«Κάποτε, μονάχα οι δεισιδαίμονες άνθρωποι πίστευαν πως μπορεί να πέφτουν πέτρες από τον ουρανό. Έτσι, όταν κάποιος έβρισκε ένα μετεωρίτη που μόλις είχε πέσει στο έδαφος, όλοι του έλεγαν: ‘αυτή η πέτρα ήταν εκεί από πάντα…’ Σήμερα, όταν κάποιος βλέπει παράξενα φωτεινά αντικείμενα να πετούν στον ουρανό, όλοι λένε: ‘είναι μονάχα μετεωρίτες!’…» Τσαρλς Φορτ
Ο Τσαρλς Φορτ είναι ο πρώτος που μιλά για τα UFO και τις απαγωγές, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Και το συγκλονιστικό είναι ότι -παρ’ όλο που πιστεύεται ότι το φαινόμενο ξεκίνησε την δεκαετία του 1940- ο Φορτ έχει στα βιβλία του εκατοντάδες αναφορές σ’ αυτό, από το 1630 μέχρι, το 1910-20-30. Αναζήτησε το άρθρο: “Ο Αγαπητός Κύριος Τσαρλς Φορτ”
***
Α.Τ.Ι.Α. ή UFO
Κάθε μέρα που περνά, το φαινόμενο των απαγωγών από Α.Τ.Ι.Α. προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι μαρτυρίες όχι μόνο πληθαίνουν, αλλά πλέον μιλούν για μαζικές απαγωγές. Το γεγονός αυτό προσφέρει νέες, απροσδόκητες κι άκρως ανησυχητικές διαστάσεις σε αυτό το φαινόμενο. (Αναζήτησε το άρθρο: *Η Μάχη στο Dulce).
Ο όρος Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (ΑΤΙΑ) ή UFΟ (Unidentified Flying Objects) αναφέρεται σε αντικείμενα τα οποία εμφανίζονται στον ουράνιο θόλο ή μερικές φορές και στο διάστημα, και δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε γνωστά ανθρώπινα κατασκευάσματα ή σε αντίστοιχες δημιουργίες της φύσης. Ο όρος ΑΤΙΑ είναι αρκτικόλεξο της Ελληνικής μετάφρασης του αντίστοιχου αγγλικού UFO, που υιοθετήθηκε το 1953 από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF). Παλαιότερος όρος ήταν «ιπτάμενος δίσκος», που χρησιμοποιείται ακόμη σε χώρες της Ασίας και περιορισμένα στην Αυστραλία. Αντίθετα οι Ρώσοι υιοθέτησαν για τα ίδια αντικείμενα τον όρο «ιπτάμενο ημικυκλικό δρεπάνι».
Έχουν αναφερθεί θεάσεις τέτοιων αντικειμένων σε όλο τον κόσμο, όπως και στην Ελλάδα. Έχουν παράξενα σχήματα, μα τα περισσότερα τείνουν να υιοθετούν συχνότερα το σχήμα τους σε δίσκο ή πούρο. Από αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό καθιερώθηκε διεθνώς να αναφερόμαστε σε τέτοιου είδους αντικείμενα και ως «ιπτάμενοι δίσκοι». Τα φώτα που συνήθως τα περιβάλλουν, είναι πολύχρωμα και εκτυφλωτικά, κινούνται με τεράστιες ταχύτητες και εκτελούν ελιγμούς με τέτοιο θαυμαστό τρόπο που η σημερινή γήινη τεχνολογία αδυνατεί να αναπαραγάγει ή και να εξηγήσει ακόμα… έτσι λένε.
Οι περισσότερες αναφορές για ATIA μιλούν για ιπτάμενα αντικείμενα με δισκοειδές σχήμα. Αυτή είναι και η εικόνα που φέρνουμε στον νου μας κάθε φορά που ακούμε για UFO. Ωστόσο πολλές αναφορές δείχνουν ότι τα ΑΤΙΑ εμφανίζονται με ασυνήθιστα σχήματα. Στις 17 Αυγούστου το 1995 τέσσερις άνθρωποι είδαν ένα τριγωνικό ΑΤΙΑ να αιωρείται πολύ χαμηλά στην περιοχή Μπούτλεϊ Γούτον κοντά στην πόλη Γκλάστονμπερι της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Είχε μέγεθος μεγαλύτερο ενός μεταγωγικού αεροπλάνου τύπου “Ηρακλής” και στεκόταν ακίνητο στο ύψος των κορυφών των δέντρων. Λίγο αργότερα άρχισε να κινείται χωρίς να ακούγεται κανένας θόρυβος. Το γεγονός αυτό τρομοκράτησε τους θεατές/μάρτυρες. Την ίδια εποχή και λίγο πιο βόρεια αναφέρθηκε η θέαση ενός ΑΤΙΑ με παράδοξο σχήμα. Εδώ οι μάρτυρες ήταν αστυνομικοί κι ανέφεραν ότι στις 24 Αυγούστου 1995 είδαν ένα κυλινδρικό αντικείμενο που περιβαλλόταν από “πράσινη άχλη” να πετά πάνω από την πόλη Όλντριτζ στην κεντροδυτική Αγγλία.
Τον Απρίλιο του 2020 και μετά την δημοσιοποίηση τριών σχετικών βίντεο του Υπουργείου Άμυνας, στα οποία εμφανίζονταν τρεις περιπτώσεις ανεξιχνίαστων φαινομένων τα έτη 2004 και 2015 (2 συμβάντα), το Κογκρέσο των ΗΠΑ παρήγγειλε για την υποβολή μίας λεπτομερούς έκθεσης του προγράμματος “Unidentified Aerial Phenomena Task Force”, σχετικά με την εμφάνιση “αγνώστου ταυτότητας εναέριων φαινομένων” (UAP) στον εναέριο χώρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Από τις συνολικά 144 περιπτώσεις, μόλις μία εξηγήθηκε, ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν ανεξιχνίαστες.
Την νέα αυτή στροφή στον τρόπο που η επίσημη ηγεσία των ΗΠΑ αντιμετωπίζει το θέμα, εγκαινίασε ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του σαν Πρόεδρος ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο υπήρχε στην κυβέρνηση αρμόδιος υπάλληλος που ασχολούνταν με το ζήτημα. Οι πρόσφατες αυτές έρευνες της Αμερικανικής Αεροπορίας ξεκίνησαν από την δεκαετία του ’50 ακόμη, καθώς έκτοτε έχουν εξεταστεί περισσότερες από 12.000 παρόμοιες αναφορές, οι οποίες και περιλαμβάνονται στην “έκθεση Κόντον”. Οι 700 από αυτές δεν εξηγήθηκαν ποτέ και οι έρευνες συνεχίστηκαν με το αμυντικό πρόγραμμα ασφάλειας “Advanced Aerospace Threat Identification”, το οποίο τερματίστηκε το 2017 παρά τις αντιρρήσεις του επικεφαλής του, Λουίς Ελιζόντο, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις για την μη διακοπή της έρευνας, αλλά δεν εισακούστηκε.
Το 1948 η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία συνέστησε ειδικό πρόγραμμα επίσημων αναφορών ΑΤΙΑ υπό τον τίτλο Blue Book (που αποδόθηκε στα ελληνικά ως «Μπλε Βιβλίο», «Κυανή Βίβλος» ή «Γαλάζια Βίβλος»). Μέσα σε 20 χρόνια (μέχρι το 1969) περιείχε 12.620 αναφορές θέασης ΑΤΙΑ. Μετά την αρνητική εισήγηση της επιτροπής Κόντον σταμάτησε η τήρησή του. Αντίθετα ο Καναδάς συνέχισε την επίσημη καταγραφή όπου ετήσιες αναφορές έφθαναν τις 750. Παρόμοιους φακέλους τήρησαν με λιγότερες όμως αναφορές η Αγγλία, η Σουηδία, η Δανία, η Ελλάδα, η Αυστραλία κ.ά., με την εντολή όμως να καταστρέφονται μετά την πενταετία.
«Η εξερεύνηση του αγνώστου στο διάστημα και στην ατμόσφαιρα βρίσκεται στην καρδιά αυτού που είμαστε στη NASA. Η κατανόηση των δεδομένων που έχουμε σχετικά με τα άγνωστης ταυτότητας εναέρια φαινόμενα είναι κρίσιμη για να μας βοηθήσει να εξάγουμε επιστημονικά συμπεράσματα αναφορικά με το τι συμβαίνει στους ουρανούς μας. Τα δεδομένα είναι η γλώσσα των επιστημόνων και καθιστά το ανεξήγητο εξηγήσιμο», δήλωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της Επιστημονικής Διεύθυνσης της διαστημικής υπηρεσίας Τόμας Ζερμπούχεν.
ΤΑ UFO ΜΑΣ ΜΕΛΕΤΟΥΝ.
Έκπληξη προκάλεσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, Γκάρι Νόλαν, ένας από τους πιο διακεκριμένους σε θέματα UFO, με όσα ανέφερε με βεβαιότητα, γύρω από την ύπαρξη των εξωγήινων! Η σιγουριά με την οποία μίλησε στο συνέδριο Salt iConnections (2023) προκάλεσε την έκπληξη των συμμετεχόντων. Η δήλωση έγινε κατά την διάρκεια μιας συζήτησης με θέμα «Το Πεντάγωνο, η εξωγήινη νοημοσύνη και η συντριβή αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων (UFO)», στο πλαίσιο του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Μανχάταν την περασμένη εβδομάδα.
Σύμφωνα με την New York Post, ο συντονιστής του συνεδρίου Άλεξ Κλόκους, ρώτησε τον Γκάρι Νόλαν αν πιστεύει ότι UFO έχουν επισκεφθεί την Γη, με τον ίδιο να απαντά:
«Νομίζω ότι μπορείτε να πάτε ένα βήμα παραπέρα, δεν έχουν απλώς επισκεφθεί τον πλανήτη μας, το έκαναν για πολύ καιρό και είναι ακόμα εδώ… Ξέρετε, οι άνθρωποι μιλούν για το σήμα ”Wow” (Ουάου)! αναζητώντας νοήμονα εξωγήινα όντα. Το σήμα ”Wow” είναι σε τακτική βάση, αυτή είναι η επικοινωνία που έχουμε ήδη με UFO», ανέφερε ο Νόλαν.
Το σήμα «Wow!» είναι μια «έκρηξη» ραδιοκυμάτων, που καταγράφηκε στο διάστημα το 1977. Το σήμα, διάρκειας 72 δευτερολέπτων, ήταν 30 φορές ισχυρότερο από την τυπική ακτινοβολία, γεγονός που προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον από τους αστρονόμους, αλλά και εικασίες πως θα μπορούσε να έχει προέλθει από εξωγήινους, που αναζητούσαν άλλες μορφές ζωής στο διάστημα. Στο πέρασμα των χρόνων υπήρξαν και οι εκτιμήσεις πως το σήμα «Wow!» θα μπορούσε να έχει προέλθει και από ένα ζεύγος κομητών. (sic)
Ο Κλόκους, σχολιάζοντας την απάντηση του Νόλαν, υπογράμμισε πως ο ισχυρισμός του γίνεται δύσκολα πιστευτός και του ζήτησε να δώσει πιθανότητες. «Είμαι 100% σίγουρος», ανέφερε ο Αμερικανός καθηγητής. Και πρόσθεσε:
«Κι αυτή δεν είναι μόνο η γνώμη μου. Ο νόμος για την εξουσιοδότηση της Εθνικής Άμυνας ψηφίστηκε πέρυσι και έχει την υπογραφή του Προέδρου Μπάιντεν από τον περασμένο Δεκέμβριο. Τριάντα σελίδες από το κείμενο αφορούν την ίδρυση ενός γραφείου αγνώστων εναέριων φαινομένων (All-domain Anomaly Resolution Office – AARO). Το γραφείο, διαθέτει 25μελές προσωπικό και έχει αναλάβει, την συλλογή των πληροφοριών στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και την ταξινόμηση αυτών σε μια ενιαία μορφή, για πρώτη φορά. Στην συνέχεια τα στοιχεία αυτά αποστέλλονται στο Κογκρέσο. Έχει δημιουργηθεί και γραφείο που επιτρέπει στους ανθρώπους να επικοινωνούν με τις αρμόδιες αρχές, δίνοντας πληροφορίες για κάθε αξιοπερίεργη θέαση. Το πιο πρόσφατο περιστατικό καταγγελίας που καταγράφηκε μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο, απασχόλησε έντονα την Ουάσινγκτον», πρόσθεσε.
Όταν ρωτήθηκε ποια είναι η πιο πειστική απόδειξη για τους ισχυρισμούς του ότι υπάρχει εξωγήινη ζωή στην Γη, ο καθηγητής απάντησε:
«Πρέπει απλώς να δείτε τις κινήσεις της κυβέρνησή μας αυτή τη στιγμή για αυτό το ζήτημα. Δώδεκα Αμερικανοί γερουσιαστές ανεξαρτήτων πολιτικών πεποιθήσεων έχουν ήδη υπογράψει επιστολή ζητώντας περισσότερες πληροφορίες από το Κογκρέσο για τα αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα (ATIA). Σε τι βασίζουν τις απόψεις τους; Τις βασίζουν σε δεκάδες άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν εμφανιστεί και έχουν μιλήσει μαζί τους σε απόρρητα περιβάλλοντα. Και ο ίδιος είχε προσωπική εμπειρία με άτομα που, ειλικρινά, γνωρίζω ότι έχουν εργαστεί ή εργάζονται σε προγράμματα αντίστροφης μηχανικής (σ.σ. η διαδικασία ανακάλυψης των τεχνικών χαρακτηριστικών ενός συστήματος που συνετρίβη)».
Ο Νόλαν υπερθεματίζοντας ανέφερε:
«Η πρώτη ερώτηση που κάνει κάποιος μόλις ακούει για προγράμματα αντίστροφης μηχανικής είναι η εξής: Αν είναι τόσο τεχνολογικά προηγμένοι γιατί συντρίβονται; Η απάντηση είναι πως αυτό που συντρίβεται δεν είναι στην πραγματικότητα ένα σκάφος με κάποιο ζωντανό όν. Χρησιμοποιώ συχνά ένα παράδειγμα: Αν θέλατε να μελετήσετε μια φυλή κανιβάλων στην μέση του Αμαζονίου θα πηγαίνατε οι ίδιοι και θα εμφανιζόσασταν στην φυλή, ελπίζοντας να μην γίνετε το δείπνο τους; Όταν είσαι μια προηγμένη νοημοσύνη δεν πρόκειται να βάλεις την ζωή σου σε κίνδυνο εμφανιζόμενος εδώ. Αυτά που συναντάμε στην Γη ενδεχομένως είναι κάποια drones, κάποιο είδος προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης ή κάτι άλλο αντίστοιχο. Στην καθημερινότητά μας έχουμε ήδη κάποιες μορφές διαφορετικής νοημοσύνης (chatGPT κ.α.). Δεν ξέρουμε ακριβώς τι μπορεί να κάνει, οπότε φανταστείτε να ήμασταν ένα εκατομμύριο χρόνια μπροστά».
Α.Τ.Ι.Α. Μαζικές Απαγωγές
[…] Η Κάθριν δεν μπορεί να εξηγήσει τι της συνέβη εκείνο το βράδυ. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Είχε σχολάσει από την δουλειά της σε ένα νάιτ-κλαμπ της Βοστόνης, όπου εργάζεται ως ρεσεψιονίστ, και κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό της προς την μικρή πόλη Σόμερβιλ, όπου βρίσκεται το σπίτι της. Ωστόσο, όταν έφτασε στην διασταύρωση για το Σόμερβιλ, δεν έστριψε και συνέχισε να οδηγεί στον αυτοκινητόδρομο. Η ίδια δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί το έκανε αυτό. Ούτε ξέρει γιατί άφησε τον αυτοκινητόδρομο περίπου 15 χιλιόμετρα μετά την διασταύρωση, πέρασε έξω από την πόλη Σόγκους, και χάθηκε τελικά σε μια δασωμένη περιοχή. Όταν μπόρεσε να βγει από εκεί, συνειδητοποίησε ότι η ώρα ήταν 2:45 το πρωί -τουλάχιστον 45 λεπτά πιο αργά από ό,τι θα έπρεπε να ήταν.
Τρομαγμένη και αγχωμένη, γύρισε γρήγορα σπίτι της. Την επόμενη μέρα έμαθε στα τοπικά νέα ότι δεκάδες άνθρωποι από διάφορα μέρη στις βορειοανατολικές περιοχές των ΗΠΑ είχαν αναφέρει ότι είδαν ένα ΑΤΙΑ. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ένας αστυνομικός με τη σύζυγό του, οι οποίοι είδαν ένα αντικείμενο να σταματά από πάνω τους και να τους φωτίζει με μια λαμπερή ακτίνα. Οι αστρονόμοι είχαν δηλώσει, αλίμονο, ότι το ΑΤΙΑ ήταν απλώς ένας μετεωρίτης.
Μερικές εβδομάδες αργότερα η Κάθριν αποφάσισε να έρθει σε επαφή με τον ψυχίατρο Τζον Ε. Μακ, συγγραφέα της βιογραφίας του Τ. Ε. Λόρενς, που το 1977 κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ, και γνωστό σήμερα για την ενασχόλησή του με το φαινόμενο των απαγωγών από ΑΤΙΑ. Ο δρ. Τζον Μακ είναι καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, στην Βοστόνη, και ο λόγος που ασχολείται με ένα τόσο αμφιλεγόμενο θέμα συνίσταται στην ψυχολογική βοήθεια που προσφέρει σαν γιατρός στα θύματα των εξωγήινων απαγωγέων.
Σε μια σειρά αναδρομών μέσω ύπνωσης, ο δρ. Μακ βοήθησε την Κάθριν να ξαναφέρει στην επιφάνεια ολοζώντανες μνήμες από μια ολόκληρη σειρά απαγωγών, που άρχιζαν σε ηλικία τριών ετών και κορυφώνονταν εκείνη την μυστηριώδη νύχτα που συνέβη λίγες μόνο εβδομάδες πριν η Κάθριν κλείσει τα είκοσι δύο της χρόνια.
Η εμπειρία της Κάθριν εκείνη την νύχτα της 6ης Μαρτίου 1991 στην δασωμένη περιοχή ήταν κάθε άλλο παρά καλή: «Δεν θέλω να βρίσκομαι εδώ, θέλω να πάρω το αμάξι μου και να φύγω», φώναξε μια πολύ τρομαγμένη Κάθριν στον Μακ σε κατάσταση ύπνωσης. Ωστόσο, δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Το αμάξι είχε πάψει να λειτουργεί και το σώμα της είχε παραλύσει. Ξαφνικά η πόρτα του αμαξιού άνοιξε: «Υπάρχει ένα χέρι που απλώνεται για να με πιάσει», θυμάται η Κάθριν. «Είναι μακρύ και λεπτό και έχει μόνο τρία δάχτυλα». Ένα πλάσμα με τεράστια, μαύρα αμυγδαλωτά μάτια την τράβηξε έξω από το αμάξι. Κατόπιν, μια φωτεινή ακτίνα, τράβηξε και τους δυο τους σε ένα τεράστιο μεταλλικό σκάφος.
Μέσα στο σκάφος ο εξωγήινος απαγωγέας οδήγησε την Κάθριν σε έναν διάδρομο όπου υπήρχαν άλλα τέσσερα αλλόκοτα πλάσματα. Όταν άρχισαν να τραβούν τα ρούχα της, η Κάθριν εκνευρίστηκε. «Σταματήστε είμαι σε θέση να το κάνω μόνη μου». Γυμνή πλέον, οδηγήθηκε σε ένα χώρο τόσο μεγάλο όσο και τα υπόστεγα των αεροσκαφών στα αεροδρόμια. Εκεί η Κάθριν αντίκρισε ατέλειωτες σειρές από τραπέζια.
«Υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι εδώ μέσα, και σε όλους κάνουν κάτι», είπε στον Μακ κατά την διάρκεια της ύπνωσης. Οι σειρές των τραπεζιών απήχαν μεταξύ τους περίπου ενάμισι μέτρο, και περίπου στα μισά από αυτά υπήρχαν ξαπλωμένοι άνθρωποι. Η Κάθριν υπολογίζει ότι πρέπει να βρίσκονταν 100-200 άνθρωποι σε εκείνον τον χώρο. Θυμάται καθαρά όμως μόνο έναν γενειοφόρο μαύρο που ήταν ξαπλωμένος στο τραπέζι στα αριστερά της. Η Κάθριν εξαναγκάστηκε να καθίσει σε ένα τραπέζι και τα αλλόκοτα πλάσματα άρχισαν να διατρέχουν με τα δάχτυλά τους την σπονδυλική της στήλη. Η τρομακτική εξέταση είχε αρχίσει… […]
Αυτό είναι ένα κομμάτι της τραυματικής εμπειρίας της Κάθριν, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο του Τζον Μακ, Abduction: Human Encounters with Aliens, και αποτελεί μια τυπική ιστορία απαγωγής. Ωστόσο, στην όλη διήγηση ξεχωρίζει μια λεπτομέρεια: εκείνο το κομμάτι το οποίο μιλάει για δεκάδες άλλους ανθρώπους που η Κάθριν είδε στο εξωγήινο σκάφος εκείνη την νύχτα. Και δεν είναι η μόνη από τους απαχθέντες που έχει αναφέρει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες που μιλούν για μαζικές απαγωγές. Η ιστορία είναι σχεδόν πάντα η ίδια: μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων οδηγούνται ένας-ένας σε μια κεντρική τοποθεσία όπου υπάρχουν και δεκάδες ή εκατοντάδες άλλοι. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα αναφέρθηκαν απαγωγές ολόκληρων ομάδων ανθρώπων.
Το θρίλερ των συνεχόμενων απαγωγών
Οι αναφορές αυτές φαίνονται να επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους ορισμένων ανθρώπων για τις δραστηριότητες των εξωγήινων. Κάποιοι φοβούνται ότι το ανθρώπινο είδος χρησιμοποιείται εν αγνοία τους κι άθελά του (αλλά με γνώση των Επικυρίαρχών του) σε κάποιο αλλόκοτο πρόγραμμα αναπαραγωγής που έχει ως στόχο να ξαναδώσει ζωή σε έναν άγνωστο κόσμο που αργοπεθαίνει. Άλλοι πάλι φοβούνται ότι οι απαχθέντες χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα σε κάποιο απεχθές γενετικό πείραμα. Ό,τι και να συμβαίνει, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: ο αριθμός των ανθρώπων που είναι πιθανοί στόχοι είναι πολύ μεγάλος.
«Το φαινόμενο δεν είναι περιστασιακό, όπως τείνει να πιστεύει το ευρύ κοινό. Από την πλευρά των εξωγήινων, δεν είναι η περίπτωση τού: “να ένας εκεί, ας τον βουτήξουμε”», εξηγεί ο Ντέιβιντ Τζέικομπς, ιστορικός του πανεπιστημίου Τεμπλ, ο οποίος ειδικεύεται στην ιστορία των ΗΠΑ τον 20ο αιώνα. Αντίθετα, βεβαιώνει ο Τζέικομπς, έχουμε να κάνουμε με ένα πρόγραμμα μαζικών απαγωγών, που συμβαίνει στα κρυφά.
«Αυτό που έχουμε εδώ, είναι ένα σενάριο συνεχών απαγωγών. Μοιάζει πολύ με γραμμή παραγωγής: οι εξωγήινοι απαγάγουν τους ανθρώπους· τους βάζουν σε μια αίθουσα αναμονής, όπου βλέπουν άλλους ανθρώπους να κάθονται τριγύρω, τους οδηγούν σε ένα τραπέζι, εκεί υπάρχουν άνθρωποι κάθε είδους που υφίστανται διαφόρων ειδών διαδικασίες. Έπειτα τους σηκώνουν και τους βγάζουν έξω, ενώ μπαίνουν νέοι άνθρωποι, είναι σαν μια περιστρεφόμενη πόρτα». λέει χαρακτηριστικά ο Τζέικομπς.
Ο εκπληκτικός αριθμός ανθρώπων που περνούν μέσα από αυτήν την περιστρεφόμενη πόρτα, αποτελεί ένα σημαντικό βοήθημα για τους ερευνητές του φαινομένου. Η λογική λέει πως, αν η απαγωγή έχει περισσότερα από ένα θύματα, τότε η εμπειρία δεν μπορεί να είναι παραίσθηση ή προϊόν της φαντασίας ενός ατόμου. Οι περιπτώσεις μαζικών απαγωγών προσφέρουν στους θιασώτες του φαινομένου μια χρυσή ευκαιρία για να διασταυρώσουν τις λεπτομέρειες αυτών των εμπειριών από ανεξάρτητες οπτικές γωνίες και να αποκτήσουν τις αποδείξεις που χρειάζονται.
Οι μαζικές απαγωγές φαίνονται να συμβαίνουν αρκετά συχνά. Ο Τζέικομπς υπολογίζει ότι οι απαχθέντες βλέπουν άλλα ανθρώπινα όντα στα εξωγήινα σκάφη τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις απαγωγών, ίσως και στις περισσότερες. Σύμφωνα μάλιστα με τον Αμερικανό λαογράφο Τόμας Μπάλαρντ, ο οποίος σε μια διδακτορική διατριβή που έκανε το 1987 στο πανεπιστήμιο της Ιντιάνα ανέλυσε διεξοδικά 300 δημοσιευμένες περιπτώσεις απαγωγών, η μια στις τέσσερις περιπτώσεις έχει να κάνει με απαγωγή ολόκληρης ομάδας ανθρώπων.
Ο Μπάλαρντ βρήκε ότι, ενώ στις μισές περίπου από αυτές τις ομαδικές απαγωγές τα θύματα ήταν μόνο δυο άνθρωποι -συνήθως συγγενείς ή φίλοι- στις υπόλοιπες μισές οι απαχθέντες ήταν τρεις, τέσσερις ή ακόμη περισσότεροι. Υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις στις οποίες επτά ή και περισσότεροι άνθρωποι απήχθησαν όλοι μαζί σε ένα και μοναδικό επεισόδιο απαγωγής.
Μια από τις πρώτες τέτοιες περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί, αφορούσε εννιά ανθρώπους. Συνέβη ένα καλοκαίρι πριν σαράντα περίπου χρόνια κοντά στην λίμνη Κράτερ στην πολιτεία Όρεγκον των ΗΠΑ. Ωστόσο γνωστοποιήθηκε σε μια ουφολογική οργάνωση μόλις το 1982. Τα θύματα ήταν μια 32χρονη γυναίκα, γνωστή μόνο ως κυρία Ρ., ο 15χρονος αδερφός της, η 10χρονη αδερφή της, οι δυο κόρες της ηλικίας 10-13 ετών, μια θετή της κόρη, ίδιας περίπου ηλικίας, δυο μικρότερα ανίψια της και η ηλικίας 53 ετών μητέρα της.
Οι μάρτυρες θυμούνται ότι, ενώ έψαχναν για ένα βενζινάδικο, έφτασαν σε κάτι που έμοιαζε με εστιατόριο. Σταμάτησαν το αυτοκίνητό τους στο πάρκινγκ, όπου βρίσκονταν σταθμευμένα άλλα τέσσερα αυτοκίνητα. Το “κτίριο” ήταν στρογγυλό και φωτισμένο. Η κυρία Ρ. θυμάται πως σχολίασε στην μητέρα της ότι το μέρος «έμοιαζε εξωπραγματικό». Η οικογένεια κάθισε σε ένα από τα τραπέζια και παράγγειλε φαγητό. Όλοι οι “σερβιτόροι” έμοιαζαν μεταξύ τους: ήταν κοντοί και ξανθοί, και φορούσαν όμοιες ασημένιες φόρμες που έφεραν το ίδιο έμβλημα.
Η κυρία Ρ. πιστεύει ότι έφαγαν και ότι πλήρωσαν προτού φύγουν. Αν και το αυτοκίνητό τους δεν πήρε εμπρός αμέσως, κύλησε μόνο του στον αυτοκινητόδρομο και μόνο τότε άρχισε να λειτουργεί η μηχανή. Όταν η οικογένεια έφτασε στην επόμενη πόλη, η κυρία Ρ. ανακάλυψε ότι δεν είχαν ξοδέψει καθόλου χρήματα και ότι κανείς στην πόλη δεν είχε ακούσει για ένα τέτοιο εστιατόριο. Επέστρεψαν και το έψαξαν, αλλά δεν το βρήκαν. «Ξέρω ότι ήταν ένα UFO», είπε η κυρία Ρ. σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το συμβάν. Ωστόσο, αυτή η ιδέα άρχισε να περνά από το μυαλό της μόνο το 1969, όταν άρχισε να θυμάται το γεγονός και να το συζητά με την οικογένειά της.
Η απαγωγή στο Άλαγκας
Η καλύτερα τεκμηριωμένη από όλες τις ομαδικές απαγωγές συνέβη στις 26 Αυγούστου 1976. Τα θύματα ήταν τέσσερις νεαροί που είχαν πάει εκδρομή με κανό στο ποτάμι Άλαγκας σε μια απόμακρη περιοχή της πολιτείας Μέιν των ΗΠΑ. Κάτω από ύπνωση και οι τέσσερις ξανάζησαν ένα εκπληκτικά συνεκτικό και γεμάτο λεπτομέρειες επεισόδιο απαγωγής από ΑΤΙΑ. Αυτή η περίπτωση, με την οποία ασχολήθηκε διεξοδικά ο ερευνητής Ρέιμοντ Φάουλερ, είναι μοναδική γιατί παρέχει τέσσερις ξεχωριστές περιγραφές του ίδιου γεγονότος.
Η ιστορία έχει ως εξής: την πέμπτη μέρα του ταξιδιού τους οι Τζιμ Γουέινερ, Τζακ Γουέινερ, Τσάρλι Φολτζ και Τσακ Ρακ αποφάσισαν να ανανεώσουν τα τρόφιμά τους τα οποία τέλειωναν, κάνοντας λίγο νυχτερινό ψάρεμα. Προτού βάλουν τα κανό τους στο νερό, ετοίμασαν μια μεγάλη φωτιά που θα τους βοηθούσε να βρουν την κατασκήνωσή τους μέσα στο σκοτάδι της νύχτας. Κατόπιν μπήκαν στα κανό και άρχισαν το ψάρεμα σε έναν κολπίσκο που σχημάτιζε το ποτάμι.
Κάποια στιγμή είδαν μια μεγάλη σφαίρα έγχρωμου φωτός να αιωρείται σιωπηλά σε απόσταση περίπου 200 μέτρων από αυτούς και στο ύψος των κορυφών των δέντρων. Όταν ο Φολτζ αναβόσβησε τον φακό του προς το μέρος της, η σφαίρα άρχισε να κινείται προς αυτούς. Οι τέσσερις νεαροί αποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερο να βρίσκονται πάνω σε στερεό έδαφος και άρχισαν να κωπηλατούν γρήγορα προς την ακτή. Όταν το αντικείμενο εξέπεμψε μια ακτίνα φωτός προς αυτούς, τους έπιασε πανικός και ρίχτηκαν με μανία στα κουπιά.
Το επόμενο πράγμα που θυμούνταν ο Τσάρλι Φολτζ και ο Τζιμ Γουέινερ είναι τους εαυτούς τους να στέκονται στην κατασκήνωση και να παρακολουθούν το αντικείμενο να απομακρύνεται. Ο Τσακ Ρακ θυμόταν ότι έμεινε στο κανό και το παρακολούθησε να απομακρύνεται. Ο Τζακ Γουέινερ θυμόταν να προσπαθεί απεγνωσμένα να απομακρυνθεί από την ακτίνα του φωτός, και έπειτα να βγαίνει ήρεμα από το κανό. Μάλιστα έβρισκε παράξενη αυτή την απότομη αλλαγή διάθεσης.
Μετά την εξαφάνιση του αντικειμένου οι τέσσερις νεαροί συγκεντρώθηκαν στην κατασκήνωσή τους και βρήκαν ότι η φωτιά, που είχαν αφήσει μόλις ένα τέταρτο πριν, ήταν πλέον ένας σωρός κάρβουνα. Ο Τζιμ σκέφθηκε ότι οι μεγάλοι κορμοί που είχαν βάλει στην φωτιά έπρεπε να είχαν κρατήσει δυο με τρεις ώρες.
Οι τέσσερις νεαροί δεν είχαν καμιά ανάμνηση του περιστατικού κατά την διάρκεια της ώρας που χρειάστηκαν οι κορμοί για να γίνουν κάρβουνα. Πέρασαν αρκετά χρόνια πριν ο Τζιμ και ο Τζακ αρχίσουν να έχουν μια σειρά παράδοξων ονείρων με εξωγήινους απαγωγείς. Το όνειρα αυτά τους οδήγησαν τελικά να ζητήσουν την βοήθεια του Ρέιμοντ Φάουλερ τον Μάιο του 1988. Κατά την διάρκεια των επόμενων δυο χρόνων ο Φάουλερ πέρασε τον καθέναν από τους τέσσερις άντρες από μια σειρά ξεχωριστών συνεδριών ύπνωσης.
Το σύνολο αυτών των συνεδριών οδήγησε στην αποκάλυψη μιας συνεκτικής ιστορίας απαγωγής: μια ακτίνα φωτός είχε τραβήξει τους τέσσερις νεαρούς στο εξωγήινο σκάφος, όπου εξαναγκάστηκαν να περάσουν από ιατρικές εξετάσεις. Ο καθένας από τους τέσσερις άντρες θυμάται να είδε τους άλλους τρεις πάνω στο εξωγήινο σκάφος. «Τους ανάγκασαν να καθίσουν σε έναν πάγκο γυμνοί, και παρακολούθησαν ο ένας τον άλλον να τους παίρνουν από τον πάγκο», λέει ο Φάουλερ. Ορισμένες από τις εξετάσεις έγιναν μπροστά στους υπόλοιπους, ενώ άλλες ξεχωριστά. «Όταν τα βάλετε όλα μαζί, σαν την εικόνα ενός παζλ, θα δείτε ότι ο καθένας περιγράφει το ίδιο περιστατικό από μια διαφορετική οπτική γωνία», καταλήγει ο Αμερικανός ερευνητής.
Μια αποκαλυπτική έρευνα
Με βάση τις μαρτυρίες των τεσσάρων αντρών ο Φάουλερ έγραψε μια μελέτη 720 σελίδων, και αργότερα εξέδωσε ένα σχετικό βιβλίο με τίτλο The Allagash Abductions.
«Όλοι οι μάρτυρες έχουν σώας τας φρένας και καλή φήμη. Όχι μόνο λένε ουσιαστικά την ίδια ιστορία, αλλά σε κατάσταση ύπνωσης την ξαναέζησαν με όλα τα τραύματα και τα συναισθήματα που θα περίμενε κανείς από ένα πραγματικό γεγονός. Πιστεύω ότι τα στοιχεία εδώ είναι αδιαμφισβήτητα, και θα έστεκαν σε ένα δικαστήριο αν είχαμε να κάνουμε απλώς με ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή με κάτι παρόμοιο. Όμως, όταν μιλάς για κάτι τόσο παράδοξο όσο οι απαγωγές από ΑΤΙΑ, είναι πολύ δύσκολο να γίνεις πιστευτός». επισημαίνει ο Φάουλερ.
Αν και είναι πράγματι δύσκολο να πιστέψει κανείς (ειδικά αν είναι μαζάνθρωπος) ότι μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων πέφτουν θύματα τέτοιων απαγωγών, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που στηρίζουν αυτές τις αναφορές. Αρκετές έρευνες που έγιναν τα προηγούμενα δέκα χρόνια δείχνουν ότι εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν ζήσει κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί ως απαγωγή από εξωγήινους.
Στην έρευνα Ρόπερ, που έγινε το 1991 και είναι η πιο εντυπωσιακή από όλες, 119 άνθρωποι από τους 6.000 ερωτηθέντες αποκάλυψαν ότι είχαν ζήσει εμπειρίες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως απαγωγές από εξωγήινους. Οι εμπειρίες αυτές χαρακτηρίζονται βασικά από πέντε στοιχεία: αναφορά ύπαρξης ασυνήθιστων φώτων σ’ έναν χώρο, απώλεια χρόνου, αιώρηση ή πτήση στον αέρα, παράλυση υπό την παρουσία αλλόκοτων πλασμάτων ή ανεξήγητα σημάδια στο σώμα.
Αν το ποσοστό αυτό επεκταθεί σε όλο τον πληθυσμό των ΗΠΑ, μεταφράζεται στο εκπληκτικό νούμερο των πέντε εκατομμυρίων απαχθέντων. Φαντάσου τι γίνεται με τον υπόλοιπο πληθυσμό στον πλανήτη.
Ορισμένοι κριτίκαραν την έρευνα Ρόπερ (αλίμονο) υποστηρίζοντας ότι τέτοιες αναφορές θα μπορούσαν να έχουν πιο απλά αίτια -σωματικά ή ψυχικά. Ωστόσο ο Ντέιβιντ Τζέικομπς, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα, αρνείται κάτι τέτοιο. Αυτός και ο γνωστός ερευνητής των απαγωγών, Μπαντ Χόπκινς, είχαν ελέγξει διεξοδικά τις εννιά από τις έντεκα ερωτήσεις της έρευνας. Οι εννιά αυτές ερωτήσεις έχουν άμεση σχέση με τις απαγωγές και είναι αυτές στις οποίες απαντούν καταφατικά μόνο οι απαχθέντες. Οι άλλες δυο ερωτήσεις δοκίμαζαν την αξιοπιστία της έρευνας. Η μια από αυτές, για παράδειγμα, ήταν ψεύτικη: ουσιαστικά έδινε στους ερευνητές την δυνατότητα να υπολογίσουν πόσοι άνθρωποι θα απαντούσαν θετικά, ανεξάρτητα με το τι θα τους ρωτούσαν. Οι απαντήσεις από το 1 % που απάντησε θετικά σε αυτήν την ερώτηση δεν συμπεριλήφθηκαν στα τελικά αποτελέσματα.
Όταν μιλούν οι αριθμοί…
«Όταν πρωτοπήραμε τα νούμερα, τα ανεπεξέργαστα στατιστικά στοιχεία, οι αριθμοί ήταν γελοία υψηλοί: 7-8%. Αυτό ήταν λογικά απαράδεκτο. Έτσι αποφασίσαμε να κοιτάξουμε μόνο τις πέντε καλύτερες ερωτήσεις -εκείνες που θεωρούσαμε ότι αποτελούσαν τις πιο καλές ενδείξεις μιας απαγωγής- και δεν θεωρούσαμε κάποιον απαχθέντα αν δεν είχε απαντήσει καταφατικά σε τουλάχιστον τέσσερις από αυτές. Κάνοντάς το αυτό, κατεβάσαμε το ποσοστό σε ένα κοινωνικά αποδεκτό 2%. Το καλύτερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι ο ένας στους 50 Αμερικανούς έχει εμπειρίες παρόμοιες με αυτές των απαχθέντων. Αυτό δείχνει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν τέτοιες εμπειρίες. Και αυτό βέβαια συμφωνεί με όσα μας λένε οι ίδιοι οι απαχθέντες. Μπαίνουν σε έναν χώρο και βλέπουν 50, 75 ή 100 άλλους ανθρώπους ξαπλωμένους σε τραπέζια. Αναφέρουν μάλιστα μια σταθερή ροή ανθρώπων. Και υπολογίζουμε ότι αυτό συμβαίνει 24 ώρες την μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα». λέει ο Τζέικομπς.
Για τους σκεπτικιστές όμως, ο τεράστιος αυτός αριθμός τέτοιων εμπειριών ουσιαστικά αποδεικνύει το αντίθετο: ότι είναι πάρα πολλές για να είναι πραγματικό το φαινόμενο των απαγωγών. Αυτό σκέφθηκε στην αρχή και ο Ρόμπερτ Ντιράντ, πιλότος επιβατικών αεροσκαφών που ενδιαφέρεται για τα ΑΤΙΑ. Ωστόσο, όταν αποφάσισε να τεστάρει τις αμφιβολίες του υπολογίζοντας πόσο εργατικό δυναμικό θα χρειάζονταν οι εξωγήινοι για να πραγματοποιήσουν τα εκατομμύρια των απαγωγών που η έρευνα Ρόπερ δείχνει ότι συμβαίνουν, άρχισε να σκέφτεται ότι το σενάριο των μαζικών απαγωγών είναι τουλάχιστον εφικτό.
«Ξεκίνησα με πολύ σκεπτικισμό. Πίστευα ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορούσαν να είναι σωστοί αυτοί οι αριθμοί. Ωστόσο, αποφάσισα να δουλέψω λίγο τα μαθηματικά της υπόθεσης για να δω τι θα έβγαζα. Άρχισα υποθέτοντας ότι οι απαγωγές είναι ένα πραγματικό φαινόμενο που διεξάγεται συστηματικά από ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε οι παράμετροι που ισχύουν σε ένα εργοστάσιο παπουτσιών ή σε ένα ιατρικό εργαστήριο θα πρέπει να μπορούν να εφαρμοστούν εξίσου καλά και στην περίπτωση του προγράμματος απαγωγών». σημειώνει ο Ντιράντ.
Για να μην εργάζεται στον αέρα, ο Ντιράντ διερεύνησε πρώτα το πώς θα έπρεπε να εισαγάγει τα δεδομένα στην εξίσωσή του. Μια κρίσιμη ερώτηση ήταν: “Πόσες φορές κατά μέσον όρο πέφτει ένας άνθρωπος θύμα απαγωγής;” Αν και αυτό ποικίλλει, βρήκε ότι οι 10 φορές δεν ήταν ένας παράλογος αριθμός. Σε τι ηλικία αρχίζουν και σε τι ηλικία σταματούν οι απαγωγές; Ο Ντιράντ ανακάλυψε πως, τυπικά, αρχίζουν στην ηλικία των 5 ετών και σταματούν σε ηλικία των 55 ετών. Πόσο χρόνο χρειάζεται η κάθε απαγωγή για να ολοκληρωθεί; Τα χρονικά διαστήματα για τα οποία έχουν απώλεια μνήμης οι απαχθέντες ποικίλλουν από λίγα λεπτά σε μέρες- όμως τα περισσότερα είναι της τάξης των δυο ωρών. Πόσοι εξωγήινοι συμμετέχουν σε μια απαγωγή; Σπάνια αναφέρονται πάνω από έξι εξωγήινοι.
Βασιζόμενος σε αυτά τα δεδομένα, ο Ντιράντ έφτασε σε ορισμένους ενδιαφέροντες αριθμούς όσον αφορά το απαιτούμενο εργατικό δυναμικό των εξωγήινων. Αν πέντε εκατομμύρια απαχθέντες έχουν πέσει θύματα δέκα απαγωγών τα τελευταία πενήντα χρόνια, τότε το σύνολο των απαγωγών που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο φτάνει στον εκπληκτικό αριθμό του ενός εκατομμυρίου -δηλαδή 2.740 απαγωγές τη μέρα- και αυτό βέβαια μόνο στις ΗΠΑ. Αν μια απαγωγή διαρκεί κατά μέσο όρο δυο ώρες και συμμετέχει σε αυτήν μια ομάδα έξι εξωγήινων, τότε για να εκτελεστεί το σύνολο των 2.740 απαγωγών σε μια μέρα, απαιτούνται 228 ομάδες, δηλαδή 1.370 εξωγήινοι.
Ακόμη και αν διπλασιάσουμε αυτά τα νούμερα για να συμμορφωθούμε με το γεγονός ότι οι περισσότερες απαγωγές λαμβάνουν χώρα μόνο τη νύχτα, χρειαζόμαστε περίπου 500 ομάδες, δηλαδή περίπου 3.000 εξωγήινους. Αυτά τα νούμερα μπορεί να φαίνονται μεγάλα, ωστόσο, αν τα συγκρίνει κανείς με το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται για να επανδρωθεί ένα μεγάλο πολεμικό πλοίο -5.500 άνθρωποι για ένα αεροπλανοφόρο και περίπου 350 για ένα καταδρομικό- το όλο πράγμα παίρνει άλλες διαστάσεις. Το σενάριο των απαγωγών φαίνεται τουλάχιστον πιθανό.
Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια απρόσμενη όψη του φαινομένου των απαγωγών: την μαζικότητά του. Πρόκειται για μια όψη που υπόσχεται να προσφέρει αποκαλυπτικά στοιχεία. Εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε. Θα πρέπει τέλος να αναφερθούμε και σε κάτι που ίσως έχει επισημάνει όποιος έχει διαβάσει το άρθρο μέχρις αυτό το σημείο: όλα τα δεδομένα εστιάζονται στις ΗΠΑ, και δεν υπάρχουν, για παράδειγμα, στοιχεία για την Ελλάδα. Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Οι ΗΠΑ αποτελούν εδώ και χρόνια το επίκεντρο της ουφολογικής έρευνας. Και όχι μόνο αυτό. Οι συνθήκες που επικρατούν εκεί για αυτό το αντικείμενο έρευνας είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που επικρατούν στην χώρα μας. Φανταστείτε στην Ελλάδα έναν λαογράφο να κάνει διδακτορικό σχετικό με το φαινόμενο των ΑΤΙΑ, ή έναν ιστορικό να ασχολείται με το θέμα. Ή την κυβέρνηση να συστήνει μια επιτροπή -αδιάφορο αν είναι στημένη ή όχι- για την μελέτη του φαινομένου, όπως έγινε στις ΗΠΑ. Όλα αυτά είναι δύσκολο ακόμη και να τα φανταστεί κανείς. Ίσως κάπου εκεί να βρίσκεται και μία από τις αιτίες που το φαινόμενο των ΑΤΙΑ ενδημεί με ιδιαίτερη επιμονή στις ΗΠΑ.
«Με τον τρόπο εμφανίσεως τους στην ανθρωπότητα, τα διαστημόπλοια (το περισσότερο ευφυές βασίλειο) και τα Βιολογικά UFOs (το λιγότερο ευφυές βασίλειο) έχουν μπερδευτεί αμοιβαίως στον νου των ανθρώπων μέχρι σήμερα Είναι το λιγότερο ευφυές και εμφανώς οργανικό βασίλειο που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Η ύπαρξη αυτών των οργανισμών μοιάζει πλασματική, γιατί το σχήμα τους φαίνεται θερμικά. Ταξιδεύουν παλμικά, φουσκώνοντας και συρρικνώνοντας κυκλικά το σώμα τους, όπως κινούνται μέσα στον αέρα. Με το να είναι πλάσματα φαίνονται στα ραντάρ και βίντεο τα οποία τραβήχτηκαν δείχνουν ότι είναι ικανά για τέτοιες ταχύτητες, αλλαγές σχήματος και μεγέθους, που καθιστά άχρηστη κάθε προσπάθεια να τα εξηγήσει κανείς με τον μηχανιστικό τρόπο σκέψεως.
Η παλμική κίνηση αυτών των βιολογικών αερομορφών -η προϋπόθεση της ζωής είναι η παλμικότητα- προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση σε αυτούς με τον μηχανιστικό τρόπο σκέψεως. Η έννοια ότι αυτή η παλμικότητα είναι ισοδύναμη με τους παλμούς της καρδιάς των ανθρώπων δεν τους πέρασε ποτέ από το μυαλό. Παρακινούμενοι από τους παλμούς των UFOs που παρατηρούσαν σε μεγάλα ύψη οι πιλότοι της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας τα ονόμασαν «διαστημικά ζώα» σε μία δημόσια ανακοίνωση στις 27 Απριλίου 1949, δηλώνοντας ότι τα αντικείμενα αυτά ήταν ζωντανοί οργανισμοί». Trevor James Constable, “Ο Κοσμικός Παλμός της Ζωής”
Wilhelm Reich: Contact With Space – Ea (Επαφή με το Διάστημα)
Ο Dr. Wilhelm Reich αναγνωρίστηκε ως ένας από τους λαμπρότερους ψυχιάτρους της εποχής του. Ήταν στενός φίλος και στενός συνεργάτης του Sigmund Freud. Τα βιβλία του για την ψυχιατρική αντιμετωπίζονται πλέον ως «standard texts». Την δεκαετία του 1950, o Dr. Reich αποσύρθηκε σε ένα σπίτι στο Maine για να εργαστεί πάνω σε μία περίτεχνη θεωρία. Κατέληξε, μετά από πολύχρονα πειράματα, ότι υπάρχει ένα πεδίο δύναμης υψηλών συχνοτήτων, το οποίο μάς περιβάλλει, το οποίο παρέχει ενέργεια και ζωή. Το ονόμασε Οργόνη (Orgone).
Με πολλούς τρόπους, οι θεωρίες της Οργόνης του Reich ήταν ταυτόσημες με αρχαίες Κινεζικές πεποιθήσεις, με αρχαίες Ελληνικές πεποιθήσεις, με αρχαίες πεποιθήσεις πολλών λαών. Ο Reich υποψιαζόταν ότι τα UFO, τα οποία ο ίδιος έβλεπε συχνότατα στο Maine, κάπως χρησιμοποιούσαν αυτήν την Οργόνη για την κίνησή τους, και ο ίδιος κατασκεύασε συσκευές οι οποίες, πιστέψτε το ή όχι, έκαναν τα UFO να εκρήγνυνται ή να διαλύονται! Τα UFO αυτά, τα ονόμασε Ea και βρήκε ότι καταναλώνουν οργόνη για να κινηθούν τα σκάφη τους και την μετατρέπουν σε DOR (θανατηφόρα οργόνη) ως Μέλανορ, που την εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα της Γης. Γι’ αυτό δημιουργείται η “Εξημερωτική Εξέλιξη” όπως την αποκαλεί ο Ράιχ.
Ερημοποιείται ο πλανήτης και οι ψυχές των ανθρώπων.
Το τελευταίο βιβλίο του Wilhelm Reich “Contact With Space – Ea” περιγράφει την αποστολή του στην Αριζόνα, παρουσιάζοντας τα επιστημονικά δεδομένα της επιχείρησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το πρασίνισμα της ερήμου, την δημιουργία βροχής και τις μάχες που δόθηκαν με σκάφη από το διάστημα, όπως επίσης και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν από αυτές τις συναντήσεις. Το περιεχόμενό του περιγράφεται στο βιβλίο του Ήντεν “Planet in Trouble-The UFO assault on Earth”
Ακολουθούν μεταφρασμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Τζερόμ Ήντεν “Planet in Trouble” Exposition Pr of Florida; 1st edition (June 1973)
[…] Πριν ταξιδέψουμε με τον Ράιχ στην έρημο της Αριζόνα, ας θυμηθούμε κάποια από τα στοιχεία που ανακάλυψε τα οποία θα οδηγούσαν τελικά στην «Επαφή με το Διάστημα».
ΑΤΙΑ που πετούσαν πάνω από το εργαστήριό του στο Μέιν είχαν παρατηρηθεί από το 1951, αλλά ο Ράιχ δεν έδινε μεγάλη προσοχή σε τέτοια φαινόμενα. Δεν του φαινόταν καθόλου απίθανη η ιδέα πως υπήρχαν «επισκέπτες» από άλλους πλανήτες που έρχονταν στην γη. Το 1953, για να βρει μια απάντηση στο μαύρισμα των βράχων γύρω από το εργαστήριο του, ξεκίνησε προ-ατομική έρευνα της χημείας της Μέλανορ της μαύρης ουσίας που έπεφτε σαν πούδρα σε όλη την έκταση του εργαστηρίου, καταστρέφοντας τους βράχους, αφυδατώνοντας την ατμόσφαιρα και προκαλώντας ανείπωτη δυστυχία στους εργαζόμενους.
Μόνο προς τα τέλη του 1953 διάβασε κάτι σχετικά με τα ΑΤΙΑ, σε ένα από τα πρώτα βιβλία να είναι το βιβλίο του Ταγματάρχη Ντόναλντ Κήχοου “Flying Saucers from Outer Space” που εκδόθηκε εκείνο τον χρόνο από τον Χένρυ Χολτ στην Νέα Υόρκη. Οι αναφορές φαίνονταν πραγματικές και πολύ σοβαρές. Εκτός από την σοβαρότητα των προβλημάτων που παρουσιάζονταν από αυτούς τους εισβολείς του διαστήματος υπήρχε και το ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα της αποφυγής του θέματος στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια. Τα στοιχεία του φόβου και της υπεροψίας φαίνονταν να είναι τα πιο δύσκολα εμπόδια στην πορεία για την παραδοχή της αλήθειας: η Γη βρίσκεται υπό την επιτήρηση/έλεγχο ευφυών όντων από το εξώτερο διάστημα.
Ο Reich έβγαλε μια σειρά από φωτογραφίες στάσης χρόνου του νυχτερινού ουρανού. Τα ίχνη της κίνησης συγκεκριμένων «αστεριών» έδειχναν με την διαφορά τους από τα άλλα πως ΔΕΝ ήταν κατά κανένα τρόπο αστέρια! Τέτοιες εύκολες διαδικασίες φαίνεται πως είχαν διαφύγει της προσοχής αυτών που προσπαθούσαν να βρουν απαντήσεις στο πρόβλημα των ΑΤΙΑ.
[Μπορείτε πανεύκολα να τα δείτε στον ουρανό, αν σταθείτε σε περιοχή χωρίς φωτορύπανση -και κοιτάξετε προς την Ανατολή, σε γωνία 45 μοιρών, περίπου 12 με 3 τα ξημερώματα- εύκολα ξεχωρίζουν από τα αστέρια ή τα αεροπλάνα, γιατί κινούνται -εμφανίζονται κι εξαφανίζονται- ακανόνιστα. Να γνωρίζετε ότι αν τα εντοπίσετε το αντιλαμβάνονται άμεσα και σας βλέπουν σε πραγματικό χρόνο. Είναι η αγαπημένη μας ενασχόληση, ειδικά το καλοκαίρι κι όταν ο ουρανός είναι καθαρός χωρίς αεροψεκασμούς -που ένας από τους λόγους που γίνεται είναι για να κρύβουν τα αγαπημένα, των κυβερνήσεων, Μυστικών Εταιριών, Στοών και Λαγουμιών, UFO. Επίσης, σκέψου, έχουν απαγορέψει/μπλοκάρει, στις φωτογραφικές μηχανές να λαμβάνουν υπέρυθρες φωτογραφίες, (sic), δεν μπορείς να αγοράσεις τέτοιες μηχανές χωρίς ειδική άδεια, -μόνο στον στρατό και στους αρχαιολόγους- και που σπάνια δίνεται Γιατί άραγε; Έχουμε δύο φίλους πιλότους πολεμικών αεροσκαφών που είχαν μια τέτοια φωτογραφική μηχανή και τράβηξαν πολλές φωτογραφίες ένα τεράστιο UFO να ίπταται πάνω από το βουνό, στην Νότια Ελλάδα, μας τις έδειξαν, αλλά τρομοκρατήθηκαν τόσο πολύ που τις έσβησαν, πέταξαν στην θάλασσα την μηχανή και δεν ξανασυζήτησαν το θέμα.]
Καθώς έφταναν στο γραφείο του περισσότερες αναφορές για ΑΤΙΑ, ο Ράιχ εξοργιζόταν με τα άκρα στα οποία έφταναν όσοι απέφευγαν το πρόβλημα. Συγκινησιακά πανουκλιασμένοι χαρακτήρες, αγχωμένοι περιγελούσαν υπεύθυνους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και άλλα ειλικρινή και με γνώσεις άτομα που ανέφεραν διαρκώς ΑΤΙΑ σε όλη την γη. Ήταν ξανά ο τρόμος που ένιωθαν οι άρρωστοι άνθρωποι όταν ήταν αντιμέτωποι με τους ζωντανούς -απλώς δεν μπορούσαν «να το αγγίξουν» και έσκιζαν τα ιμάτιά τους αν το έκανε κάποιος άλλος!
Στην μελέτη του αινίγματος των ΑΤΙΑ ο Ράιχ ακολούθησε αυστηρά τις διαδικασίες της βασικής λειτουργικής έρευνας που είχαν αποδείξει την αξία τους στο παρελθόν. Ανάμεσα σ’ αυτές, όπως υπενθύμιζε στον εαυτό του και στους συνεργάτες του, ήταν η αναγκαιότητα να μην διαμορφώνουν γρήγορα κρίσεις, να επιτρέπουν στα γεγονότα να ρέουν μέσα στον παρατηρητή, να χαλαρώνουν απλώς και να κοιτάζουν τον ουρανό, δίχως να τρέχουν χαοτικά πίσω από οφθαλμαπάτες. Δεν έπρεπε να δίνει κανείς σημασία σε μια παρατήρηση αν αυτή δεν γινόταν ξανά και ξανά ώσπου να επιβάλλει την προσοχή. Οι κάθε είδους μετρήσεις ήταν άχρηστες πριν να μελετηθούν και να κατανοηθούν πρώτα οι ιδιότητες του υπό εξέταση φαινομένου: Ποιες εντυπώσεις και ποια συναισθήματα προκάλεσαν στον παρατηρητή αυτά τα «πράγματα στον ουρανό»; Πώς επηρεάστηκε σωματικά, αν επηρεάστηκε καθόλου;
Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΟΥΡΗΣ
Τα εντελώς καινούργια δεδομένα και οι καινούργιες ιδέες δικαιολογούν καινούργιους όρους. Εκείνοι που γύρισαν την πλάτη τους στις ανακαλύψεις του Ράιχ, που αρνήθηκαν να μελετήσουν τους τόμους των πραγματικών στοιχείων που περισυλλέχθηκαν μέσα σε περισσότερα από 30 χρόνια δουλειάς, ή εκείνοι που εξοργίστηκαν ή τρόμαξαν από τις επιπτώσεις αυτών των νέων ανακαλύψεων, συχνά κατηγόρησαν τον Ράιχ πως επινοεί νεολογισμούς. Δεν ήταν ζήτημα «επινόησης νέων λέξεων», αλλά εξακρίβωσης της ταυτότητας νέων -εντελώς νέων- φαινομένων με ακρίβεια!
«Όρανουρ» είναι ο όρος που χρησιμοποίησε ο Ράιχ για να περιγράψει διεργασίες και αποτελέσματα που σχετίζονταν με τα πειράματα Οργονομικής Αντι-Πυρηνικής ακτινοβολίας. Οι διαδικασίες αυτού του πειράματος και η πλήρης αποκάλυψη των αποτελεσμάτων του, μπορούν να βρεθούν στο Πείραμα Όρανουρ, Πρώτη Αναφορά (1947-1951)
Το κίνητρο για το Πείραμα Όρανουρ ήταν να παρατηρηθούν τα πιθανά αποτελέσματα που είχε η Οργόνη πάνω στην πυρηνική ενέργεια. Μια σχετικά μικρή, φυσιολογικά «ακίνδυνη» ποσότητα ραδιενεργού υλικού (ακίνδυνη αν διατηρηθεί μέσα στο μεταλλικό της δοχείο· ωστόσο, η Οργόνη διεισδύει στα πάντα) τοποθετήθηκε επανειλημμένα μέσα σε ένα Συσσωρευτή Οργονοενέργειας υψηλής συγκέντρωσης. Οι μετρήσεις υποβάθρου του ίδιου του πυρηνικού υλικού και της άμεσης περιοχής γύρω του συγκρίθηκαν μέσω μετρητών Γκάιγκερ-Μίλλερ. Το πυρηνικό υλικό στην επαφή με την υψηλή συγκέντρωση Οργόνης παρήγαγε εξαιρετικά επικίνδυνα αποτελέσματα. Ένα σαφώς οριοθετημένο σύνολο συμπτωμάτων, το οποίο ο Ράιχ ονόμασε «ασθένεια Όρανουρ» αναπτύχθηκε σε όλους όσους συμμετείχαν σ’ αυτό το πείραμα, αποκαλύπτοντας σε «υψηλή μεγέθυνση» από τι υποφέρουν εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο: η αντίδραση ανάμεσα στις ατμοσφαιρικές και τις υπόγειες πυρηνικές δοκιμές παγκοσμίως παρήγαγε πλανητική Όρανουρ!
Μετά το πείραμα Όρανουρ ο Ράιχ έθαψε το ραδιενεργό υλικό που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα αλλά δεν το ξέχασε. Ενώ προετοιμαζόταν για την αποστολή του στην έρημο της Αριζόνα, ξέθαψε το πυρηνικό υλικό που βρισκόταν κάτω από το χώμα επι τρία χρόνια. Ξαναέλεγξε το υλικό με ένα μετρητή ΓΜ Autoscaler. Έκανε τώρα μια καταπληκτική ανακάλυψη: το αθωράκιστο πυρηνικό υλικό εξέπεμπε το ένα δέκατο των μετρήσεων που εξέπεμπε το θωρακισμένο υλικό! Το ράδιο που χρησιμοποιήθηκε στο Πείραμα Όρανουρ, όταν μετρήθηκε γυμνό έδινε ανάμεσα στις 702 και 1420 ΑΑΛ (αριθμήσεις ανά λεπτό). Το ράδιο μέσα στο ΔΙΠΛΟ ΜΟΛΥΒΔΙΝΟ ΔΟΧΕΙΟ έδινε ανάμεσα στις 22.000 και τις 24.576 ΑΑΛ!! Όταν μετρήθηκε με την λυχνία του μετρητή Tracelab Autoscaler στην κλίμακα 4096, ένα δείγμα ραδίου μέσα στο μολύβδινο δοχείο του έδινε 122.880 ΑΑΛ! Αυτό που εξέπληξε ιδιαίτερα τον Ράιχ ήταν οι εξαιρετικά υψηλές μετρήσεις μέσα στο βαρύ μολύβδινο δοχείο!
Είναι καλό να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι στο αρχικό Πείραμα Όρανουρ το πυρηνικό υλικό ερέθισε την ενέργεια ΟΡ που βρισκόταν σε υψηλή συγκέντρωση, κάνοντας την συνήθως πράα OR να «πάθει αμόκ», ή μετατρέποντας την σε DOR. Αυτή την φορά ωστόσο, ο Ράιχ ανακάλυψε πως το ίδιο το πυρηνικό υλικό, έχοντας πρώτα καταστεί ακίνδυνο από το Όρανουρ, μετατράπηκε ποιοτικά και ποσοτικά προς την κατεύθυνση της ίδιας της Οργόνης -δηλαδή μέσω του Όρανουρ μετατράπηκε σε «ΟΡΟΥΡΗ». Όταν το «ορουρισμένο» υλικό συνδεόταν με τον Νεφοδιαλυτή παραγόταν ένα ακαριαίο αποτέλεσμα στην ατμόσφαιρα. Αν χρησιμοποιούνταν μόνο για μερικά δευτερόλεπτα μπορούσε να καθαρίσει την ατμόσφαιρα από την DOR!
Η ανακάλυψη της ΟΡΟΥΡΗΣ και η χρήση της σε συνδυασμό με τον Νεφοδιαλυτή αποδείχθηκε το πιο αποτελεσματικό ζευγάρωμα των θετικών προς την Ζωή δυνάμεων για την καταπολέμηση της DOR.
ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Αν και τα προηγούμενα γεγονότα μπορεί να φαίνονται απίστευτα, πρέπει να συνεχιστούν από υπεύθυνους αξιωματούχους, αν πρόκειται να επιβιώσουμε από την επικείμενη κοσμική κρίση. Ο Βίλχελμ Ράιχ δεν «δημιούργησε» τα γεγονότα και τα συμπεράσματα που απείλησαν να κατακλύσουν αυτόν και τους λίγους θαρραλέους συνεργάτες του. Παρατήρησε, κατέγραψε, συμπέρανε. Παρέμεινε πάντα ανοιχτός στα νέα δεδομένα, τις νέες παρατηρήσεις που μπορεί να διαψεύσουν εντελώς τα παλιότερα δεδομένα και τις έννοιες. Δήλωσε αρκετές φορές πως υπήρχαν απλώς «πάρα πολλά» που έπρεπε να παρατηρηθούν και να καταγραφούν κι ότι πολλά χάθηκαν με την απίστευτη έφοδο νέου υλικού που κατέκλυσε τον ίδιο και την μικρή ομάδα του.
Καθώς χρησιμοποιούσε το νέο υλικό Ορούρης για να καθαρίσει την ατμόσφαιρα που περιέβαλλε το Όργονον από την DOR, σημείωσε στο ημερολόγιο του την εμφάνιση τεσσάρων παράξενων σκαφών που διέσχισαν τον ουρανό το πρωί. Τα σκάφη πετούσαν σε πολύ μεγάλο υψόμετρο και με εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα, γρηγορότερα από οποιοδήποτε αεριωθούμενο αεροπλάνο και διέσχισαν τον ουρανό μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Εκείνη την ημέρα ήταν που συνέλαβε την ιδέα του «Διαστημικό Όπλου» (δηλαδή τον συνδυασμό της Ορούρης με τον Νεφοδιαλυτή).
Την 6η Οκτωβρίου 1954 -κατά την διάρκεια της νύχτας- ο Ράιχ παρατήρησε τρία μεγάλα, κίτρινα, παλλόμενα ΑΤΙΑ χαμηλά στον ουρανό στο νότο. Άλλο ένα παρατηρήθηκε πάνω από τον πύργο του παρατηρητηρίου. Υπήρχαν άλλοι τρεις μάρτυρες που είδαν αυτούς τους Εισβολείς από το Διάστημα που ο Ράιχ ονόμασε «Ea»-η κωδική ονομασία για τα ΑΤΙΑ ή για τα φαινόμενα της αρχέγονης ενέργειας. Το «E» σημαίνει «Ενέργεια», ενώ το «a» σημαίνει «άλφα» ή «αρχέγονη». Ο Ράιχ θεωρούσε επίσης τα «Ea» ως «Αίνιγμα». […]
Τι συμπεράσματα μπορούμε να εξάγουμε με ασφάλεια από τις δύο κοσμικές μάχες που δόθηκαν από τους χειριστές του Διαστημικού Όπλου, πρώτα στο Όργονον στο Ρέιντζλυ του Μέιν, και μετά ξανά στο Μικρό Όργονον στην έρημο της Αριζόνα;
Πρώτον, οι άνθρωποι της Γης γνωρίζουν τώρα καλά ότι τα ΑΤΙΑ (τα Ea του Ράιχ) ενδιαφέρονται πρωταρχικά για τις επιχειρήσεις Όρανουρ σε όλο τον πλανήτη. Το ενδιαφέρον των Ea για το στρατιωτικό κατεστημένο φαίνεται να είναι δευτερεύον. Πρέπει να είναι έτσι, επειδή κανένας δευτερεύοντος τύπου οπλισμός δεν μπορεί να διαπεράσει το «δυναμικό πεδίο» των Ea. Η ανακάλυψη της κοσμικής, αρχέγονης Οργονοενέργειας από τον Ράιχ προσφέρει την μόνη ρεαλιστική ελπίδα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των Εισβολέων από το Διάστημα.
Χάρη στον Ράιχ και τους θαρραλέους συνεργάτες του έχουμε αφήσει τον κόσμο των θεωριών «επιστημονικής φαντασίας» κι έχουμε μπει στην αληθινή Διαστημική Εποχή. Υπό το φως αυτών των επιτυχημένων συναντήσεων με τους Διαστημανθρώπους, οι ισχυρισμοί ότι «η Οργονοενέργεια δεν υπάρχει» είναι απλώς τα κακαρίσματα της συγκινησιακής πανούκλας. Τέτοιες προφασιστικές και θανατηφόρες τακτικές από την συγκινησιακή πανούκλα πρέπει να σταματηθούν και να αποκαλυφθούν ως αυτό που πραγματικά είναι: Ενεργή βοήθεια προς τον Εχθρό του Ανθρώπου!
Ανά τον κόσμο έχουν βρεθεί στοιχεία ότι οι αρχαίοι άνθρωποι είχαν μια εκπληκτική γνώση της αστρονομίας. Πέτρινα ημερολόγια που βρέθηκαν στην Νότιο Αμερική είναι τελείως ακριβή και στο σημείο της σύγχρονης γνώσης μας. Αρχαία αρχεία από την Μέση Ανατολή αποκαλύπτουν γνώσεις που θα μπορούσαν να έχουν αποκτηθεί μόνο από την χρήση τηλεσκοπίων και ειδικών σύγχρονων συσκευών. Τα αινιγματικά συστήματα των Γραμμών Ley της Βρετανίας και της Κίνας, αποδεικνύουν ότι οι αρχαίοι άνθρωποι γνώριζαν περισσότερα όσα γνωρίζουμε σήμερα για το μαγνητικό πεδίο της Γης…
Πολλοί θρύλοι των παλαιών ανθρώπων προτείνουν ότι οι «Ουράνιοι Άνθρωποι» που κάποτε τους επισκέπτονταν, μας δίδαξαν τις τεχνικές της γεωργίας και της αστρονομίας.
Αυτοί οι μυστηριώδεις Θεοί, ήταν τόσο μεγάλης σημασίας και σπουδαιότητας για την ζωή των αρχαίων ανθρώπων, τόσο μεγάλης σπουδαίας σημασίας, ώστε τα μόνα ίχνη που έχουν απομείνει από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, τα μόνα ίχνη, δεν είναι παρά τα αμέτρητα πέτρινα μνημεία και οι ναοί που κατασκευάστηκαν προς τιμήν αυτών των Θεών!…
Αυτοί οι «Ουράνιοι Άνθρωποι» να υπέδειξαν στους αρχαίους ανθρώπους πώς να κατασκευάσουν σημαδούρες για να τους βοηθήσουν στις περιηγήσεις τους πάνω από την Γη. Για παράδειγμα, τα Leys είναι άχρηστα ως δρόμοι, αλλά όντως σημαδεύουν την ροή των μαγνητικών ρευμάτων. Το ίδιο και ένα σωρό άλλες αρχαίες κατασκευές, πολλών ειδών. Τα σκάφη των «Ουράνιων Ανθρώπων» εξαρτώνται από αυτά τα μαγνητικά ρεύματα όπως τα ανεμοπλάνα εξαρτώνται από τα ρεύματα του αέρα. Χαρτογραφήσαμε όλον αυτόν τον πλανήτη για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των μυστηριωδών αέριων Θεών;
Ο Dr. Reich σίγουρα ήταν στον σωστό δρόμο, όπως και άλλοι σαν κι αυτόν. Υπάρχουν δυνάμεις που μας περιβάλλουν, οι οποίες ήταν πολύ καλά γνωστές στους αρχαίους ανθρώπους, και οι οποίες έχουν χαλαρά οριστεί στην μαθηματική τέχνη της αστρολογίας, και οι οποίες αποτελούν ζωτικό μέρος του μυστηρίου των UFO.
Σήμερα, πολλοί αξιόλογοι επιστήμονες είναι αφοσιωμένοι σε έρευνες παρόμοιες με αυτές του Reich. Μπορεί να είμαστε στο κατώφλι νέων συνταρακτικών ανακαλύψεων που θα εξηγήσουν κάποια από αυτά τα αρχαιότατα μυστήρια. Αλλά, κατά μία έννοια, σε πολλές περιπτώσεις, η Ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Ίσως απλά να ανακαλύπτουμε ξανά αυτά που οι αρχαίοι ήδη γνώριζαν. Ίσως μάλιστα κάποια στιγμή να ανακαλύψουμε ξανά και όλα αυτά που είχαν ανακαλύψει εκείνοι οι άνθρωποι που τους κάψαμε στην πυρά ή κάψαμε τα βιβλία τους ή θεωρούσαμε ότι απλώς είχαν καμένο εγκέφαλο…
Μπορείς να δεις αυτά που δεν φαίνονται -γιατί είναι Ολοφάνερα- αν ενεργοποιήσεις το ‘Βλέπειν’ χρησιμοποιώντας την δεύτερη προσοχή, όπως έλεγε ο Δον Χουάν Μάτους στα έργα του Κάρλος Καστανέντα.
«Ένας Τμηματοποιημένος στρατός, με ορισμένους κλάδους, τόσο Άκρως Απόρρητους, για τους οποίους ακόμη και η πολιτική ελίτ που κυβερνά την χώρα δεν είναι πολύ σίγουρη για το τι υπάρχει εκεί έξω, είναι μια απειλή για κάθε εχθρό. Αυτή την στιγμή, υπάρχουν απόρρητα όπλα της USAF που κανείς στο Πεντάγωνο δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν, παρά μόνο σαν μύθος. Αν η ανθρωπότητα επιζήσει αρκετό καιρό ώστε να πάρει μια ιστορική θέση στις πολιτισμένες κοινωνικές δομές του σύμπαντος, θα πρέπει είτε να υπερασπιστεί τον εαυτό της από κάθε μορφή ζωής που θα βλάψει εκείνη ή τον πλανήτη ή να παραδοθεί σε κάποιο είδος διαπλανητικής αστυνομικής δύναμης που θα την προστατεύσει.
Προς το παρόν, μόνο φήμες μιας τέτοιας αστυνομικής δύναμης έχουν φθάσει σε όσους γνωρίζουν, αφήνοντας την αυτοάμυνα ως την μόνη πραγματική επιλογή. Οι άνδρες που επιτέθηκαν στην εγκατάσταση του Dulce το 1979 κατάλαβαν αυτή την πραγματικότητα (του να αναλάβουν την Ευθύνη και να Δράσουν ανάλογα) και πήραν το έργο της υπεράσπισης της ανθρωπότητας στα χέρια τους. Κάποιος, μπορεί να κάνει μόνο υποκειμενικές εικασίες σχετικά με το, τι θα είχε συμβεί αν δεν είχαν κάνει αυτό που έκαναν κι όλοι εμείς μόνο Ανέκφραστη Ευγνωμοσύνη μπορούμε να νοιώθουμε γι’ αυτούς τους λαμπρούς ανθρώπους, όπως και μια Ελπίδα για τον άνθρωπο και την επιβίωση του.» Captain Mark Richards E.D.H. -Earth Defense Headquarters Technical Brief Winter – 2001 condensed and re-edited by ‘BRANTON’ with the permission of E.D.H.
***
@Ιών Μάγγος / terrapapers.com/ 2010-2023
***
*Η μάχη στο Dulce έγινε, προκειμένου να σταματήσει ένα Εξωγήινο Πρόγραμμα γενετικής αναπαραγωγής, χρησιμοποιώντας ως πειραματόζωα, χιλιάδες νέων Γήινων γυναικών. Κυβερνητικοί επιστήμονες (της μυστικής σκιώδους κυβέρνησης) δούλευαν παράλληλα με μια Εξωγήινη δύναμη, επεξεργάζονταν από κοινού διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να θέσουν υπό ολοκληρωτικό έλεγχο το γενικό πληθυσμό, ώστε να καταστήσουν την ανθρωπότητα κάτι περισσότερο από ζώα εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούνται στις φάρμες γι’ αναπαραγωγή. Όλα αυτά ξεκίνησαν με μια συνθήκη που υπογράφηκε το 1947 από τον Πρόεδρο Harry Truman, η οποία έθεσε σε κίνηση ένα σχέδιο, όπου η ελίτ έπαιρνε Εξωγήινα τεχνολογικά μυστικά, με αντάλλαγμα να επιτρέπουν στους Εξωγήινους να απαγάγουν ανθρώπους για την σαδιστικά ολέθρια έρευνά τους. Με τον καιρό, οι άνθρωποι της ελίτ θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να γίνουν οι κυρίαρχοι των ανθρώπινων προβάτων, υπό τον απόλυτο έλεγχο των Εξωγήινων, σαν σκυλιά που παρακολουθούν κι επιτηρούν τα πρόβατα σε ένα ανθρώπινο αγρόκτημα!!
