Ο Daniel Greenfeel για το τι κρύβεται πίσω από την οργάνωση των σεξουαλικών κοινοτήτων στα σχολεία.
Η πρώτη διαφημιστική καμπάνια του Μπάιντεν επιτέθηκε στους συντηρητικούς επειδή κράτησαν το «The Lawn Boy», (ένα βιβλίο στο οποίο ένα 10χρονο παιδί κάνει φυσιολογικές σεξουαλικές πράξεις), στα σχολεία. Το Υπουργείο Παιδείας έχει ξεκινήσει έρευνα για τα πολιτικά δικαιώματα σε μια σχολική περιφέρεια της Τζόρτζια για αφαίρεση βιβλίων με παραστατικό σεξουαλικό περιεχόμενο από τα ράφια του γυμνασίου. Σε εκδήλωση για τον ‘Μήνα Υπερηφάνειας’ του Λευκού Οίκου, ανακοινώθηκε ότι ο ειδικός συντονιστής θα ηγηθεί νομικού αγώνα κατά των σχολείων που προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά από τον ευνουχισμό, την παρέκκλιση και την ανωμαλία.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν μήνυσε το Τενεσί για τον νόμο περί προστασίας των παιδιών βάσει φύλου. Δημοκρατικοί δικαστές μπλόκαραν, παράνομα, παρόμοια μέτρα στην Φλόριντα, το Αρκάνσας και την Αλαμπάμα. Στην Ουάσιγκτον και την Καλιφόρνια, οι δημοκρατικές πλειοψηφίες νομιμοποίησαν την απαγωγή παιδιών από την πολιτεία για διαφυλικές διαδικασίες. Παρόμοια νομοθεσία εκκρεμεί και σε άλλες πολιτείες.
«Αυτό το παιχνίδι άμυνας μπορεί να γίνει κουραστικό. Θέλουμε μια επίθεση», ζήτησε ο γραμματέας του HHS Xavier Becerra στη Σύνοδο Κορυφής Υπερηφάνειας για την Υγεία και τις Ανθρώπινες Υπηρεσίες. «Ας παίξουμε επιθετικά». Πέρα από τα συνηθισμένα κίνητρα των groomers που αναζητούν νέα θύματα, τι κρύβεται πίσω από την πρωτοφανή εμμονή με την σεξουαλοποίηση παιδιών από ένα ολόκληρο πολιτικό κόμμα;
Τα δημόσια σχολεία σχεδιάζονταν πάντα για να εκπαιδεύουν την επόμενη γενιά. Τα σύγχρονα σχολεία είναι κέντρα κοινοτικής οργάνωσης και ο ιδανικός δάσκαλος είναι ένας οργανωτής κοινότητας. Οι Αμερικανοί μαθητές υστερούν στους περισσότερους τομείς, αλλά διακρίνονται σε αυτό που διδάχτηκαν στην πραγματικότητα, βγαίνουν από το σχολείο και συσπειρώνονται για τον έλεγχο των όπλων, το περιβάλλον ή την φυλετική ισότητα.
Πέρα από την κατήχηση, στόχος της κοινοτικής οργάνωσης είναι να «ανεβάσει την συνείδησή τους» έτσι ώστε οι μαθητές να βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα σε μεγάλες πολιτικές συγκρούσεις, όπως ο έλεγχος των όπλων ή το περιβάλλον και στην συνέχεια να τους μεταφέρουν στην μόνιμη κατηγορία των ακτιβιστών-θυμάτων.
Μια παραδοσιακή κοινοτική οργάνωση ενθαρρύνει τους μαθητές φυλετικής μειονότητας να δουν τους εαυτούς τους ως θύματα ρατσισμού και τις φοιτήτριες ως θύματα σεξισμού, ενώ μια σεξουαλική κοινοτική οργάνωση παίρνει μαθητές που μπορεί να μην έχουν μια καθορισμένη κατηγορία θύματος και τους δίνει.
Η φροντίδα των παιδιών στα σχολεία δεν είναι απλώς μια διεστραμμένη ατζέντα, είναι πολιτική.
Η δημοκρατική εκλογική πλατφόρμα εξαρτάται από την οικοδόμηση συνασπισμών μειονοτικών ομάδων. Η οργάνωση σεξουαλικών κοινοτήτων στα σχολεία είναι ένας μηχανισμός που έχει σχεδιαστεί για να επεκτείνει αυτόν τον συνασπισμό. Κάθε έφηβη που αντιμετωπίζει μαστεκτομή και κάθε έφηβο αγόρι που αντιμετωπίζει ευνουχισμό είναι ένας μελλοντικός Δημοκρατικός ψηφοφόρος.
Οι ειδωλολάτρες ιερείς της Συριακής Αστάρτης από την Ιεράπολη ευνουχίστηκαν προς τιμήν της αρχαίας θεάς και στην συνέχεια φορούσαν γυναικεία ρούχα για το υπόλοιπο των ημερών τους. Οι αναστολείς της εφηβείας σε μικρά παιδιά που ακολουθούνται από ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, αποτελούν επίσης μέρος της τελετουργικής κατήχησης σε ένα πολιτικό κίνημα. Και παρόλο που οι νέοι ακτιβιστές μπορούν να αλλάξουν την ζωή τους καθώς γερνούν, όταν ληφθεί μια αμετάκλητη απόφαση, γίνεται πολύ πιο δύσκολο να φύγουν από αυτήν.
Υπάρχει ένα απόσπασμα που κυκλοφορεί εδώ και πολύ καιρό. «Αν ένας άντρας δεν είναι σοσιαλιστής μέχρι τα 20 του, δεν έχει καρδιά. Αν δεν είναι συντηρητικός μέχρι τα 40 του, δεν έχει μυαλό». Τι γίνεται όμως αν ο άντρας δεν είναι άντρας και του λείπουν κι άλλα σημαντικά μέρη εκτός από την καρδιά ή τον εγκέφαλό του;
Οι συνασπισμοί μειοψηφίας βασίζονται σε αυτά που οι πολιτικές ταυτότητας θεωρούν αμετάβλητα και καθοριστικά χαρακτηριστικά. Η φυλή και, μέχρι πρόσφατα, το φύλο θεωρούνταν ένα από αυτά. Οι πολιτικές ‘σεξουαλικής ταυτότητας’ έχουν διευρύνει σημαντικά τις πιθανές ευκαιρίες των δημογραφικών μειονοτήτων. Έρευνες δείχνουν ότι έως και το ένα πέμπτο των millennials αναγνωρίζονται ως LGBTQ. Υπάρχει καλός λόγος να είμαστε δύσπιστοι για τέτοιες φιγούρες παρέκκλισης και πολλοί θα αποφύγουν τέτοιες μοδάτες εμμονές, αλλά η «φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο» θα τις κρατήσει δογματικά και με την βία στην θέση τους.
Η φροντίδα των παιδιών βρίσκεται στο επίκεντρο της εκλογικής στρατηγικής για την νίκη του μέλλοντος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν την πολιτική τους παρουσία σε κάτι τόσο αντιδημοφιλές, τόσο αμφιλεγόμενο, σε κάτι εναντίον του οποίου ενώνονται οι γονείς σε όλη την χώρα, σε όλον τον πλανήτη.
Ο περιβαλλοντισμός και ο έλεγχος των όπλων χρησιμοποιούνται για να πειστούν οι μαθητές ότι διακυβεύεται η ζωή τους. Τα φοιτητικά δάνεια, που εκδίδονται με την σκόπιμη αύξηση του κόστους των διδάκτρων σε δυσβάσταχτα επίπεδα, συνδέουν το οικονομικό μέλλον μιας γενιάς με τις σοσιαλιστικές κι αντιδημοκρατικές πολιτικές. Η οργάνωση της σεξουαλικής κοινότητας πιάνει την επόμενη γενιά σε ένα πολύ πιο οικείο και αναπόδραστο επίπεδο από την συμβατική πολιτική.
Το εκπαιδευτικό και ιατρικό ίδρυμα wake δημιούργησε έναν αγωγό «school to castrato» που οδηγεί τους μαθητές στην διαδικασία της «κοινωνικής μετάβασης», των αναστολέων της εφηβείας και στην συνέχεια σε μόνιμες χειρουργικές επεμβάσεις που τους αφήνουν ανίκανους να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή ή να λειτουργήσουν ως μη τρανς.
Παρόλο που η μαύρη κοινότητα έχει εγκλωβιστεί σε δυσλειτουργία και εθισμό, η ώθηση να αναγκαστούν τα παιδιά να λάβουν μη αναστρέψιμες αποφάσεις για το σώμα τους συνδέεται με την δημογραφική σύλληψη. Η πολιτική ταυτότητας υπόσχεται ‘απελευθέρωση’ ενώ ταυτόχρονα υποδουλώνει αξιόπιστες εκλογικές περιφέρειες και ψηφοδέλτια. Αλλά καμία πληθυσμιακή ομάδα δεν υπέφερε περισσότερο από την πολιτική των φυτειών από τα παιδιά και τις οικογένειές τους, που ακρωτηριάστηκαν και καταστράφηκαν για να δώσουν ψήφους σε ένα πολιτικό κόμμα.
Γι’ αυτό οι Δημοκρατικοί είναι έτοιμοι να πολεμήσουν με νύχια και με δόντια. Να γιατί το Υπουργείο Δικαιοσύνης σχεδιάζει να κατηγορήσει τους απρόθυμους γονείς να ευνουχίσουν τα παιδιά τους, για τρομοκρατία, γιατί το Southern Poverty Law Center έχει χαρακτηρίσει τις Moms for Liberty ομάδα μίσους, γιατί οι Δημοκρατικοί δικαστές εμποδίζουν τις κυβερνητικές προσπάθειες για την προστασία των παιδιών και γιατί ο γραμματέας του HHS ζητά εγκλήματα κατά των γονέων.
Οι Δημοκρατικοί χτίζουν το μέλλον του κόμματός τους στην παρέκκλιση της σεξουαλικότητας και στον ακρωτηριασμό των παιδιών. Τα πολιτικά μαθηματικά είναι τόσο απλά όσο και βάναυσα. Περίπου το 80% των LGBTQ ατόμων ψηφίζουν Δημοκρατικούς. Όπως τα ανοιχτά σύνορα, οι Δημοκρατικοί αλλάζουν τεχνητά τα δημογραφικά στοιχεία της χώρας για να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό εκλογικό σώμα. Αυτή η πολιτική δεν στοχεύει στην πρόοδο, αλλά στην νίκη.
«Για να το θέσω ωμά, δεν μπορείς να φτιάξεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά», έγραψε ο ξένος ανταποκριτής των New York Times Walter Duranty για τα εγκλήματα του κομμουνισμού. Ο ευνουχισμός παιδιών για να κερδίσουν τις εκλογές είναι μια φρικτή στρατηγική, αλλά το ίδιο ισχύει και για μια μαζική εισβολή σε μια χώρα μέσω ανοιχτών συνόρων ή την εξάλειψη μαύρων οικογενειών και στην συνέχεια την νομιμοποίηση του εγκλήματος.
Στις κουζίνες της ουτοπίας παρασκευάζεται μια υπέροχη αριστερή ομελέτα από εκατομμύρια σπασμένα αυγά.
Όταν οι στόχοι δικαιολογούν τα μέσα, τότε κανένα έγκλημα, όσο αποτρόπαιο κι αν είναι, δεν είναι υπερβολικό, και τα πάντα, ακόμη και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, μπορούν να παρουσιαστούν ως κοινωνική δικαιοσύνη που θα μας οδηγήσει στην σωστή πλευρά της ιστορίας στα πιο χαμηλά βάθη της κόλασης.
@FrontPage Magazine
