Οργασμός: Η Λειτουργία της Έντασης καί Φόρτισης
Αυτοί που έχουν υπ’ όψη τους τον πρώτο τόμο της “Ανακάλυψης της Όργόνης” ξέρουν τα σχετικά με το σπουδαίο γεγονός που στα 1933 αποτέλεσε σημείο καμπής στην εξέλιξη της έρευνάς μας: την ανακάλυψη της βιολογικής λειτουργίας της έντασης και της φόρτισης. Θα ήθελα να περιγράφω σύντομα το ουσιαστικό περιεχόμενο αυτής της ανακάλυψης. Από την κλινική έρευνα έχουμε μάθει ότι η λειτουργία του οργασμού αποτελεί το κλειδί του προβλήματος της πηγής της ενέργειας στη νεύρωση. Οι νευρώσεις είναι το αποτέλεσμα μιας λίμνανσης της σεξουαλικής ενέργειας. Η αιτία αυτής της λίμνανσης είναι μια διαταραχή στην εκφόρτιση της έντονης σεξουαλικής διέγερσης στον οργανισμό, άσχετα με το αν η διαταραχή αυτή γίνεται αντιληπτή ή όχι. Δεν έχει καμιά διαφορά αν ή ψυχική συσκευή παρερμηνεύει ή όχι νευρωτικά το προτσές ούτε έχει σημασία αν το άτομο πιθανώς αναπτύξει πλαστές ιδέες γύρω από την δυσαρμονία του ενεργειακού του συστήματος και το υμνήσει με ιδεολογίες. Η πείρα μας στην καθημερινή κλινική πρακτική δεν αφήνει καμιά αμφιβολία:
Η εξάλειψη της σεξουαλικής λίμνανσης με την όργαστική εκφόρτιση της βιολογικής διέγερσης, εξαφανίζει κάθε είδους νευρωτικές εκδηλώσεις.
Η δυσκολία που πρέπει να ξεπεράσουμε είναι κατά μεγάλο μέρος κοινωνικής φύσης. Πρέπει να προσέχουμε συνεχώς αυτά τα απλά βασικά γεγονότα. Το γεγονός ὀτι ο οργασμός είναι ένα θεμελιακό βιολογικό φαινόμενο, ήταν από καιρό γνωστό στην σεξοικονομία «θεμελιακό» Επειδή η όργαστική εκφόρτιση της ενέργειας συμβαίνει μόνο στη βαθύτερη ρίζα της βιολογικής λειτουργικότητας. Η εκφόρτιση εμφανίζεται με τη μορφή ενός ακούσιου σπασμού του συνολικού πλασματικού συστήματος. Σαν την αναπνοή, είναι μια βασική λειτουργία κάθε ζωικού συστήματος. Βιοφυσικά δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τη συνολική συστολή μιας αμοιβάδας από την οργιστική συστολή ενός πολυκύτταρου οργανισμού. Τα πιο ιδιάζοντα χαρακτηριστικά είναι:
1) έντονη βιολογική διέγερση
2) επαναλαμβανόμενη συστολή και διαστολή
3) απέκκριση των σωματικών υγρών
4) ραγδαίος υποβιβασμός της βιολογικής διέγερσης.
Για να καταλάβουμε αυτά τα χαρακτηριστικά σαν βιολογικές λειτουργίες έπρεπε να απελευθερωθούμε από τις διεστραμμένες σεξουαλικές αντιδράσεις που ξυπνάει κάθε θεώρηση των σεξουαλικών λειτουργιών -στην ουσία, των αυτόνομων λειτουργιών γενικότερα- στον άνθρωπο. Αυτές οι συγκινησιακές αντιδράσεις είναι από μόνες τους νευρωτικές εκφράσεις που αποτελούν πρόβλημα για την ψυχιατρική μας δουλειά.
Μια πιο ακριβής παρατήρηση δείχνει ότι αυτές οι τέσσερεις λειτουργίες δεν ζευγαρώνουν αλλά μάλλον συμβαίνουν κατά ένα συγκεκριμένο, νομοτελειακό, τετραπλό σχήμα. Η αυξανόμενη ένταση που συμβαίνει στην βιολογική διέγερση εμφανίζεται σαν σεξουαλική διέγερση και παράγει μια φόρτιση στην περιφέρεια του οργανισμού. Αυτό το φαινόμενο αποδείχτηκε αναμφισβήτητα από μετρήσεις των δυναμικών στις ερωτογενής ζώνες κατά τη διάρκεια ηδονικής διέγερσης. Μόλις ή ένταση και ή βιοενεργειακή φόρτιση έχουν φτάσει ένα ανώτατο σημείο, ακολουθούνται από γενικούς σπασμούς, δηλ. συσπάσεις ολόκληρου του βιολογικού συστήματος. Η ένταση υψηλής ενέργειας στην περιφέρεια του οργανισμού απελευθερώνεται. Αυτό αποκαλύπτεται αντικειμενικά σαν μια απότομη πτώση του βιοηλεκτρικού δυναμικού του δέρματος και γίνεται αισθητό υποκειμενικά σαν ραγδαία ελάττωση της διέγερσης.
Η απότομη μεταβολή από υψηλή φόρτιση σε εκφόρτιση ονομάζεται «ακμή»
Σαν αποτέλεσμα της προς τα πίσω ροής των σωματικών υγρών συμβαίνει μια μηχανική χαλάρωση των ιστών, που ακολουθεί την εκφόρτιση της βιολογικής ενέργειας. Η ένδειξη ότι ο οργανισμός δεν είναι ικανός να ανανεώσει την σεξουαλική διέγερση αμέσως μετά, άποδείχνει την πραγματική αποφόρτιση ενέργειας. Στη γλώσσα της ψυχολογίας, αυτή ή κατάσταση ονομάζεται «ικανοποίηση» Η ανάγκη για ικανοποίηση, ή με βιοφυσικούς όρους, για την αποφόρτιση της ενέργειας που πλεονάζει μέσω συγχώνευσης με έναν άλλο οργανισμό, συμβαίνει σε περισσότερο ή λιγότερο συχνό διαστήματα, ποικίλλοντας ανάλογα με το άτομο όπως και με το είδος.
Τα διαστήματα γίνονται συνήθως μικρότερα κατά την άνοιξη. Στα ζώα, υπάρχει το φαινόμενο της έξαψης ή του βατεύματος, που ή πιο συχνή μορφή αυτής της βιολογικής ανάγκης γίνεται ορισμένες φορές το χρόνο, κυρίως την άνοιξη. Το γεγονός αυτό φανερώνει μια στενή σύνδεση ανάμεσα στη λειτουργία του οργασμού και σε μια ενεργειακή λειτουργία κοσμικής φύσης. Μαζί με τα γνωστά αποτελέσματα του ήλιου στον ζωντανό οργανισμό, η οργασμική λειτουργία είναι ένα από τα φαινόμενα που μας κάνουν να θεωρήσουμε το ζωντανό οργανισμό σαν ένα ειδικό, λειτουργικό κομμάτι της άβιας ύλης.
Η λειτουργία του οργασμού αποκαλύπτεται μ’ αυτόν τον τρόπο σαν ένας τετραπλός ρυθμός: μηχανική ένταση > βιονεργειακή φόρτιση > βιο- ενεργειακή εκφόρτιση > μηχανική χαλάρωση. Θα τον ονομάσουμε λειτουργία της έντασης και φόρτισης ή εν συντομία, η λειτουργία-TC. Οι αρχικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι η λειτουργία-TC δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό του οργασμού αλλά ισχύει και για όλες τις λειτουργίες του αυτόνομου ζωικού συστήματος. Η καρδιά, τα έντερα, η ουροδόχος κύστη, οι πνεύμονες όλα λειτουργούν σύμφωνα μ’ αυτό τον ρυθμό. Ακόμα κι η κυτταρική διαίρεση ακολουθεί αυτό το τετραπλό σχήμα. Το ίδιο ισχύει και για την κίνηση των πρωτόζωων και μεταζώων κάθε είδους.
Τα σκουλήκια και τα φίδια, στις κινήσεις τόσο των μεμονωμένων μερών όσο και ολόκληρου του οργανισμού τους, εκδηλώνουν σαφώς την ρυθμική λειτουργικότητα που σκιαγραφείται από την φόρμουλα-TC. Φαίνεται να υπάρχει ένας βασικός νόμος που κυβερνάει ολόκληρο τον οργανισμό, μαζί με την κυβέρνηση του αυτόνομου συστήματός του. Με τη βασική βιολογική μας φόρμουλα, περικλείουμε την ουσία των ζωντανών λειτουργιών. Έτσι ή φόρμουλα του οργασμού εμφανίζεται σαν η ίδια η φόρμουλα της ζωής. Αυτό αντιστοιχεί ακριβώς στην προηγούμενη διατύπωσή μας ότι το σεξουαλικό προτσές είναι ουσιαστικά το δημιουργικό βιολογικό προτσές, στην τεκνογονία, την εργασία, την απολαυστική ζωή, τη διανοητική παραγωγικότητα, κτλ. Η αποδοχή ή ανασκευή της όργονοβιοφυσικής εξαρτάται από την αναγνώριση ή απόρριψη αυτής της διατύπωσης.
Η μηχανική ένταση των οργάνων μέσα από τη διόγκωση μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή: οι ιστοί γεμίζουν από σωματικά υγρά και τα μεμονωμένα σωματίδια στο βιολογικό κολλοειδές διαχωρίζονται. Αντίστροφα, η μηχανική χαλάρωση γίνεται μέσα από την αποδιόγκωση, τα υγρά βγαίνουν με βία από τους ιστούς και αμέσως μετά, γίνεται το αμοιβαίο πλησίασμα των σωματιδίων. Το ερώτημα της φύσης της φόρτισης και εκφόρτισης είναι πιο δύσκολο.
Το γεγονός ότι μπορούμε να μετρήσουμε τα ηλεκτρικά δυναμικά μας δελεάζει να απαλλαχτούμε από ένα γιγαντιαίο πρόβλημα θεωρώντας τη διαδικασία ότι είναι απλώς ζήτημα «ηλεκτρικής φόρτισης» και «ηλεκτρικής αποφόρτισης». Άλλωστε, οι ποσότητες της ηλεκτρικής ενέργειας πού παράγεται από τη συστολή των μυώνων ακόμη και στα ηλεκτρικά χέλια, έχουν, για παράδειγμα, μετρηθεί. Και δεν έχουμε προοδεύσει άραγε, στο σημείο να μπορούμε να μετρήσουμε τα ηλεκτρικά κύματα τού εγκεφάλου; Στις αναφορές των βιοηλεκτρικών πειραμάτων μου (1934-1936), κατέγραψα τις μεταβολές του δυναμικού σε μιλιβόλτ που συμβαίνουν στην ηδονή και το άγχος.
ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΜΙΑΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Η ειδική βιολογική ενέργεια είναι ταυτόσημη με τον ηλεκτρισμό; Το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Θα βόλευε πολύ αν μπορούσαμε να περιγράφουμε τη λειτουργικότητα του οργανισμού βάσει των γνωστών φυσικών αντιλήψεων. Ό οργανισμός τότε, δεν θα φαινόταν τίποτα περισσότερο, από «μια ιδιαίτερα περίπλοκη ηλεκτρική συσκευή». Θα ήταν βολικό, και πολύ εύκολο να εξηγήσουμε τις αντιδράσεις των ρευματικών στις αλλαγές του καιρού με την υπόθεση ότι ό «σωματικός ηλεκτρισμός» τους επηρεάζεται από τις «ηλεκτρικές», αλλαγές στον αέρα. Έχουν επιχειρήσει επίσης να εφαρμόσουν τούς νόμους του σιδηρομαγνητισμού στον ζωντανό οργανισμό. Μιλάμε για ένα αγαπητό πρόσωπο σαν να έχει μια «μαγνητική» έλξη, ή νιώθουμε «ηλεκτρισμένοι» από τη διέγερση. Γρήγορα θα διαπιστώσουμε όμως, ότι αυτές οι αναλογίες είναι λαθεμένες.
Σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, έχω μιλήσει για «βιοηλεκτρισμό» χρησιμοποιώντας την ορολογία πού συνηθίζεται. Ο οργανισμός περιέχει αναμφισβήτητα ηλεκτρισμό με τη μορφή ηλεκτρικά φορτισμένων κολλοειδών σωματιδίων και ιόντων. Όλη ή χημεία των κολλοειδών καθώς και ή φυσιολογία των νεύρων και των μυώνων, βασίζεται σ’ αυτό. Μπορούμε να προκαλέσουμε συστολή των μυώνων με την εφαρμογή ενός ηλεκτρικού ρεύματος. Το χτένισμα των τριχών προκαλεί «ηλεκτρικούς», σπινθήρες. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν ορισμένα φαινόμενα πού δεν ανταποκρίνονται με κανένα τρόπο στη θεωρία της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχουν τα φαινόμενα του σωματικού «μαγνητισμού». Πολλοί γιατροί και θεραπευτές χρησιμοποιούν πρακτικά αυτές τις μαγνητικές δυνάμεις. Ωστόσο δεν φαίνεται να είναι πειστικό το γεγονός ότι αυτές οι δυνάμεις, πού πηγάζουν από το οργανικό, το κολλοειδές, τις μη μεταλλικές ουσίες είναι σιδηρομαγνητικές. Στη συνέχεια, θα αποδείξω πειραματικά ότι ή ενέργεια στο ζωντανό οργανισμό δεν είναι ταυτόσημη με το σιδηρομαγνητισμό.
Τα ηλεκτρικά αποτελέσματα ενός γαλβανικού ρεύματος βιώνονται στο σώμα σαν ξένα, «μη οργανικά». Η ηλεκτρική ενέργεια, ακόμα και στις πιο ελάχιστες ποσότητες, προκαλεί πάντοτε διαταραχές στην κανονική λειτουργικότητα, οι μυώνες, λ.χ. (συστέλλονται αφύσικα, «χωρίς αίσθηση» με βιολογικά ακατάλληλο τρόπο. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη πού να λέει, ότι μια ηλεκτρική φόρτιση εφαρμοζόμενη στο σώμα, προκαλεί οποιαδήποτε κίνηση, πού να θυμίζει στο παραμικρό, κανονικές κινήσεις ολόκληρων μυϊκών συστημάτων ή λειτουργικά ομαδοποιημένων μυώνων. Η ηλεκτρική Ενέργεια παράγει μια κίνηση που δεν έχει το πιο ουσιαστικό χαρακτηριστικό της βιολογικής ενέργειας, την κίνηση μιας ομάδας οργάνων με συντονισμένη, λειτουργικά σκόπιμη μορφή. Αντίθετα, οι διαταραχές της βιολογικής λειτουργικότητας από ένα ηλεκτρικό ρεύμα, έχουν πραγματικά το χαρακτήρα της ηλεκτρικής ενέργειας. Οι κινήσεις που παράγοντα», είναι γρήγορες απότομες και εμφανίζουν έντονες γωνίες, όπως ακριβώς οι αντιδράσεις του παλμογράφου, πού δημιουργούνται όταν τρίψουμε ένα ηλεκτρόδιο πάνω σε μέταλλο (βλέπε: Ή Λειτουργία του Οργασμού).
Σ’ ένα παρασκεύασμα νεύρων-μυώνων, ο ηλεκτρικός παλμός δεν εκδηλώνεται κατ’ ευθείαν στην κίνηση, αλλιώς ο λείος μυώνας θα συστελλόταν ακριβώς με την ίδια ταχύτητα όπως ό γραμμωτός. Στην πραγματικότητα, η συστολή του λείου μυώνα ακολουθεί τον αργό, κυματιστό ρυθμό, που είναι χαρακτηριστικός της λειτουργικότητάς του. Έτσι ένα άγνωστο «κάτι» πού ερεθίζεται από τον ηλεκτρικό παλμό, μπαίνει μεταξύ ηλεκτρικού παλμού πού συνοδεύεται από μια ροή δράσης. Αλλ’ αυτό το «κάτι» δεν είναι ηλεκτρισμός.
Οι αισθήσεις των οργάνων μας, μας δείχνουν καθαρά, ότι οι συγκινήσεις (πού είναι αναμφισβήτητα εκδηλώσεις της βιολογικής μας ενέργειας) διαφέρουν θεμελιακά από τις αισθήσεις, που βιώνουμε από τα ηλεκτρικά σοκ. Τα αισθητήρια όργανά μας δε μπορούν να καταγράψουν καθόλου τα αποτελέσματα των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, που γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Σε μια κοντινή απόσταση σ’ ένα πομπό ραδιοφώνου, δεν νιώθουμε τίποτε. Ένα ράδιο αντιδρά όταν βρίσκεται κοντά σε σύρμα, υψηλής τάσης. Εμείς όχι. Αν η ζωική μας ενέργεια, πού εκφράζεται στις οργανικές μας αισθήσεις, ήταν ηλεκτρισμός δε θα μπορούσε να γίνει κατανοητό, πώς θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε τα μήκη του ορατού φωτός και να μένουμε αναίσθητοι στ’ άλλα.
Δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε τα ηλεκτρόνια μιας μηχανής ακτινών-Χ, ούτε την ακτινοβολία του ραδίου. Η ηλεκτρική ενέργεια δεν μεταφέρει βιολογική φόρτιση. Μέχρι τώρα, δεν έχουμε μπορέσει να καθορίσουμε τη δραστικότητα των βιταμινών με ηλεκτρικές μετρήσεις, ακόμα κι αν περιέχουν αναμφισβήτητα, βιολογική ενέργεια. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με ατελείωτα παραδείγματα. Ένα άλλο πρόβλημα είναι, το πως ο οργανισμός μας μπορεί να εμποδίζει την καταστροφή του από τον άπειρο αριθμό των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων πού τον περιτριγυρίζουν. Είναι αλήθεια ότι ευαίσθητα βολτόμετρα αντιδρούν στην αφή, άλλα το ποσό αυτής της αντίδρασης είναι ελάχιστο αν συγκριθεί με το ποσό της ενέργειας, πού παράγεται από τον οργανισμό μας, έτσι ώστε δεν φαίνεται να υπάρχει καμιά σύνδεση.
Αυτές είναι τεράστιες αντιφάσεις, πού είναι αδύνατο να λυθούν στο πλαίσιο των γνωστών μορφών ενέργειας. Είναι γνωστές στη βιολογία και τη φυσική φιλοσοφία, εδώ και πολύ καιρό. Μερικοί άνθρωποι, επιχειρώντας να γεφυρώσουν το χάσμα, έχουν διατυπώσει διάφορες αντιλήψεις, με πρόθεση να κάνουν κατανοητή την ειδική λειτουργία της ζωής. Οι πιο πολλές απ’ αυτές τις αντιλήψεις προωθήθηκαν από τούς αντίπαλους του μηχανιστικού υλισμού, τους βιβλιστές. Ο Ντρίς πρόβαλλε την «εντελέχεια» (entetechy), μια ζωική δύναμη πού είναι σύμφυτη με κάθε έμβια υλη και την κυβερνάει. Άλλα, εφ’ όσον δεν ήταν ούτε μετρητή, ούτε απτή, κατέληξε σε μεταφυσική διατριβή. Η ζωική ουσία (elan vital) του Μπερξόν επιχείρησε να εξηγήσει το ασυμβίβαστο ανάμεσα στις γνωστές μορφές ενέργειας και της ζωικής λειτουργικότητας. Η δημιουργική δύναμη (force creatrice) του Μπερξόν εκφράζει μια εκρηκτική λειτουργία της ύλης πού εκδηλώνεται πιο καθαρά στον τρόπο πού λειτουργεί ή ζωή. Ή υπόθεση του κατευθύνονταν ενάντια και στον μηχανιστικό υλισμό και στην τελεολογία. Στη θεωρία, έπιανε σωστά το βασικό λειτουργικό χαρακτήρα του προτσές της ζωής, άλλα στερούνταν εμπειρικής επαλήθευσης. Η εν λόγω δύναμη δεν ήταν μετρητή, απτή ή ελεγκτή.
Ό γνωστός Γερμανός φυσιολόγος Πφλύγκερ υπέθεσε μια σχέση μεταξύ ζωικής ενέργειας και φωτιάς πάνω στη βάση της λειτουργίας του κυάνιου. Η υπόθεση του ήταν σωστή. Επιφανείς βιολόγοι, ανάμεσα τους κι ό Βιεννέζος Κάμερερ, ήταν πεπεισμένοι ότι υπάρχει μια ειδική βιολογική ενέργεια, που δεν έχει καμιά άμεση σχέση με τον ηλεκτρισμό, το μαγνητισμό, κτλ.
“Αν καταπατώντας τα όρια του ανεκτού, θα έπρεπε να δηλώσω τελικά αυτό, πού σε μένα φαίνεται το πιο προφανές -ένα αναπόδεικτο, και προς το παρόν, μη αποδεικτέο, επιστημονικό πιστεύω- θα έπρεπε να πω: η ύπαρξη μιας ειδικής ζωικής δύναμης μου φαίνεται πολύ πιθανή! Μια ενέργεια που δεν είναι θερμότητα, ούτε ηλεκτρισμός, ούτε μαγνητισμός, ούτε κινητική ενέργεια (συμπεριλαμβανομένης της ταλάντωσης και ακτινοβολίας), ούτε χημική ενέργεια και δεν είναι κανένα αμάλγαμα μερικών ή όλων αυτών αλλά μια ενέργεια που ανήκει συγκεκριμένα μόνο σ’ εκείνα τα φυσικά προτσές πού ονομάζουμε «ζωή». Αυτό δεν συνεπάγεται ότι η παρουσία της περιορίζεται απ’ τα φυσικά εκείνα σώματα πού ονομάζουμε «έμβια όντα» άλλα ότι υπάρχει τουλάχιστον και στο προτσές σχηματισμού των κρυστάλλων. Μια καλύτερη ονομασία, για ν’ αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις, θα ήταν «Διαμορφωτική Ενέργεια» αντί «ενέργεια ζωής». Δεν έχει καμιά υπερφυσική ιδιότητα, ακόμα κι αν δεν έχει τίποτα κοινό με τις ήδη γνωστές φυσικές ενέργειες. Δεν είναι μια μυστηριώδης «εντελέχεια» (Αριστοτέλης, Driesch), αλλά μια αυθεντική, φυσική «ενέργεια» ωστόσο, όπως ακριβώς ή ηλεκτρική ενέργεια συνδέεται με τα ηλεκτρικά φαινόμενα, έτσι κι αυτή ή «Διαμορφωτική Ενέργεια» συνδέεται με τα ζωντανά φαινόμενα και την ανάπτυξη και αλλαγή των μορφών. Πάνω απ’ όλα, υπόκειται στο νόμο της διατήρησης της ενέργειας και είναι απόλυτα ικανή για μετατροπή σε άλλες μορφές ενέργειας, όπως ακριβώς, π.χ. η θερμότητα μπορεί να μετατρέπει σε κινητική ενέργεια και αντίστροφα” [Πώλ Κάμερερ: Allgemeine Biologie]
Ο Κάμερερ συνάντησε το πρόβλημα μιας διαμορφωτικής «ζωικής δύναμης» στην πορεία κάποιων πειραμάτων, που προγραμματίστηκαν με σκοπό την απόδειξη της κληρονομικότητας επίκτητων χαρακτηριστικών στις σαλαμάνδρες. Οι «κληρονομούμενες ουσίες» και τα «γονίδια» που τίθενταν αξιωματικά από τους θεωρητικούς της κληρονομικότητας, δημιουργούσαν σύγχυση στην κατανόηση του ζωικού προτσές και φαίνονταν να έχουν επινοηθεί για να μπλοκάρουν κάθε προσέγγιση σ’ αυτό. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να παρομοιάσουμε τις θεωρίες τους με μια ανάστροφη πυραμίδα, μια πραγματική μάζα από υποθετικούς ισχυρισμούς πού ισορροπεί αβέβαια σ’ ορισμένα αμφίβολα γεγονότα. Ένα τυπικό παράδειγμα θα ήταν τα αντιεπιστημονικά, χωρίς εγγύηση και ηθικιστικά συμπεράσματα, που αντλήθηκαν από τη διαβόητη μελέτη «οικογένεια Κάλικακ». Διαβάζοντας τις υποθέσεις που γίνονται για την κληρονομικότητα, έχει κανείς την εντύπωση ότι υπάρχει περισσότερος φρενιτιώδης εθιμοτυπισμός απ’ ό,τι επιστήμη. Το ζωικό προτσές πνίγεται κάτω από ένα συνονθύλευμα μηχανιστικών υποθέσεων. Αυτές οι θεωρίες Εκφυλίζονται τελικά στην ολέθρια ρατσιστική θεωρία του Χίτλερ.
Στις εργασίες των βιταλιστών, ή ζωική δύναμη έγινε ένα απατηλό φάντασμα, ενώ οι μηχανιστές την μετέτρεψαν σε μια νεκρή μηχανή. Οι βακτηριολόγοι αξίωσαν την ύπαρξη ενός ειδικού έγκυστου «στον αέρα» (ακόμα να το δουν) για κάθε ζωντανό οργανισμό. Στη διάρκεια του δεύτερου μισού του δέκατου ένατου αιώνα ο Πουσέ συγκέντρωσε την προσοχή του σ’ αυτό ακριβώς, αποσκοπώντας να εξετάσει την ακρίβεια της θεωρίας των αεροεγκύστων. Ό Παστέρ έδειξε πειραματικά ότι δεν υπάρχουν ζωντανά έγκυστα, σε υγρά πού τα θερμαίνουμε σε μια ορισμένη θερμοκρασία. Αν εμφανίζονταν ζωντανοί οργανισμοί, απέδιδε την παρουσία τους σε μια μόλυνση από τον αέρα.
Ο Λάνγκε στο βιβλίο του Geschichte des Materialismus, κριτικάρει τα πειράματα του Παστέρ και παραθέτει τα πειράματα του Πουσέ. Ο Πουσέ διοχέτευσε εκατοντάδες κυβικών μέτρων αέρα μέσα από νερό και μετά εξέτασε το νερό. Εφεύρε μια συσκευή πού μάζευε τα σωματίδια της σκόνης από τον αέρα και τα τοποθετούσε σε γυάλινες πλάκες. Μετά ό Πουσέ εξέτασε τη σκόνη. Έκανε αυτά τα πειράματα στους παγετώνες των Πυρηναίων, στις κατακόμβες της Αίγυπτου και στην κορφή του καθεδρικού ναού στη Ρουέν. Βρήκε πολλά πράγματα, αλλά μόνο σπάνια βρήκε σπόρο από κάποιο μυκητοειδές και ακόμα πιο σπάνια ένα έγχυματικό. Η ανασκευή των παλιότερων θεωριών για αυτόματη γένεση από τον Παστέρ, βασικά παρεξηγήθηκε. Οι ερωτήσεις πού αφορούσαν την προέλευση των πρώτων σπερμάτων της ζωής αποτελούσαν ταμπού και για να μην συγκρουστούν με το δόγμα μιας «θεϊκής προέλευσης», συνήθιζαν να καταφεύγουν στην ιδέα μιας πλασματικής ουσίας πού κατέβηκε στον πλανήτη μας από το εξωτερικό διάστημα.
Καμιά απ’ αυτές τις σχολές σκέψης δεν κατάφερε να πλησιάσει τα λειτουργικά προβλήματα του ζωικού προτσές, ούτε ανακάλυψε κάποια σύνδεση με την πειραματική φυσική. Το ζωικό προτσές παρουσιάζεται μέσα από τις θεωρίες τους σαν ένα μυστήριο, μια ειδική διατήρηση της «θείας πρόνοιας», κρυμμένο κάπου στη μέση του τεράστιου χώρου της φυσικής επιστήμης. Αλλά ή βλάστηση κάθε φυτού, η ανάπτυξη κάθε εμβρύου, η αυθόρμητη κίνηση των μυώνων και η παραγωγικότητα κάθε βιολογικού οργανισμού αποδεικνύουν την ύπαρξη ανυπολόγιστων ενεργειών, που κυβερνούν το έργο πού παράγει ή έμβια ύλη. Η ενέργεια είναι η ικανότητα για παραγωγή έργου. Καμιά γνωστή ενέργεια δε μπορεί να συναγωνιστεί τη συνολική ικανότητα για παραγωγή έργου, των ζωντανών οργανισμών πάνω στον πλανήτη μας. Η ενέργεια πού πραγματοποιεί αυτή την παραγωγή έργου πρέπει να κατάγεται από την άβια ύλη. Ωστόσο αυτό αγνοείται από την επιστήμη εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τι εμπόδισε την κατανόηση αυτής της ενέργειας;
Ήταν αναγκαίο να καταλάβουμε πρώτα τις εκδηλώσεις του ασυνείδητου και της απωθημένης σεξουαλικής ζωής. Η ανακάλυψη της λειτουργίας της σεξουαλικής απώθησης από τον Φρόυντ αποτέλεσε το πρώτο ρήγμα στο τείχος που παρεμπόδιζε την κατανόησή μας για το ζωικό προτσές. Το δεύτερο βήμα ήταν μια διόρθωση της φροϋδικής θεωρίας για το ασυνείδητο: Η απώθηση της ανθρώπινης ενστικτώδικης ζωής δεν είναι ένα φυσικό αλλά μάλλον, παθολογικό αποτέλεσμα της καταπίεσης των φυσικών ενστίκτων και ιδιαίτερα, της γενετήσιας σεξουαλικότητας.
Ένας οργανισμός που χρησιμοποιεί την περισσότερη από την ενέργεια του για να κρατήσει το φυσικό προτσές της ζωής φυλακισμένο μέσα του, δε μπορεί να καταλάβει τη ζωή έξω απ’ αυτόν. Η κεντρική εκδήλωση της ζωής εκφράζεται με τη γενετήσια σεξουαλική λειτουργία, στην οποία ή ζωή χρωστάει την ύπαρξη και διαιώνισή της. Μια κοινωνία ανθρώπινων όντων που έχει αποκλείσει τις πιο ουσιαστικές εκδηλώσεις αυτής της λειτουργίας και τις έχει κάνει ασυνείδητες δεν είναι ικανή να ζει λογικά, πραγματικά, το κάθε τι που λέει φαίνεται παραμορφωμένο και πορνογραφικό.
Μόνον οι μυστικιστές απομακρυσμένοι εντελώς από την επιστημονική ενόραση, έχουν διατηρήσει την επαφή με το ζωντανό προτσές. Μόλις το ζωντανό προτσές έγινε κυριαρχία του μυστικισμού, η σοβαρή φυσική επιστήμη απομακρύνθηκε από κάθε ενδιαφέρον γι’ αυτό. Η βιβλιογραφία των βιολογικών και φυσιολογικών επιστημών δεν περιέχει καμιά ένδειξη ή ακόμα και μια αρχική κατανόηση της αυτόνομης κίνησης όπως παρατηρείται λ.χ. στο σκουλήκι. Αυτή ή κίνηση θυμίζει πολύ τις περιφρονημένες σεξουαλικές πράξεις του ζωικού βασιλείου. Ο μυστικισμός και η μηχανιστική βιολογία βρίσκονται έτσι σε αντίθεση. Στο μεταξύ η δύναμη τού ίδιου του θρησκευτικού αισθήματος προδίδει την ύπαρξη ενός παντοδύναμου «κάτι» πού βιώνεται από τον άνθρωπο που είναι ανίκανος να το προσδιορίσει με λέξεις ή να το χειριστεί και ή θρησκεία, με τη σειρά της έχει μυστικοποιήσει το ζωντανό προτσές.
Το πρόβλημα μπαίνει στο χώρο της φυσικής επιστήμης μόνο αν υπάρχει μια μετρητή και ελεγκτή λειτουργία της ζωής κατανοητή και ταυτόχρονα, δεν συγκρούεται με τη φυσικοχημεία. Σα συνέπεια, μια τέτοια συγκεκριμένη ενέργεια, που εκφράζεται βιολογικά, θα έπρεπε να έχει αυτές τις ιδιότητες:
1. Θα διέφερε θεμελιακά από την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και όμως θα είχε σχέση μαζί της.
2. Θα έπρεπε να υπάρχει στην άβια φύση ανεξάρτητη από τους ζωντανούς οργανισμούς αν ισχύει η αβιοτική προέλευση της ζωής.
3. θα έπρεπε να διευκρινίζει ικανοποιητικά τη σχέση ανάμεσα στο ζωντανό οργανισμό και την άβια φύση (αναπνοή, οργασμός, θρέψη κλπ)
4. Σε αντίθεση με το γαλβανικό ηλεκτρισμό θα έπρεπε να λειτουργεί σε οργανική ουσία, που δεν είναι καλός αγωγός ηλεκτρισμού και σε ζωικό ιστό.
5. Θα διαπότιζε και θα κυβερνούσε ολόκληρο τον οργανισμό αντί να περιορίζεται σε μεμονωμένα νευρικά κύτταρα ή ομάδες κυττάρων
6. Θα έπρεπε να εξηγεί απλά την βασική παλμική λειτουργία (συστολή και διαστολή) της ζωής, όπως εκδηλώνεται στην αναπνοή και στον οργασμό.
7. Θα εκδηλωνόταν στην παραγωγή της θερμότητας, ένα χαρακτηριστικό των περισσότερων ζωντανών οργανισμών.
8. Θα ξεκαθάριζε οριστικά τη σεξουαλική λειτουργία δηλ. θα έκανε κατανοητή τη σεξουαλική έλξη.
9. Θα αποκάλυπτε γιατί οι ζωντανοί οργανισμοί δεν έχουν αναπτύξει ένα όργανο πού να είναι ευαίσθητο στον ήλεκτρο μαγνητισμό.
10. Θα έπρεπε να βοηθήσει στην κατανόηση της διαφοράς μεταξύ μιας πρωτεΐνης πού είναι νεκρή και μιας πού είναι ζωντανή, και θα εξηγούσε τί θα έπρεπε να προστεθεί στην χημικά περίπλοκη πρωτεΐνη για να την κάνει ζωντανή. Θα ήταν ικανή να φορτίζει την έμβια ύλη έτσι θα είχε ένα ζωικά-θετικό αποτέλεσμα.
11. Επιπλέον, θα αποκάλυπτε τα προτσές πού παίρνουν μέρος στη συμμετρία της ανάπτυξης της μορφής και θα εξηγούσε τή βασική λειτουργία αυτής της ανάπτυξης.
12. Τελικά, θα έκανε κατανοητό το γιατί ή έμβια ύλη υπάρχει μόνο στην επιφάνεια της γής.
Η απαρίθμηση αυτών των προβλημάτων προτίθεται να δείξει το αναπόφευκτο πλαίσιο πού πρέπει να κινηθεί οποιαδήποτε συζήτηση βιοφυσικής και βιογένεσης.
@ Dr Wilhelm Reich “Η Βιοπάθεια Του Καρκίνου”
Μελέτησε επίσης SAXARASIA. Η από το 4.000 π.κ.ε. Προέλευση της Κακοποιήσεως Παιδιών, Βίαιη Καταστολή του Sex, Ακρωτηριασμούς Αναπαραγωγικών Οργάνων, Πόλεμοι και Κοινωνική Βία, στις Ερήμους του Παλαιού Κόσμου. Αποδείξεις για μια Παγκόσμια Γεωγραφία Κλιματικής Αλλαγής στην Ανθρώπινη Συμπεριφορά. Περιληπτική παρουσίαση του βιβλίου Saharasia, και της θεωρίας του James DeMeo, Ph.D. και δες και την 7η φωτογραφία για να μην βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω οι χριστιανοί υποκριτές.
Αναζήτησε και μελέτησε το βιβλίο του Dr Wilhelm Reich “Η Βιοπάθεια του Καρκίνου” για να μην έχεις απολύτως καμία απορία ή δικαιολογία, γι αυτά που διαδραματίζονται γύρω σου. Αν δεν μπορείς να το βρεις [γιατί δεν κυκλοφορεί] ζήτησε μου να στο στείλω. Επίσης διάβασε για την συνέχιση και χρήση της οργόνης του Βίλχελμ Ράιχ “Οργονίτες, η Δύναμη της Οργόνης”
Mέχρι σήμερα τα βιβλία του Wilhelm Reich στην Αμερική είναι απαγορευμένα. Εχουν καεί τρείς φορές, όχι σε κάποιον σκοταδιστικό μεσαίωνα αλλά στην “Δημοκρατική” Αμερική του μεσοπολέμου!!! Γιατί να είναι απαγορευμένα, ΧΩΡΙΣ να έχουν κατάλληλα μελετηθεί ΠΡΙΝ απορριφθούν; Γιατί τα καίνε αφού «λένε ανοησίες» όπως λένε; Ειδικά σε έναν πολιτισμό που κυκλοφορούν ελεύθερα εκατοντάδες χιλιάδες σκουπίδια όπως η μιασματική Βίβλος; Γιατί άραγε;
@Ιων Μάγγος / orgonodrome.gr
Xρονολόγιο των επιστημονικών ανακαλύψεων του Wilhelm Reich
1923-34, Θεωρία του Οργασμού και τεχνικές της Ανάλυσης του Χαρακτήρα
1928-34, Αναπνευστικό μπλοκάρισμα και μυϊκή θωράκιση
1923-34, Σεξοικονομική αυτορύθμιση των πρωτογενών φυσικών ορμών και η διαφορά τους από τις δευτερογενείς, διεστραμένες ορμές
1930-34, Ο ρόλος του παραλογισμού και της ανθρώπινης σεξοικονομίας στη γέννηση της δικτατορίας και όλων των πολιτικών δογμάτω
1934, Το ανακλαστικό του οργασμού
1935-36, Η βιοηλεκτρική φύση της σεξουαλικότητας και του άγχους
1936-39, Οργονοενεργειακές κύστες (βιόντα)
1936-39, Γέννεση των καρκινικών κυττάρων από βιοντική αποσύνθεση ζωϊκών ιστών και η οργάνωση πρωτοζώων από βιοντική αποσύνθεση βρύων και χόρτων
1937, Βάκιλλοι-Τ στους κακοήθεις όγκους
1939, Ανακάλυψη της βιοενέργειας (οργονοενέργειας) στα SAPA βιόντα
1940, Ανακάλυψη της ατμοσφαιρικής οργονοενέργειας
1940, Εφεύρεση του Οργονοσυσσωρευτή
1944, Εφεύρεση του Μετρητή Οργονοενεργειακού Πεδίου
1940-45, Πειραματική οργονοθεραπεία της βιοπάθειας του καρκίνου
1945, Πειραματική έρευνα της πρωταρχικής βιογέννεσης (Πείραμα ΧΧ)
1945, Μέθοδος του Οργονομικού Λειτουργισμού
1947, Συγκινησιακή Πανούκλα του ανθρώπου ως μια ασθένεια της βιοενεργειακής του ισορροπίας
1949-50, Οργονομετρικές εξισώσεις
1951, Υπόθεση της κοσμικής υπέρθεσης δύο οργονοενεργειακών ρευμάτων ως βάση δημιουργίας των τυφώνων και των γαλαξιών
1947-51, Αποτελέσματα της οργονοενέργειας κατά της πυρηνικής ακτινοβολίας (Πείραμα Oranur)
1951-1952, Ανακάλυψη της DOR (Θανατηφόρας οργονοενέργειας) και καθορισμός των ιδιοτήτων της, συμπεριλαμβανόμενης και μιας χαρακτηριστικής τοξικότητας (αρρώστεια DOR)
1951-54, Προσδιορισμών του Melanor, Orite, Brownite, Orene· πρώτες προσπάθειες για μια προ-ατομική χημεία
1952-55, Χρήση “αντίστροφου” οργονομικού δυναμικού για την αφαίρεση της DOR από την ατμόσφαιρα, την διάλυση νεφών και τον έλεγχο του καιρού
1954-55, Θεωρία της δημιουργίας ερήμου στη φύση και στον άνθρωπο (συγκινησιακή πανούκλα) και επίδειξη της αντιστρεψιμότητας (OROP Desert Ea και ο ιατρικός διαλύτης DOR)
1954-55, Θεωρία της αρρώστιας βασισμένη στη συγκέντρωση DOR στους ιστούς
1950-57, Εξισώσεις της βαρύτητας και της αντιβαρύτητας
1951-57, Ανάπτυξη και πρακτική εφαρμογή της Κοινωνικής Ψυχιατρικής
Στη Νέα Υόρκη, στις 23 Αυγούστου του 1956, η FDA επέβλεψε το κάψιμο αρκετών τόνων εκδόσεων του Reich σε έναν κλίβανο σκουπιδιών της πόλης, ανάμεσα στις οποίες ήταν και τίτλοι που έπρεπε με την δικαστική απόφαση μόνο να έχουν απαγορευτεί. Ανάμεσα στα αντικείμενα που κάηκαν ήταν.
Orgone Energy Bulletin (12,189 αντίτυπα)
International Journal of Sex Economy and Orgone Research (6,261 αντίτυπα)
Emotional Plague Versus Orgone Biophysics (2,900 αντίτυπα)
Annals of the Orgone Institute (2,976 αντίτυπα)
The Oranur Experiment (872 αντίτυπα)
Η ανάλυση του χαρακτήρα
Κοσμική Υπέρθεση
Αιθέρας, Θεός και Διάβολος
Άκου Ανθρωπάκο
Άνθρωποι σε μπελάδες
Η Βιοπάθεια του Καρκίνου
Η Λειτουργία του Οργασμού
Η Μαζική Ψυχολογία του Οργασμού
Η Δολοφονία του Χριστού
Η Σεξουαλική Επανάσταση
Τα Παιδιά του Μέλλοντος
Η ΒΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ (ΤΟΜΟΣ ΙΙ)
Με την “Βιοπάθεια του καρκίνου” ολοκληρώνεται το δίτομο έργο του Ράιχ, στο οποίο παρουσιάζεται η ανακάλυψη της οργόνης. Ο Ράιχ εγκαταλείπει τον χώρο της ψυχολογίας και μελετώντας στο μικροσκόπιο μονοκύτταρους οργανισμούς και νεκρή οργανική ύλη, διαπιστώνει ότι ο κανόνας έντασης-φόρτισης ισχύει για όλη την έμβια φύση.
Ανακαλύπτει ότι κατά την αποσύνθεση της νεκρής οργανικής ύλης δημιουργούνται κύστεις, οι οποίες αποτελούν μεταβατικό στάδιο μεταξύ έμβιου και άβιου, τις ονομάζει “βιόντα” και έκπληκτος παρατηρεί ότι από αυτές αναπτύσσονται πρωτόζωα, υπό συνθήκες αποστείρωσης, κάτι που θεωρείται αδύνατον από την εποχή του Παστέρ. Μελετώντας τα βιόντα, διαπιστώνει την ύπαρξη μιας βιολογικής ενέργειας και, αργότερα, ανακαλύπτει ότι η ενέργεια αυτή δεν περιορίζεται στα βιολογικά συστήματα, αλλά υπάρχει στην ατμόσφαιρα και σε ολόκληρο το σύμπαν. Την ενέργεια αυτή ονομάζει “οργόνη”.
Μελετώντας περαιτέρω τα βιόντα οδηγείται σε μια νέα, εντελώς διαφορετική προσέγγιση του ζητήματος της γένεσης των καρκινικών κυττάρων. Παρατηρεί ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι, κατά βάση, πρωτόζωα και σχηματίζονται από την οργάνωση των βιόντων που δημιουργούνται στον οργανισμό, όταν οι ιστοί του αποσυντίθενται εξαιτίας της ενεργειακής καχεξίας του. Η κλινική του εμπειρία με αρκετούς καρκινοπαθείς αποκαλύπτει τη σταθερή ύπαρξη ψυχικών χαρακτηριστικών, που αναμφίβολα συνδέονται με την ασθένειά τους. Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει καταστολή της ερωτικής επιθυμίας, φόβος των σεξουαλικών αισθήσεων και παραίτηση από κάθε επιδίωξη ερωτικής ολοκλήρωσης. Οι ενεργειακά καχεκτικοί ιστοί αναδιοργανώνονται σε καρκινικά κύτταρα τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν τον όγκο. Επομένως, ο καρκινικός όγκος δεν είναι η νόσος, αλλά το σύμπτωμα μιας γενικότερης διαταραχής του βιοσυστήματος, που οφείλεται σε σοβαρή διαταραχή της σεξουαλικής οικονομίας του.
Από την όλη έρευνα προέκυψαν: το Τεστ Αίματος Ράιχ, με το οποίο διαπιστώνεται η συρρίκνωση του οργανισμού αρκετά πριν από την εμφάνιση του όγκου· οι πειραματικοί συσσωρευτές, με τους οποίους επιχειρείται η ενεργειακή φόρτιση του εξασθενημένου οργανισμού· και, τέλος, μια πρώτη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση του ζητήματος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Ι. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΤΑΣΗΣ-ΦΟΡΤΙΣΗΣ
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΣΜΟΥ
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΜΙΓΩΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
II. ΟΙ ΚΥΣΤΕΙΣ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΒΙΟΝΤΑ) ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΖΩΩΝ
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΠΑΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Η ΚΥΣΤΟΕΙΔΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΓΚΟΥΜΕΝΗΣ ΥΛΗΣ (ΒΙΟΝΤΑ ΡΑ)
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ “ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΠΡΑΟΥΝ”
ΟΙ ΒΑΚΙΛΟΙ -Τ
Η εξέταση αίματος -Τ, 78
ΦΩΤΑΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΞΗ
Η γέφυρα ακτινοβολίας μεταξύ δυο οργονοτικών συστημάτων
ΣΥΝΤΗΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΔΙΕΙΣΔΥΣΗ
Η ΦΥΣΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΖΩΩΝ
Το Πείραμα XX
Η φθοριοφωτομετρική απόδειξη της παρουσίας οργονικής ενέργειας στο βιόν ύδωρ χώματος
Η οργάνωση βιοντικής και πρωτοπλασματικής ύλης, από την περιεχόμενη στο βιόν ύδωρ οργονική ενέργεια
Παρατηρήσεις και πειραματικές δοκιμές για τον προσδιορισμό της βιολογικής φύσεως των οργονικών λεπιών
Στάδια ανάπτυξης πρωτόζωων σε αποστειρωμένο, απαλλαγμένο από σωματίδια, βιόν ύδωρ
Πειράματα ελέγχου
III. Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΑΤΟΠΑ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ “ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ ΤΟΥ ΑΕΡΑ”
ΟΙ ΒΙΟΝΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΝΤΩΝ ΠΑΚΕΤΩΝ ΑΜΜΟΥ (SAPA)
Η ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
IV. Η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ;
Η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΕΜΟΣΒΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (ΤΟ ΟΡΓΟΝΟΣΚΟΠΙΟ)
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ
Ο ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ
Ο μηχανισμός συγκέντρωσης της ατμοσφαιρικής οργανικής ενέργειας
Θερμική μέτρηση της ατμοσφαιρικής οργανικής ενέργειας (θερμική οργονομετρία)
Μέτρηση της οργόνης στο ύπαιθρο
Η απόδειξη της οργονοτικής έλξης στο ενεργειακό πεδίο του συσσωρευτή οργόνης
Η χρήση του ηλεκτροσκοπίου για την απόδειξη και τη μέτρηση της οργονικής ενέργειας: Ηλεκτροσκοπική οργονομετρία
Ποσοτικός προσδιορισμός της οργόνης
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΝΟΤΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΒΙΑΣ ΥΛΗΣ
Ταλάντωση εκκρεμούς εντός παλλόμενου πεδίου οργονικής ενέργειας μεταλλικής σφαίρας, Ο παλμός της ατμοσφαιρικής οργονικής ενέργειας
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΟΤΙΚΗΣ ΦΩΤΑΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΕΤΡΗΤΗ ΠΕΔΙΟΥ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΜΙΑ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΟΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
V. Η ΒΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΚΙΝΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΙΟΠΑΘΕΙΩΝ
Η ΒΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΟΥΣ: ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΟΡΓΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η μυϊκή θωράκιση
Τα αποτελέσματα της πειραματικής οργονοθεραπείας
Οργονοβιοφυσικές εξετάσεις αίματος
Η έναρξη της καρκινικής βιοπάθειας
Η χαρακτηρολογική έκφραση της βιοπάθειας συρρίκνωσης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΕΙΝΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΠΟΧΗ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΟΓΚΟΥΣ
VI. ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΚΥΤΤΑΡΟ
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ
Ασυνήθιστες μορφές στον καρκινικό ιστό και στο αίμα των καρκινοπαθών
Αυτομόλυνση του οργανισμού οφειλόμενη στην αποσύνθεση των ιστών
Η σημασία της λειτουργίας του οργασμού για τον μεταβολισμό της οργονικής ενέργειας του κυττάρου: Η ασφυξία του πυρήνα στο προκαρκινικό κύτταρο
Ανάπτυξη πρωτοζώων σε εγχύματα χόρτου: το κλειδί για την κατανόηση του καρκίνου
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ: Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ ΤΩΝ ΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΑ ΣΗΨΗ
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Τα πειράματα των βακίλων -Τ σε υγιή ποντίκια (1937-1939)
Στάδια ανάπτυξης του καρκινικού κυττάρου όπως παρατηρήθηκαν κατά τα πειράματα των ποντικιών – βακίλων -Τ (1937-1941)
Προς την κατανόηση της πειραματικής πρόκλησης καρκίνου σε ποντίκια με την εφαρμογή πίσσας
ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΚΥΤΤΑΡΟ: ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΜΙΑΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ
VII. ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
VIII. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ […]
ΙΧ. Η ΑΝΟΡΓΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΚΙΝΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ
Χ. Η ΒΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ
Χρονολογία Έκδοσης Φεβρουάριος 2018
Αριθμός σελίδων 578
Διαστάσεις 21×14
Μετάφραση ΣΤΑΘΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΒΟΥΛΑ
Επιμέλεια ΤΕΟΠΟΥΛΟΣ ΝΑΣΟΣ, ΑΡΓΥΡΕΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά) ΡΑΙΧ ΒΙΛΧΕΛΜ
Τιμή 18,00€ /συν 4,50€ έξοδα αποστολής κι αντικαταβολής
Τηλέφωνο παραγγελίας: 6983804607 και στο mail: mwohellas@gmail.com
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΣΜΟΥ ΤΟΜΟΣ 1
Συγγραφέας: ΡΑΙΧ ΒΙΛΧΕΛΜ
Το βιβλίο Η λειτουργία του Οργασμού είναι ο πρώτος από τους δύο τόμους που περιγράφουν την ανακάλυψη της οργόνης. Ο Ράιχ καταγράφει την επιστημονική του πορεία στην ψυχανάλυση, τις θεωρητικές και πρακτικές διαφορές της δικής του προσέγγισης από τις τότε επικρατούσες τάσεις της, και την ανακάλυψη ενός καινοτόμου τρόπου διεξαγωγής της ψυχοθεραπείας. Εγκαταλείποντας τον παραδοσιακό τρόπο με το «ψυχαναλυτικό ντιβάνι» μετακίνησε την καρέκλα του βλέποντας καταπρόσωπο τον ασθενή, παρατήρησε τον τρόπο με τον οποίο αμυνόταν στη θεραπεία και τον αποδόμησε για να κινητοποιήσει τις καταπιεσμένες συγκινήσεις. Συνειδητοποίησε τη σημασία της οργασμικής εκφόρτισης της πλεονάζουσας ψυχικής και σωματικής ενέργειας και τον καθοριστικό της ρόλο στην ανθρώπινη υγεία.
Οι αντιδράσεις των ασθενών του στις έντονες συγκινήσεις, που αναμοχλεύονταν με τη μέθοδό του, οδήγησαν τον Ράιχ να τις συσχετίσει με τη φυσιολογία του οργανισμού ανακαλύπτοντας την ύπαρξη στενής σύνδεσης των συγκινήσεων με τη λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Μετά την επιτυχή εφαρμογή των θεωριών του στην ψυχοθεραπεία, ο Ράιχ μελέτησε τη φυσική διάσταση της ενέργειας του σώματος που εκδηλωνόταν με τις συγκινήσεις και στη σεξουαλικότητα, και διαπίστωσε ηλεκτροφυσιολογικά ότι η ηδονή και το άγχος τροποποιούν τα ηλεκτρικά δυναμικά που αναπτύσσονται στην επιφάνεια του δέρματος. Εφαρμόζοντας την συγκεκριμένη τεχνική ψυχοθεραπείας θεράπευε το ανθρώπινο βιοσύστημα και όχι την επιφανειακή «ψυχολογική» υπερδομή του, και έτσι εισήλθε στον χώρο της βιολογίας ανοίγοντας τον δρόμο για την ανακάλυψη της οργόνης
489 σελίδες. Τιμή 18,00 € /συν 4,50€ έξοδα αποστολής κι αντικαταβολής
Τηλέφωνο παραγγελίας: 6983804607 και στο mail: mwohellas@gmail.com
Η Συγκινησιακή Πανούκλα
Μελέτες κοινωνικής παθολογίας
Βίλχελμ Ράιχ, Θίοντορ Π. Γουλφ, Βάλτερ Χόπε, Γκούναρ Λάιστικοφ, Τσέστερ Ράφαελ
Ο Βίλχελμ Ράιχ, με τον όρο «Συγκινησιακή Πανούκλα», αναφέρεται στην ιδιαίτερη εκείνη νευρωτική συμπεριφορά των ανθρώπων, η οποία δρα καταστροφικά μέσα στην κοινωνία. Αναγνωρίζει λοιπόν μία ιδιαίτερα διαταραγμένη στάση η οποία δεν περιορίζεται στο να βασανίζει το ίδιο το νευρωτικό άτομο, αλλά επεκτείνει τη δράση της προσπαθώντας να καταστρέψει την ευτυχία των άλλων. Αυτό είναι και το θέμα του ενδιαφέροντος και επίκαιρου βιβλίου με τίτλο «Συγκινησιακή Πανούκλα: Μελέτες κοινωνικής παθολογίας» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ρέω. Πρόκειται για ένα βιβλίο που περιέχει αδημοσίευτα κείμενα του Βίλχελμ Ράιχ, με εξαίρεση ένα, που τροποποιημένο ενσωμάτωσε αργότερα στο βιβλίο του «Ανάλυση του Χαρακτήρα», το οποίο όμως κρίθηκε σκόπιμο να συμπεριληφθεί και εδώ για την καλύτερη κατανόηση και πληρότητα του θέματος. Ο τόμος συμπληρώνεται από κείμενα συνεργατών του σχετικά με τη συναισθηματική και πανδημική αυτή μάστιγα.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη:
Το πρώτο περιέχει τρία κείμενα του Βίλχελμ Ράιχ και πραγματεύεται τους μηχανισμού της συγκινησιακής πανούκλας και τη συμπεριφορά των ατόμων που έχουν προσβληθεί από αυτήν.
Το δεύτερο μέρος αναφέρεται σε παραδείγματα συγκινησιακής πανούκλας από την ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι πράγματι εντυπωσιακό πόσοι άνθρωποι της διανόησης, καλλιτέχνες, εφευρέτες και πρωτοπόροι της επιστήμης έπεσαν θύμα αυτής της επάρατης συγκινησιακής νόσου. Τα παραδείγματα της καταστροφικής δράσης της συγκινησιακής πανούκλας μπορούν να βρεθούν σε όλη την έκταση της γραπτής ιστορίας.
Το τρίτο μέρος παραθέτει συγκεκριμένα παραδείγματα από τη ζωή του Ράιχ και των συνεργατών του, οι οποίοι δέχθηκαν επίθεση από τη συγκινησιακή πανούκλα. Γίνεται ανάλυση της εκστρατείας του Τύπου εναντίον του Ράιχ στη Νορβηγία, όταν δημοσίευσε τα πειράματά του για τα βιόντα. Στη συνέχεια περιγράφεται η απαρχή της δυσφημιστικής παρουσίασης του έργου του Ράιχ στον Τύπο των ΗΠΑ. Ακολουθούν ένα σκωπτικά γραμμένο κείμενο του Ράιχ για τον χαρακτήρα της συγκινησιακής πανούκλας και δύο περιστατικά από τη ζωή συνεργατών του οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη δράση της συγκινησιακής πανούκλας.
Στο τέλος του βιβλίου έχει προστεθεί ένα εκτενές παράρτημα με πληροφορίες γύρω από τη ζωή και το έργο του Βίλχελμ Ράιχ. Υπάρχει ένα εκτενές βιογραφικό του όπου περιγράφεται σύντομα αλλά περιεκτικά η εξέλιξη του έργου του, ένα χρονολόγιο των ανακαλύψεών του, μία σύντομη αναφορά στην εξέλιξη της θεραπευτικής του τεχνικής και ένα εκτενές γλωσσάριο όπου εξηγούνται οι νέοι όροι που έχει εισάγει ο Ράιχ για να περιγράψει τις ανακαλύψεις του.
«Η συγκινησιακή πανούκλα» είναι το πρώτο μιας σειράς με τίτλο «Βιβλιοθήκη της Οργονομίας» στην οποία θα παρουσιαστούν τα έργα του Βίλχελμ Ράιχ, σε νέες μεταφράσεις, με την επίβλεψη του Ιδρύματος που λειτουργεί το Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ και έχει την ευθύνη για την πιστή απόδοση των έργων του ανά τον κόσμο.
316 σελίδες. Τιμή 17,00 € /συν 4,50€ έξοδα αποστολής κι αντικαταβολής
Τηλέφωνο παραγγελίας: 6983804607 και στο mail: mwohellas@gmail.com
ΤΖΕΙΜΣ ΜΑΡΤΙΝ · Ο ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ ΚΑΙ Ο ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
376 σελίδες. Χρονολογία Έκδοσης: Ιούνιος 2016 / Διαστάσεις 24×17
Τιμή από 20,00 € / 17 € συν 4,50€ έξοδα αποστολής κι αντικαταβολής
Τηλέφωνο παραγγελίας: 6983804607 και στο mail: mwohellas@gmail.com
Περιεχόμενα
Πρόλογος του εκδότη
Ευχαριστίες
Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση
Κύριες συντομογραφίες
Εισαγωγή
– Βίλχελμ Ράιχ: Μια σύντομη βιογραφία
– Η Οργκ: Ένα νέο ξεκίνημα για επαγγελματίες επαναστάτες
– Ο στρατηγός Άιτινγκτον και ο δόκτωρ Άιτινγκτον: Το ξίφος και η ασπίδα
– Ο Βίλχελμ Ράιχ και οι Πέντε του Κέμπριτζ
– Τμήμα φωτογραφιών
– Η μυστική ζωή της Μίλντρεντ Μπρέιντι
– Υπόθεση Αϊνστάιν: 1941
– Τα τελευταία χρόνια του Ράιχ
Παράρτημα ντοκουμέντων
Χρονολόγιο (1897 – 1997)
Βιβλιογραφία
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Κατάλογος ονομάτων με το αγγλικό τους αντίστοιχο
Κατάλογος ιδρυμάτων με την αντίστοιχη αγγλική τους ονομασία
ΜΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΔΩΡΕΑΝ ΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ
