις σημαντικές επιπτώσεις του στην χάραξη πολιτικής, οικονομίας, υγείας, ασφαλειών κλπ. Πράγματι, οι αμοιβαίες σχέσεις ιδιοκτησίας μεταξύ επιχειρήσεων του ίδιου τομέα, θέτουν σε κίνδυνο τον “ανταγωνισμό” στην αγορά.
Επιπλέον, αναγνωρίστηκε ότι οι διασυνδέσεις μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έχουν αμφίσημες επιπτώσεις στην οικονομική τους ευθραυστότητα. Η επαλήθευση του βαθμού στον οποίο οι επιπτώσεις αυτές ισχύουν στην παγκόσμια οικονομία είναι καθαυτή ένα ανεξερεύνητο πεδίο έρευνας. Ωστόσο, μια απαραίτητη προϋπόθεση για τέτοιες έρευνες είναι να αποκαλυφθεί η παγκόσμια δομή του εταιρικού ελέγχου. Αυτό δεν έγινε ποτέ πριν και είναι ο στόχος της παρούσας εργασίας.
Η έρευνα είναι ελβετικού πανεπιστημίου, χρηματοδοτημένη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία στηρίζεται στην ανάλυση δικτύων και αντλεί τα δεδομένα της από την έρευνα των εταιρικών σχέσεων 43.060 πολυεθνικών επιχειρήσεων. Το εύρος της έρευνας και η επιστημονική μέθοδος δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τα συμπεράσματα της.
Ο Ελεγχος του Πλανήτη είναι Μπίζνες και Οικογενειακή Υπόθεση.
Τι ανταγωνισμός και κουραφέξαλα !!!
Ο πυρήνας είναι πολύ πυκνά συνδεδεμένος, με τα μέλη να έχουν, κατά μέσο όρο, στενούς δεσμούς με άλλα 20 μέλη. Περίπου τα 3/4 της ιδιοκτησίας των επιχειρήσεων στον πυρήνα παραμένει στα χέρια των επιχειρήσεων του ίδιου του πυρήνα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια σφιχτά συνδεδεμένη ομάδα εταιρειών που κατέχουν σωρευτικά το μερίδιο πλειοψηφίας μεταξύ τους.
Η Coca Cola δεν ελέγχει το ενεργειακό ποτό Monster, έχει, όμως την διανομή του. Η Pepsico ελέγχει τις αλυσίδες εστιατορίων KFC και Taco Bell. Η Procter & Gamble είναι η μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία των ΗΠΑ και ελέγχει τις εταιρείες που παράγουν τα πάντα από ιατρικά, οδοντόκρεμες και μόδα. Η Nestle είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων στον κόσμο με 8.000 μάρκες, συνεργαζόμενη και με πολλές άλλες (σαμπουάν L’Oreal, παιδικές τροφές Gerber, ενδυμάτα Diesel, τροφές κατοικίδιων Purina και Friskies κλπ).
Η είσοδος του πολυεθνικού γίγαντα της Unilever στην ελληνική αγορά έγινε σε μία εμβληματική περίοδο για την ελληνική οικονομία. Συνέβη το 1962, ένα χρόνο μετά από την σύνδεση της Ελλάδας με την τότε ΕΟΚ (και την απαρχή του ολέθρου που ακολούθησε για την υγεία) -και ήταν από τους πρώτους ξένους ομίλους που εισχώρησαν στην ελληνική επικράτεια. Εγινε με έναν ιδιαίτερο τρόπο -όπως συνέβαινε εκείνη την εποχή- εξαγοράζοντας μέρος του μετοχικού κεφαλαίου της Ελαΐς, της πιο σημαντικής ελληνικής μονάδας τυποποίησης ελαιολάδου.
Ο αγγλο-ολλανδικός όμιλος Unilever απέκτησε πληθωρική παρουσία στην ελληνική αγορά, κατέκτησε και διατηρεί, ακόμη και στην περίοδο της κρίσης, την πρώτη θέση στην ελληνική αγορά καταναλωτικών προϊόντων, παρά την μείωση των πωλήσεων και την συρρίκνωση της κατανάλωσης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στις κατηγορίες των τροφίμων (μαργαρίνες, ελαιόλαδο, παγωτό, προϊόντα τομάτας, τσάι, μαγιονέζα, κέτσαπ, μαγειρικοί κύβοι) η Unilever κατέχει ηγετική θέση, ενώ στις κατηγορίες των ειδών προσωπικής υγιεινής και καθαρισμού κατέχει την πρώτη θέση στις αγορές των αποσμητικών, των προϊόντων περιποίησης σώματος και των καθαριστικών χώρου. (έτσι για να ξέρεις την πηγή του καρκίνου και των αυτοάνοσων)
Το 90% των Μ.Μ.Ε. στις ΗΠΑ (2011) ελέγχεται από 6 εταιρείες έναντι 50 το 1983.
37 τράπεζες του 1990 των ΗΠΑ συγχωνεύθηκαν σε 4 το 2009: JP Morgan Chase, Citigroup, Wells Fargo και Βank of America. H διάσημη Morgan Stanley βγήκε από τα σπλάχνα της JP Morgan, με το νόμο Glass-Steagall, για το διαχωρισμό επενδυτικών και εμπορικών τραπεζών. Το τι ελέγχουν οι τράπεζες πρόκειται για ένα λαβύρινθο.
Από καταβολής κόσμου, αυτός που παίζει τον κυρίαρχο ρόλο είναι το τραπεζικό σύστημα, αυτό επιβεβαιώνεται, με τρόπο αδιαμφισβήτητο.
Η δομή του δικτύου ελέγχου των πολυεθνικών επιχειρήσεων επηρεάζει τον ανταγωνισμό της παγκόσμιας αγοράς και την χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Οι διεθνικές εταιρείες σχηματίζουν μια γιγάντια δομή – παπιγιόν και ένα μεγάλο μέρος του ελέγχου των ροών ανήκει σε ένα μικρό σφιχτοδεμένο πυρήνα χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτός ο πυρήνας είναι μία οικονομική «υπερ-οντότητα» που θέτει νέα σημαντικά ζητήματα τόσο για τους ερευνητές όσο και για τους φορείς χάραξης πολιτικής, μα όχι και για το ανθρώπινο_ζώο_του_πολιτισμού που δεν αρέσκεται στην σκέψη, ανάλυση κι εξαγωγή συμπερασμάτων. Γενικά ό,τι έχει να κάνει με σκέψη και χρήση εγκεφάλου του προκαλεί αφόρητη κούραση.
Αυτός είναι ο κόσμος του ανθρώπινου ζώου, μέσα στον οποίο ζεις.
Η έρευνα ξεκίνησε με τον έλεγχο 43.060 επιχειρήσεων, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει ο ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Για να καταλήξει ότι το δίκτυο των 43.060 επιχειρήσεων αποτελείται από 600.508 κόμβους και 1.006.987 δεσμούς ιδιοκτησίας.
Κατ’ αρχάς, θα περίμενε κανείς η ανισότητα του ελέγχου να είναι συγκρίσιμη με την ανισότητα των εισοδημάτων στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, δεδομένου ότι μετοχές των περισσότερων εταιρειών είναι προσιτές στο κοινό στις χρηματιστηριακές αγορές. Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι μόνο 737 κορυφαίοι κάτοχοι συγκεντρώνουν τον έλεγχο του 80% της αξίας του συνόλου των πολυεθνικών επιχειρήσεων, οι κορυφαίοι φορείς είναι κάτοχοι ελέγχου δέκα φορές μεγαλύτερου από ό,τι θα μπορούσε να αναμένεται με βάση τον πλούτο τους.
Από τις 1.650.000 επιχειρήσεις βρεθήκαμε με 737 που ελέγχουν το 80% της αξίας των πολυεθνικών!
Η έρευνα διεπίστωσε, επίσης, ότι 147 επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% της οικονομικής αξίας του συνόλου των πολυεθνικών και τα 3/4 αυτών είναι τραπεζικοί διαμεσολαβητές.
Αυτό το αξιοσημείωτο εύρημα, εγείρει δύο θεμελιώδη ερωτηματικά:
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην χρηματοπιστωτική σταθερότητα; Τα πιστωτικά ιδρύματα που ελέγχουν αυτόν τον όγκο επιχειρήσεων εμπλέκονται σε δανειακές συμβάσεις με πολλές άλλες επιχειρήσεις. Αυτό τους επιτρέπει να διαφοροποιούν τον κίνδυνο, αλλά και να τον μεταδίδουν σε άλλους. Δυστυχώς, οι πληροφορίες σχετικά με τις εν λόγω συμβάσεις δεν αποκαλύπτονται δήθεν για λόγους “στρατηγικής”.
Ποιές είναι οι συνέπειες για τον ανταγωνισμό της αγοράς; Δεδομένου ότι πολλές πολυεθνικές εταιρείες στον πυρήνα έχουν επικαλυπτόμενες περιοχές δραστηριότητας, το γεγονός ότι συνδέονται με σχέσεις ιδιοκτησίας διευκολύνει τον σχηματισμό συνασπισμών, η οποία παρεμποδίζει τον ανταγωνισμό στην αγορά.
Από την θρυλική miastala.com (2008) γράφαμε ότι η ζωή του ανθρώπινου ζώου, όπως την γνωρίζουμε έχει ήδη τελειώσει, είναι σε εξέλιξη η Γκρίζα Φυλή και η μετατροπή του ανθρώπου_του_πολιτισμού σε άλλο είδος (εντομοειδές) και κατά συνέπεια προετοιμάζουν την μορφοποίηση του πλανήτη γι’ αυτό το νέο είδος. Ε, δεν θα άφηναν την τροφή του στην τύχη.
Τι μπορείς να κάνεις;
Μα, να γίνεις από ανθρώπινο_ζώο … Ανθρωπος.
Και κατά συνέπεια να τρέφεσαι σαν Ανθρωπος κι όχι σαν ανθρώπινο_ζώο.
@Ηω Αναγνώστου/ miastala.com 2011
The Network of Global Corporate Control
Γιγαντιαία Δομή Δολοφόνων
Η Ψευδαίσθηση της «Επιλογής» – Ο «ελεύθερος» ανταγωνισμός
η «ελεύθερη» αγορά είναι, απλώς, ευκολοχώνευτος μύθος για άνοα ανθρώπινα ζώα.
Ολοφάνερη η δόλια πολυπλοκότητα των εταιρικών διαπλοκών.
