Θεός (ο): Ένα αόρατο μη-εντοπίσιμο Ιπτάμενο Ον δημιούργησε τον κόσμο, ξεκινώντας με ένα βουνό, μία θάλασσα…και πειρατές. Πολλούς πειρατές… Και κτήνη… Πολλά κτήνη.
Μερικές από τις χειρότερες θηριωδίες που πραγματοποίησε η Βρετανική Αυτοκρατορία.
“Ο Βρετανικός λαός πάσχει από ιστορική αμνησία… Δεν υπάρχει πραγματική συνειδητοποίηση για τις φρικαλεότητες, για το γεγονός ότι η Βρετανία χρηματοδότησε την Βιομηχανική Επανάσταση και την ευημερία της από τις λεηλασίες της αυτοκρατορίας και για το γεγονός ότι η Βρετανία ήρθε σε μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου τον 18ο αιώνα και μετά από δύο αιώνες λεηλασίας, την μετέτρεψε σε μία από τους φτωχότερες.”
-Dr. Shashi Tharoor Ινδός βουλευτής, συγγραφέας πρώην αξιωματούχος του ΟΗΕ. (The Independent)
Σε μια δημοσκόπηση του YouGov διαπιστώθηκε ότι το βρετανικό κοινό είναι γενικά περήφανο για την Βρετανική Αυτοκρατορία και το αποικιακό του παρελθόν της: Συγκεκριμένα το 44% ήταν περήφανο για την ιστορία της αποικιοκρατίας της Βρετανίας, ενώ μόλις το 21% εξέφρασε την λύπη του γι’ αυτό που συνέβη.
Στο απόγειό της το 1922, η βρετανική αυτοκρατορία κατείχε το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού και το 1/4 της συνολικής έκτασης του κόσμου! Οι υποστηρικτές της αυτοκρατορίας λένε ότι έφερε διάφορες οικονομικές εξελίξεις σε μέρη του κόσμου που είχε υπό τον έλεγχό της. Οι επικριτές υπενθυμίζουν, όμως, τις σφαγές, τους λιμούς και την χρήση στρατοπέδων συγκέντρωσης από την Βρετανική Αυτοκρατορία:
1. Στρατόπεδα συγκέντρωσης των Boer
Κατά την διάρκεια του δεύτερου πολέμου Boer (1899-1902) με σκοπό τον έλεγχο των διαμαντιών και του χρυσού που είχε βρεθεί στην Νότια Αφρική, οι Βρετανοί συνέλαβαν περίπου το ένα έκτο του πληθυσμού Boer – κυρίως γυναίκες και παιδιά – και τους έκλεισαν σε στρατόπεδα, συνωστισμένους στο έλεος των ασθενειών και με λίγη τροφή. Από τους 107.000 ανθρώπους που κρατήθηκαν σε στρατόπεδα, 27.927 Boers πέθαναν, μαζί με έναν άγνωστο αριθμό άλλων Αφρικανών.
2. Σφαγή στο Amritsar
Όταν ειρηνικοί διαδηλωτές αψήφησαν μια κυβερνητική εντολή και διαδήλωσαν κατά της βρετανικής αποικιακής κυριαρχίας στο Amritsar της Ινδίας, στις 13 Απριλίου 1919 μπλοκαρίστηκαν μέσα στους τοίχους των κήπων Jallianwala από Νεπαλέζους στρατιώτες Gurkha υπό τις διαταγές του Ταξιαρχού Reginald Dyer. Οι στρατιώτες τους πυροβολούσαν μέχρι να εξαντληθούν τα πυρομαχικά, σκοτώνοντας 379 έως 1.000 διαδηλωτές και τραυματίζοντας άλλους 1.100 μέσα σε 10 λεπτά. Ο Dyer ανακηρύχθηκε ήρωας από τον βρετανικό λαό, ο οποίος, μάλιστα, συγκέντρωσε 26.000 £ (σε σημερινά χρήματα πάνω από ένα εκατομμύριο) για να τον ευχαριστήσουν.
3. Διαχωρισμός της Ινδίας
Το 1947, ο Cyril Radcliffe ανέλαβε να σχεδιάσει τα σύνορα μεταξύ της Ινδίας και της νεοσύστατης πολιτείας του Πακιστάν κατά την διάρκεια ενός γεύματος! Ο Cyril Radcliffe χώρισε βιαστικά την υποήπειρο σε θρησκευτικές γραμμές (οι Ινδουιστές στο Πακιστάν και οι Μουσουλμάνοι στην Ινδία), με αποτέλεσμα να ξεριζωθούν πάνω από 10 εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους λόγω των βίαιων θρησκευτικών συγκρούσεων που ακολούθησαν. Ορισμένες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν την ζωή τους.
4. Εξέγερση των Mau Mau
Χιλιάδες ηλικιωμένοι Κενυάτες σήμερα, καταγγέλλουν ότι οι βρετανικές αποικιακές δυνάμεις τους κακοποίησαν, βίασαν και βασάνισαν κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Mau Mau (1951-1960), και διεκδικούν αποζημιώσεις ύψους 200 εκατομμυρίων λιρών από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Μολονότι η κυβέρνηση του ΗΒ αρνείται την ευθύνη της αποικιακής κυβέρνησης, το 2013 προσέφερε στον κάθε ένα από τους περίπου 5000 ηλικιωμένους επιζώντες το ποσό των 3.800 λιρών ως αποζημίωση. Οι επιζώντες κατέθεσαν νέα προσφυγή το 2016. Περίπου ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι μέλη της φυλής Kikuyu συνελήφθησαν και κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, που χαρακτηρίστηκαν ως “gulags” της Βρετανίας στα οποία ισχυρίζονται ότι βασανίστηκαν συστηματικά και υπέστησαν σοβαρή σεξουαλική επίθεση. Οι νεκροί ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες.
5. Λιμοί στην Ινδία
Μεταξύ 12 και 29 εκατομμυρίων Ινδών πέθαναν από την πείνα όσο αυτή ήταν υπό τον έλεγχο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, καθώς εκατομμύρια τόνοι σιταριού εξαγόταν στη Βρετανία καθώς οι λιμοί μαινόταν στην Ινδία. Μόνο το 1943, έως και τέσσερα εκατομμύρια Βεγγάνοι λιμοκτονούσαν ενώ ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έστελνε φαγητό σε βρετανούς στρατιώτες και στην Ευρώπη. Μιλώντας για την πείνα της Βεγγάλης το 1943, ο Τσώρτσιλ είπε: “Μισώ τους Ινδούς. Είναι ένας άγριος λαός με μια ζωώδη θρησκεία. Ο λιμός ήταν δικό τους λάθος επειδή αναπαράγονται σαν κουνέλια.” (Πηγή: SSRN)
Ειδικά για τον Ουίστον Τσώρτσιλ από τις αρχές του αιώνα μέχρι και μετά τον Β’ ΠΠ είναι καλά καταγεγραμμένοι ακόμα και σε αγγλικά mainstream ΜΜΕ (BBC) οι θάνατοι και τα δεινά που προκάλεσε. Κάποιοι, μάλιστα, συγκρίνουν τα πεπραγμένα του με αυτά των χειρότερων και πιο γενοκτόνων δικτατόρων (Dr Shashi Tharoor, The Independent ). Γνωστός είναι, επίσης, ο ρατσισμός του τόσο απέναντι στις “κατώτερες” ή “απολίτιστες” φυλές όσο και απέναντι σε εβραίους, άραβες και μουσουλμάνους. (Και φυσικά, στην Ελλάδα, γνωρίσαμε τον αιματηρό ρόλο του στην Αθήνα το 1944 και στον εμφύλιο πόλεμο- The Guardian).
@Samuel Osborne – The Independent
***
Βελγικό Κονγκό: Η ιστορία πίσω από την ιστορική φωτογραφία.
Σε αυτή την ιστορική φωτογραφία, κάτω, ο αυτόχθονας Nasla, κοιτάει το πόδι και και το χέρι της 5χρονης κόρης του Bolai στην αποκιοκρατική “Ελεύθερη Πολιτεία του Κονγκό” 14 Μαΐου 1904. Τα άκρα αυτά, ήταν ό,τι απέμεινε από την οικογένειά του, γιατί δεν απεδωσε το ημερησιο ποσοστό παραγωγής.
Antislavery International and Panos Pictures. Photo taken by Alice Seeley Harris, 1904
Η “Ελεύθερη Πολιτεία του Κονγκό” ήταν η ιδιωτική αποικία του Βασιλιά Λεοπόλδου ΙΙ του Βελγίου που λεηλάτησε την περιοχή για το ελεφαντόδοντο, το καουτσούκ και τα ορυκτά του, από το 1885 έως το 1908. (αναζήτησε το άρθρο: Το Κτήνος: Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου) Οι αυτόχθονες υποχρεώθηκαν να δουλεύουν για την ABIR (Anglo-Belgian India Rubber Company) υπό την απειλή παραστρατιωτικών μισθοφόρων από όλο των κόσμο. Πολλοί αυτόχθονες εργάτες απήχθησαν από τα χωριά τους όταν ήταν ακόμα παιδιά. Όταν η περιοχή Wala δέχθηκε επιδρομή από τους παραστρατιωτικούς, η οικογένεια του Nasla (γυναίκα, 10χρονος γιος και 5χρονη κόρη) ήταν ανάμεσα σε αυτούς που σφαγιάστηκαν. Οι μισθοφόροι τους έκοψαν σε κομμάτια και τους έφαγαν. Ο Nsala πήρε ό,τι απέμεινε από την κόρη του και το πήγε στους ιεραπόστολους. Ήθελε να δώσει αποδείξεις στους λευκούς τι συνέβη. Εκεί βρήκε την Άλις.
Η Αλίκη Σελέι Χάρις είχε φτάσει στο Κονγκό το 1898 με τον σύζυγό της ως ιεραπόστολοι. Και οι δύο είχαν σοκαριστεί από αυτά που είδαν ότι συνέβαιναν εκεί. Ξεκίνησε, λοιπόν, μια εκστρατεία ενάντια σε αυτό που συνέβαινε και ξεκίνησε αγώνα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ντόπιων. Το πιο ισχυρό όπλο της, ήταν η κάμερά της. Η Άλις πήρε την φωτογραφία του Nsala. Η ιεραποστολή της τράβηξε, επίσης, πολλές άλλες φωτογραφίες που δείχνουν τις φρικαλεότητες του Κονγκό. Στην πραγματικότητα, μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες που γνωρίζουμε σήμερα, προέρχονται από αυτή την μία και μοναδική φωτογραφική μηχανή της ιεραποστολής της Αλις και του συζύγου της.
Όταν η αποικιοκρατική ABIR ανακάλυψε την δράση της Αλις, έστειλε την πολιτοφυλακή της και προσπάθησε να εκφοβίσει τους ιεραπόστολους, πυροβολώντας με τα τουφέκια τους, αλλά δεν τα κατάφερε. Η Άλις κατάφερε να διοχετεύσει τις φωτογραφίες στο εξωτερικό και τις δημοσίευσε. Στην συνέχεια ιεραπόστολοι από το Κονγκό, το 1904 ξεκίνησαν καμπάνια ενημέρωσης (Congo Reform Association) των Βρετανών και συγκέντρωσαν φωτογραφικό υλικό από την Άλις και άλλες πηγές, σχετικά με τις φρικαλεότητες των αποικιοκρατών και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν. Το 1905 η Άλις Σέλι Χάρις και ο σύζυγός της Τζον επέστρεψαν από την αποστολή του Κονγκό Μπαλόρο κι άρχισαν να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην καμπάνια. Οι Harrises δημιούργησαν την ιστορική “Congo Atrocity Lantern Lecture” (δημόσιες διαλέξεις με χρήση μηχανής προβολής των φωτογραφιών της Άλις και του W.D Amstrong) που προβλήθηκαν σε Βρετανία και Αμερική.
Congo Atrocity Lantern Lecture, 1904-1905 (AntiSlavery International)
Ο λόγος που σε πολλές φωτογραφίες εμφανίζονται ακόμα και παιδιά αυτοχθόνων χωρίς χέρια και πόδια
Καθώς η ζήτηση στην Ευρώπη για τα προϊόντα από την αποικία του Κογκό αυξανόταν, ο ιδιωτικός στρατός του King Leopold II -η Force Publique- χρησιμοποίησε φρικιαστικά μέσα για να εξαναγκάσει τον πληθυσμό σε όλο και αυξανόμενη παραγωγή. Σε αυτά τα μέσα εξαναγκασμού συμπεριλαμβάνονταν οι δολοφονίες, οι συστηματικοί ακρωτηριασμοί, οι βιασμοί, το κάψιμο χωριών, η πείνα και η αρπαγή ομήρων για αυτούς που αποτύγχαναν να πιάσουν τους στόχους.
Η Congo Atrocity Lantern Lecture διασώζεται έως σήμερα και μπορείτε να την δείτε στο πρότζεκτ του Πανεπιστημίου του Nottigham εδώ: antislavery.nottingham.ac.uk. Σε κάθε φωτογραφία, υπάρχει από κάτω το κείμενο της διάλεξης με την περιγραφή όπως αναφερόταν τότε στις διαλέξεις.
Παρά τις προσπάθειες των ιεραποστολών στην Ευρώπη, μετά τον βασιλιά Λεοπόλδο ΙΙ το Κονγκό στην συνέχεια εξακολουθούσε να είναι Βελγική αποικία μέχρι την ανεξαρτησία του το 1960. Υπολογίζεται ότι μόνο κατά την διάρκεια της βασιλείας του Λεοπόδλου ΙΙ, μέχρι το 1909, ο πληθυσμός του Κονγκό μειώθηκε στο μισό, ενώ μέχρι το 1924, είχε μειωθεί κατά 10 εκατομμύρια Μέχρι το 2020 στο Βέλγιο υπήρχαν πάνω από 10 αγάλματα προς τιμήν του βασιλιά Λεοπόλδου ΙΙ τα περισσότερα από τα οποία βανδαλίστηκαν τον Ιούνιο του 2020 από διαδηλωτές κατά του ρατσισμού με αφορμή την δολοφονία του Αμερικανού Τζορτζ Φλοιντ από αστυνομικούς στις ΗΠΑ.
Χαρακτηριστικό του πως αντιμετώπιζαν οι Ευρωπαίοι τους ανθρώπους από τις αποικίες είναι η ύπαρξη ανθρωπίνων ζωολογικών κήπων (Human Zoos ) μέχρι πολύ πρόσφατα. Ο τελευταίος Human Zoo λειτούργησε στις Βρυξέλλες στα πλαίσια της World Fair το 1958.
Ανακαλύπτοντας τη βαρβαρότητα
Καταρχάς ας, ξεκαθαρίσουμε ότι δεν ανακαλύπτεις ένα μέρος (Αμερική) όπου ήδη το έχουν ανακαλύψει και κατοικούν άλλοι άνθρωποι πολύ πριν από σένα και έχουν αναπτύξει πολιτισμό, κοινωνίες, καλλιέργεια και κτηνοτροφία. Και, αν θέλουμε να είμαστε κυριολεκτικοί, η Ευρώπη.
Με την πάροδο του χρόνου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν (no pun intended) τις δυσάρεστες ιστορικές λεπτομέρειες των ταξιδιών του Χριστόφορου Κολόμβου στην Αμερική στα τέλη του 15ου και του 16ου αιώνα. Οι δολοφονίες, η υποδούλωση και η κακομεταχείριση των ιθαγενών λαών των νησιών της Καραϊβικής, από τον Κολόμβο και τα πληρώματά του προκαλεί σοκ και ακόμη και δυσπιστία, ακόμα και μετά από 500 χρόνια.
Τον Μάιο του 2018, οι αναγνώστες του snoopes.com ρώτησαν για την αλήθεια ενός αποσπάσματος που ισχυριζόταν ότι ο Columbus είχε εμπλακεί στην αρπαγή και προσφορά γυναικών ακόμη και παιδιών ως σεξουαλικών σκλάβων. Το Snoopes επιβεβαίωσε το απόσπασμα: Ο Κολόμβος όντως πρόσφερε αυτόχθονες ως σκλάβες του σεξ στους άντρες του. Εκτός από το ότι έβαλε τους ντόπιους να δουλεύουν ως σκλάβοι στα ορυχεία χρυσού, ο Κολόμβος πουλούσε επίσης σκλάβους του σεξ στους άντρες του – κάποια από αυτά παιδιά ακόμα και 9 ετών.
Το 1500, ο Κολόμβος έγραψε:
“100 castellanoes [νομίσματα] δίνονται τόσο εύκολα για μια γυναίκα όσο και για ένα αγρόκτημα, και είναι πολύ σύνηθες και υπάρχουν πολλοί έμποροι που αναζητούν κορίτσια. Αυτά από εννέα έως δέκα έχουν τώρα ζήτηση.”
Το απόσπασμα που αποδίδεται στον Columbus είναι ακριβές και προήλθε από μια επιστολή που έγραψε το 1500 στην Doña Juana de la Torre, νοσοκόμα στο βασιλικό δικαστήριο της βασίλισσας Isabella και αδελφή ενός από τα κορυφαία μέλη του πληρώματος του Columbus στο δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική.
Μετά την επιστροφή του από το τρίτο ταξίδι, ο Κολόμβος καθαιρέθηκε από κυβερνήτης των αμερικανικών εδαφών, αφού αποκαλύφθηκαν οι αναφορές για την φρικτή κακοδιοίκηση και βάναυση μεταχείριση των ιθαγενών. Φυλακίστηκε για λίγο και μετά έλαβε συγχώρεση από τον βασιλιά Ferdinand της Αραγονίας που μαζί με την Isabella της Καστίλης, ήταν ένας από τους «Καθολικούς μονάρχες» της σύγχρονης Ισπανίας. Το απόσπασμα υπογραμμίζει την άποψη του Κολόμβου για τους αυτόχθονες Αμερικανούς ως εμπορεύματα. Συγκρίνει την αγοραία αξία μιας γυναικείας σεξουαλικής σκλάβας με εκείνη ενός αγροκτήματος, και σημειώνει ότι οι έμποροι σκλάβων του «τέλους» («αγορά») ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να αγοράσουν κορίτσια εννέα ή δέκα ετών.
Η σεξουαλική δουλεία και η καταναγκαστική εργασία ήταν μεταξύ των πολλών βιαιοτήτων που προκάλεσε ο Κολόμβος και τα πληρώματά του στους γηγενείς λαούς (Τάινο) στο νησί Hispaniola (τώρα η τοποθεσία της Αϊτής και της Δομινικανής Δημοκρατίας). Ένα από τα μέλη του πληρώματος του Columbus, ο Bartolemé de las Casas απογοητεύτηκε τόσο πολύ από τις φρικαλεότητες των ευρωπαίων κατακτητών που αποφάσισε να τα βάλει με τον Columbus και την αποστολή του. Αργότερα, έγινε Δομινικανός μοναχός, αφιερώνοντας την ζωή του στην καταγραφή και καταγγελία των βιαιοτήτων που διαπράχθηκαν από τον Κολόμβο και τους άντρες του. Το 1542, ο de las Casas έγραψε ένα διάσημο βιβλίο για εκείνη την εποχή, έναν σύντομο απολογισμό της καταστροφής των Ινδιών «Brevísima Relación de la Destrucción de las Indias».
Οι φρικαλεότητες των Ισπανών όπως περιγράφονται από τον Bartoleme de las Casas. typ. Gvilielmi VValteri Printer:
Walter, Wilhelm Heidelberg 1664. Eκτίθεται την Peace Library της Χάγης (Ολλανδία)
Κατά την επιστροφή του το 1493 στην Ευρώπη από το πρώτο ταξίδι, ο Κολόμβος έγραψε ένα διάσημο γράμμα στον Φερδινάνδ και την Ισαμπέλλα, περιγράφοντας την αφέλεια του λαού Ταΐνο, και προσέφερε στους προστάτες του «σκλάβους όσους θα διατάξουν, για αποστολή, σε αντάλλαγμα για τα πλοία και τους πόρους που απαιτούνται για ένα δεύτερο ταξίδι:
“Δεν έχουν σίδηρο ή χάλυβα, ούτε όπλα, ούτε τους ταιριάζουν αυτά. Όχι επειδή δεν είναι καλοσχηματισμένοι άνθρωποι, αλλά επειδή είναι πολύ δειλο … έτσι είναι, αθεράπευτα διστακτικοί… Είναι άτεχνοι και γενναιόδωροι με αυτό που έχουν, σε βαθμό που κανείς δεν θα πίστευε, αν δεν το είχε δει. Από οτιδήποτε έχουν, αν τους ζητηθεί, ποτέ δεν λένε όχι, αλλά μάλιστα προσκαλούν το άτομο να το αποδεχτεί, και να δείχνουν τόση στοργή σαν να έδιναν τις καρδιές τους… Υψηλότατοι μπορώ να σας δώσω όσο χρυσό χρειάζεστε, με πολύ λίγη βοήθεια που θα μου δώσετε. Και μπαχαρικά και βαμβάκι, όσο διατάξετε και μαστίχα… και ξύλο αλόης όσα θα διατάξετε θα σας αποσταλούν και σκλάβους όσους διατάξετε θα σας αποσταλούν.”
Ως αποτέλεσμα των υποσχέσεων του Κολόμβου, στην δεύτερη αποστολή του δόθηκαν δεκαεπτά πλοία και χιλιάδες άνδρες. Ο στόχος ήταν σαφής: σκλάβοι και χρυσός. Πήγαν από νησί σε νησί στην Καραϊβική, παίρνοντας Ινδιάνους ως αιχμάλωτους. Αυτό που ακολούθησε ήταν οι περίφημες επιδρομές σκλάβων του 1495, κατά την διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού. Όπως περιέγραψε ο ιστορικός Χάουαρντ Ζιν στο A People’s History των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Κολόμβος δεν μπόρεσε να βρει τόσο χρυσό στα κατακτημένα νησιά της Καραϊβικής όσο είχε ελπίζει και έτσι επέλεξε να συγκεντρώσει μεγαλύτερο αριθμό γηγενών σκλάβων για εξαγωγή στην Ευρώπη αντ ‘αυτού.
Και εάν δεν πειστήκατε ακόμα, ορίστε 9 λόγοι για τους οποίους ο Κρίστοφερ Κολόμβος ήταν δολοφόνος, τύραννος και απόβρασμα.
9 λόγοι που ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν δολοφόνος, τύραννος και απατεώνας
Γιατί γιορτάζουμε την Ημέρα του Κολόμβου;
Είναι κάπως παλιό σε αυτό το σημείο να επισημάνουμε ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας δολοφόνος τύραννος που ξεκίνησε τα δύο μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία του δυτικού ημισφαιρίου, το εμπόριο των σκλάβων του Ατλαντικού και την γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής.
Η επανάληψη όλων των εγκλημάτων του θα απαιτούσε ένα πολύ μεγαλύτερο άρθρο, κυρίως επειδή η αξιολόγηση των ισχυρισμών των σύγχρονων πρωτογενών πηγών είναι μια κάπως δύσκολη ιστοριογραφική επιχείρηση. Ο Michael Coard του περιοδικού Philadelphia έχει μια καλή έρευνα. Η δουλειά του Howard Zinn είναι αμφιλεγόμενη, αλλά μπορείτε να βρείτε ένα καλό απόσπασμα στο Jacobin και μια εικονογραφημένη έκδοση στο Oatmeal. Ας δούμε μόνο μια χούφτα συγκεκριμένων περιπτώσεων, ως επί το πλείστον από την πρόσφατη βιογραφία του Laurence Bergreen, Columbus: The Four Voyages, σχεδόν αδιανόητης σκληρότητας που επιβλήθηκε από τον Columbus και το πλήρωμά του κατά την διάρκεια του χρόνου τους στην Καραϊβική.
1) Ο Κολόμβος απήγαγε μια γυναίκα από την Καραϊβική και την έδωσε σε ένα μέλος του πληρώματος για να την βιάσει
Ο Bergreen αναφέρει τον Michele de Cuneo, ο οποίος συμμετείχε στην δεύτερη αποστολή του Κολόμβου στην Αμερική (σελίδα 143):
“Ενώ ήμουν στο σκάφος, συνέλαβα μια πολύ όμορφη γυναίκα, την οποία ο Λόρδος ναύαρχος [Κολόμβος] μου έδωσε. Όταν την πήγα στην καμπίνα μου ήταν γυμνή, όπως ήταν το έθιμο τους. Ήμουν γεμάτος με μια επιθυμία να πάρω την ευχαρίστησή μου μαζί της και προσπάθησα να ικανοποιήσω την επιθυμία μου. Ήταν απρόθυμη και με περιποιήθηκε τόσο πολύ με τα νύχια της που ευχόμουν να μην είχα ξεκινήσει ποτέ. Έπειτα πήρα ένα κομμάτι σχοινί και την μαστίγωσα δυνατά, κι έβγαλε τόσο απίστευτες κραυγές που δεν θα πίστευες στ’ αυτιά σου. Τελικά καταλήξαμε σε κάποιους όρους, σας διαβεβαιώνω, ότι θα νομίζατε ότι είχε μεγαλώσει σε ένα σχολείο για πόρνες.”
2) Στην Hispaniola, ένα μέλος του πληρώματος του Columbus έκοψε δημόσια τα αυτιά ενός Ινδού για να σοκάρει άλλους και να υποταχθούν.
Μετά από μια επίθεση από περισσότερους από 2.000 Ινδιάνους, ο Κολόμβος είχε έναν υποχείριο, τον Αλόνσο ντε Οτζέντα, ζήτησε να του φέρει τρεις Ινδιάνους ηγέτες, τους οποίους ο Κολόμβος διέταξε στην συνέχεια να αποκεφαλιστούν δημόσια. Ο Ojeda διέταξε επίσης τους άντρες του να αρπάξουν έναν άλλο Ινδιάνο, να τον φέρουν στην μέση του χωριού του και να «κόψουν τα αυτιά του σε αντίποινα για την αποτυχία των Ινδιάνων να βοηθήσουν τους Ισπανούς όταν περνούσαν ένα ρέμα». (Bergreen, 170-171)
3) Ο Κολόμβος απήγαγε και υποδούλωσε περισσότερους από χίλιους ανθρώπους στην Ισπανία.
Ο Κολόμβος διέταξε να συλληφθούν 1.500 άνδρες και γυναίκες, άφησε 400 να πάνε και καταδίκασε 500 να σταλούν στην Ισπανία και άλλους 600 να υποδουλωθούν από Ισπανούς άνδρες που παρέμεναν στο νησί. Περίπου 200 από τους 500 που στάλθηκαν στην Ισπανία πέθαναν στο ταξίδι και πετάχτηκαν από τους Ισπανούς στον Ατλαντικό. (Bergreen, 196-197)
4) Ο Κολόμβος ανάγκασε τους Ινδιάνους να μαζέψουν χρυσό γι’ αυτόν, διαφορετικά θα πεθάνουν.
Ο Κολόμβος διέταξε κάθε Ινδιάνο άνω των 14 να δώσει μεγάλη ποσότητα χρυσού στους Ισπανούς, με ποινή θανάτου. Όσοι βρίσκονταν σε περιοχές χωρίς πολύ χρυσό είχαν την δυνατότητα να δώσουν βαμβάκι. Στους συμμετέχοντες σε αυτό το σύστημα δόθηκε ένα «σφραγισμένο κουπόνι από χαλκό ή ορείχαλκο για να το φορέσουν γύρω από το λαιμό τους σε κάτι που έγινε σύμβολο αφόρητης ντροπής». (Bergreen, 203).
5) 50.000+ Ινδιάνοι αυτοκτόνησαν μαζικά αντί να συμμορφωθούν με τους Ισπανούς.
Ο Bergreen εξηγεί, σελίδα 204: Οι Ινδιάνοι κατέστρεψαν τις αποθήκες τους με ψωμί για να μην μπορούν να το φάνε ούτε αυτοί, ούτε οι εισβολείς. Βυθίστηκαν σε γκρεμούς, δηλητηρίασαν τον εαυτό τους με ρίζες και πέθαναν από την πείνα. Καταπιεσμένοι από την αδύνατη απαίτηση να παραδίδουν φόρους σε χρυσό, οι Ινδιάνοι δεν ήταν πλέον σε θέση να περιποιούνται τα χωράφια τους ή να φροντίζουν τους άρρωστους, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους τους. Είχαν εγκαταλείψει και αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν μαζικά για να αποφύγουν να σκοτωθούν ή να αιχμαλωτιστούν από χριστιανούς και για να αποφύγουν να μοιραστούν την γη τους, τα χωράφια, τα άλση, τις παραλίες, τα δάση και τις γυναίκες τους: το μέλλον του λαού τους.
6) 56 χρόνια μετά το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου, μόνο 500 από τους 300.000 Ινδιάνους παρέμειναν στην Ισπανία.
Οι αριθμοί πληθυσμού πριν από 500 χρόνια είναι αναγκαστικά ανακριβείς, αλλά ο Bergreen υπολογίζει ότι υπήρχαν περίπου 300.000 κάτοικοι της Hispaniola το 1492. Μεταξύ 1494 και 1496, 100.000 πέθαναν, οι μισοί λόγω μαζικής αυτοκτονίας. Το 1508, ο πληθυσμός μειώθηκε σε 60.000. Μέχρι το 1548, υπολογιζόταν ότι ήταν μόνο 500. Όπως είναι λογικό, μερικοί ιθαγενείς κατέφυγαν στα βουνά για να αποφύγουν τα ισπανικά στρατεύματα, μόνο για να βάλουν στο κατόπι τους σκυλιά οι άνδρες του Κολόμβου. (Bergreen, 205).
7) Ο Κολόμβος ήταν επίσης φρικτός για τους Ισπανούς υπό την κυριαρχία του.
Ενώ ήταν χλωμός σε σύγκριση με τα εγκλήματά του εναντίον των Καραϊβών και των Ινδιάνων Ταίνο, η κυριαρχία του Κολόμβου στους Ισπανούς αποίκους ήταν επίσης βάναυση. Διέταξε τουλάχιστον δώδεκα Ισπανούς «να μαστιγωθούν δημόσια, να δεθούν από τον λαιμό και να δεθούν μεταξύ τους από τα πόδια» για να ανταλλάξουν χρυσό με τροφή για να αποφύγουν την πείνα. Διέταξε να κόψουν την γλώσσα μιας γυναίκας επειδή «μίλησε άσχημα για τον ναύαρχο και τα αδέρφια του».
Μια άλλη γυναίκα “γδύθηκε και τοποθετήθηκε στην πλάτη ενός γαϊδάρου για να μαστιγωθεί” ως τιμωρία επειδή ισχυρίστηκε ψευδώς ότι ήταν έγκυος. Αυτός «διέταξε να κρεμάσουν τους Ισπανούς επειδή έκλεψαν ψωμί» (Bergreen, 315-316).
Ο Bergreen συνεχίζει: Διέταξε μάλιστα να κόψουν τα αυτιά και την μύτη σε έναν άτακτο, τον οποίο επίσης μαστίγωσαν, δέσμευσαν και εξόρισαν από το νησί. Διέταξε να καρφωθεί το χέρι ενός αγοριού από την καμπίνα δημόσια στο σημείο όπου είχε τραβήξει μια παγίδα από ένα ποτάμι και έπιασε ένα ψάρι. Τα μαστιγώματα για μικρές παραβάσεις σημειώθηκαν με ανησυχητική συχνότητα. Ο Κολόμβος διέταξε έναν παραβάτη να δεχθεί εκατό μαστιγώματα για κλοπή προβάτων και ένας άλλος επειδή είπε ψέματα για το περιστατικό. Ένας άτυχος ονόματι Χουάν Μορένο δέχτηκε εκατό μαστιγώματα επειδή δεν κατάφερε να συγκεντρώσει αρκετό φαγητό για το ντουλάπι του Κολόμβου.
8) Άποικοι υπό τον Κολόμβο πούλησαν κορίτσια 9 και 10 ετών ως σεξουαλικές σκλάβες
Αυτό το παραδέχτηκε ο ίδιος σε μια επιστολή του προς την Doña Juana de la Torre, μια φίλη της Ισπανίδας βασίλισσας: «Υπάρχουν πολλοί έμποροι που ψάχνουν για κορίτσια· αυτοί από εννέα έως δέκα είναι τώρα περιζήτητοι, και για όλες τις ηλικίες καλό τίμημα πρέπει να πληρωθεί».
9) Οι Ινδιάνοι σκλάβοι αποκεφαλίστηκαν όταν οι Ισπανοί απαγωγείς τους δεν μπήκαν στον κόπο να τους λύσουν.
Ο Μπέντζαμιν Κιν, ιστορικός της ισπανικής κατάκτησης της Αμερικής, σημείωσε ότι πολλές πηγές επιβεβαίωσαν αφηγήσεις για «εξαντλημένους Ινδιάνους μεταφορείς, αλυσοδεμένους από τον λαιμό, των οποίων οι Ισπανοί έκοψαν τα κεφάλια από το σώμα τους, ώστε να μην χρειαστεί να σταματήσουν για να τους λύσουν».
Και ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν ήταν ο μόνος κατακτητής. Ακολούθησαν κι άλλοι, όπως, ο Κορτεζ το 1519 που εξολόθρευσαν τους Αζτέκους στο σημερινό Μεξικό. Η Ισπανική και μετέπειτα ευρωπαϊκή “ανακάλυψη” της Αμερικής, Νότιας και Βόρειας αποτελεί μια γενοκτονία που συνεχίστηκε για αιώνες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν οι Ευρωπαίοι έφτασαν στην Αμερική, προκάλεσαν τόσους θανάτους και πανδημίες (οι αυτόχθονες δεν είχαν αναπτύξει αντισώματα στις ευρωπαϊκές ασθένειες) που άλλαξε το παγκόσμιο κλίμα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη (2019, UCL). Οι Ευρωπαίοι άποικοι εξολόθρευσαν 56 εκατομμύρια αυτόχθονες σε διάστημα περίπου 100 χρόνων στην Νότια, Κεντρική και Βόρεια Αμερική. Αυτό με την σειρά του προκάλεσε την εγκατάλειψη και την αναδάσωση μεγάλων αγροτικών εκτάσεων. Η αύξηση των δέντρων και της βλάστησης σε μια περιοχή του μεγέθους της Γαλλίας είχε ως αποτέλεσμα μια τεράστια μείωση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα επίπεδα του άνθρακα άλλαξαν σε τόσο βαθμό που δρόσισαν την Γη έως το 1610.
@Ηω Αναγνώστου / terrapapers.com / 2019
Αναζήτησε τα άρθρα:
Εντουάρντο Γκαλεάνο ένας Κυνηγός Ιστοριών
Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής
Ινδιάνοι: Το Αληθινό Ολοκαύτωμα
Στο Πνεύμα του Τρελού Αλόγου
