Topics:

Το μουνάκι χθες και σήμερα

«Αυτό το φυλλάδιο, που αντλεί την έμπνευσή του από το μουνάκι, είναι ταυτόχρονα και μια καυστική καταγγελία ενάντια στις διαστροφές των politically correct, ενάντια στην υποκρισία της ιδεολογίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», εναντίον του αστυνομικού φεμινισμού,...

Το μουνάκι χθες και σήμερα

«Αυτό το φυλλάδιο, που αντλεί την έμπνευσή του από το μουνάκι, είναι ταυτόχρονα και μια καυστική καταγγελία ενάντια στις διαστροφές των politically correct, ενάντια στην υποκρισία της ιδεολογίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», εναντίον του αστυνομικού φεμινισμού, ενάντια στα ήθη των σημερινών σκλάβων, εναντίον του νέου δεσποτισμού και των εγκλημάτων που η κυρίαρχη δύναμη, η Δύση, επιβάλλει στους υποτελείς λαούς, υποβιβάζοντάς τους σ’ ένα καθεστώς δουλείας. Συνεπώς, αφορά σχεδόν την ζωή του καθενός». Gianfranco Sanguinetti, πρόλογος στην ελληνική έκδοση, από το οπισθόφυλλο της έκδοσης.

Ο Sanguinetti στέλνει στον σκουπιδοτενεκέ της ηθικής πλήθος στερεότυπων, που αφορούν δήθεν την χειραφέτηση της γυναίκας, την σύγχρονη υποκρισία, τους γλωσσικούς ακρωτηριασμούς, «που οι χριστιανοί, προτεστάντες, καθολικοί και ορθόδοξοι, επιβάλλουν στο μουνάκι» και που «δεν είναι καλύτερος από τον φυσικό ακρωτηριασμό, που επιβάλλεται στις γυναίκες από τους μουσουλμάνους», αφού «και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για ακρωτηριασμό»· αναφέρεται ακόμα στον σεξουαλικό υποσιτισμό «από τον οποίο υποφέρουν οι άνθρωποι των πλουσιοτέρων χωρών» και που τώρα πια «μετατρέπεται σε πραγματική πείνα και πανωλεθρία» την ίδια στιγμή που σύμφωνα με την σύγχρονη ηθική, ανήθικος θεωρείται μόνο όποιος δεν παράγει κέρδος, όπως για παράδειγμα μια σεξουαλικότητα ελεύθερη και ανυπόκριτη.

Ο Sanguinetti εξηγεί πως η καταστολή της σεξουαλικότητας είναι αναγκαία «επειδή αυτή η ίδια είναι που παράγει την έλλειψη ικανοποίησης, στην οποία η αγορά ανταποκρίνεται προσφέροντας φτηνιάρικα εμπορεύματα-εικόνες, με ένα διόλου ευκαταφρόνητο κέρδος», ενώ δεν ξεχνά, να σχολιάσει καυστικά την «πολιτική ορθότητα και την σεξουαλική παρενόχληση».

Αναρωτιέται, μάλιστα, σχετικά με το ζήτημα: «Στο τέλος των λογαριασμών, τί είναι επιτέλους αυτή η περίφημη σεξουαλική παρενόχληση; Είναι η απίστευτη αξίωση, να έχει κανείς δωρεάν, αυτό για το οποίο πρέπει να πληρώσει. Ορίστε ο λόγος που τιμωρούμαστε. Στην Αμερική, οι συζευγμένες φεμινίστριες ήθελαν, εδώ και χρόνια, να κάνουν τους συζύγους να πληρώνουν για κάθε συνουσία, επιβεβαιώνοντας, ακόμα κι έτσι, το παλιό αναρχικό απόφθεγμα, σύμφωνα με το οποίο ‘‘ο γάμος είναι πορνεία’’. Αν ήταν μόνο ο γάμος!».

Ο Sanguinetti θεωρεί ότι «οι σύγχρονες κοινωνίες είναι καθολικά ίδιες με ένα τεράστιο μπουρδέλο θλιβερό και ζοφερό: όλος ο κόσμος εργάζεται εκεί και εκεί καταναλώνει χωρίς χαρά.

Τα μπουρδέλα και οι φυλακές χτίζονται με τα τούβλα της ηθικής, απεφάνθη ο William Blake.

Όταν ο Πάπας Ινοκέντιος ο IVος εγκατέλειψε την πόλη της Λυών το 1251, όπου διέμεινε για οκτώ χρόνια, ο καρδινάλιος Hugo διακήρυξε, στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του προς του πολίτες «Πραγματοποιήσαμε πολλές βελτιώσεις κατά την διάρκεια της παραμονής μας. Όταν φτάσαμε υπήρχαν εδώ τρία ή τέσσερα μπουρδέλα. Δεν αφήνουμε παρά μόνο ένα πίσω μας. Πρέπει ωστόσο να προσθέσουμε ότι εκτείνεται χωρίς διακοπή από την Ανατολική Πύλη έως την Πύλη της Δύσης».

Ο συγγραφέας στο «εγκώμιο για το μουνάκι» τονίζει ότι «οι κάθε είδους λογοκριτές κρίνουν αισχρό ακόμα και να κατονομάσουμε το μουνάκι: ιδού η πρωταρχική προσβολή που κάνουμε, ιδού η απόλυτη ταπείνωση που επιβάλλουμε στο μέρος το πιο όμορφο, ευγενές και δημιουργικό του γυναικείου κορμιού, που χαρακτηρίζει την διαφορά και την μαγική ουσία του, όπου παράγεται η αλχημεία της ύπαρξης.»

@Sanguinetti Gianfranco /Το μουνάκι χθες και σήμερα