Θεωρώ ότι όποιος πρόκειται να συγγράψει ορθά για την ανθρώπινη διατροφή, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζει και να διακρίνει την ανθρώπινη φύση γενικά, να γνωρίζει τα στοιχεία από τα οποία ο άνθρωπος συνετέθη εξ αρχής και να διακρίνει από ποια μέρη ελέγχεται. Αν αγνοεί την αρχική σύνθεση της ζωής, δεν θα καταφέρει να κατανοήσει τι προκαλούν εκείνα τα συστατικά της και αν δεν γνωρίζει ποια κατάσταση επικρατεί στο σώμα, δεν θα κατορθώσει να συστήσει ωφέλιμη διατροφή για τον άνθρωπο. Εκτός όμως από αυτά ο συγγραφέας πρέπει να γνωρίζει και τον ρόλο που παίζουν όλες οι τροφές και τα ποτά που συνθέτουν την διατροφή μας, ποια δύναμη έχει το καθένα από την φύση, την ανάγκη και την ανθρώπινη επεξεργασία. Πρέπει να γνωρίζει κανείς πώς μπορεί να μειώσει την δύναμη που έχει δώσει η φύση στις ισχυρές ουσίες και πώς με την επεξεργασία να προσθέτει δύναμη στις ανίσχυρες, ανάλογα πάντοτε με την περίσταση.
-Ιπποκράτης«Περί Διαίτης
Είμαστε όντως ό, τι τρώμε και ό, τι τρώμε, σε πολλά «έθνη του πρώτου κόσμου» είναι αρκετά τρομακτικά. Οι χημικές ουσίες που προστίθενται σε αυτά τα «τρόφιμα» διαταράσσουν τις ορμόνες μας, προκαλώντας καρκίνο και οδηγούν σε μια ποικιλία από προβλήματα υγείας.
Στον 21ο αιώνα οι γεύσεις μας, η χημεία του εγκεφάλου μας, η βιοχημεία μας, οι ορμόνες μας και οι κουζίνες μας έχουν καταληφθεί από την βιομηχανία τροφίμων.» ~ Mark Hyman
Στο βιβλίο του,«Το δίλημμα του Παμφάγου», ο Michael Pollan περιγράφει το ταξίδι του μέσα από τέσσερις διαφορετικούς τρόπους λήψης της τροφής: τα βιομηχανικά (ή γρήγορα) τρόφιμα, τις συμβατικές γεωργικές πρακτικές, τις βιολογικές / συμβιωτικές γεωργικές πρακτικές, και τους ανθρώπους που κυνηγούν ζωοτροφές για τα γεύματά τους. Ακολουθεί την τροφική αλυσίδα κυριολεκτικά από το έδαφος στο τραπέζι.
«Μεγάλο μέρος του συστήματος τροφίμων μας εξαρτάται από το ότι δε γνωρίζουμε πολλά γι ‘αυτό, πέρα από την τιμή που αποκαλύπτεται από το σαρωτή στο ταμείο του σούπερ μάρκετ. Η φτήνια και η άγνοια αλληλοενισχύονται. Και είναι σύντομη η διαδρομή από το να μη γνωρίζουμε ποιος είναι στην άλλη άκρη της τροφικής μας αλυσίδας ο οποίος δε νοιάζεται, έως την απροσεξία τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών που χαρακτηρίζει την οικονομία μας σήμερα. Φυσικά, η παγκόσμια οικονομία, πολύ απλά, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς αυτό το τείχος της άγνοιας και της αδιαφορίας που εκτρέφει. Αυτός είναι ο λόγος που η αμερικανική βιομηχανία τροφίμων και τους διεθνείς εταίροι της αγωνίζονται να αποφύγουν να πούνε για τα προϊόντα τους τις πιο απλές ιστορίες όπως: – «ασφαλές για δελφίνια», «σφάζονται ανώδυνα», κλπ- για το πώς παράχθηκαν. Όσο περισσότερες γνώσεις έχουν οι άνθρωποι για το πώς παράγεται η τροφή τους, τόσο πιο πιθανό είναι ότι οι αξίες τους-και όχι μόνο η “τιμή” ,θα τους ειδοποιούν για τις αγοραστικές τους αποφάσεις.»
~ Michael Pollan
Κάντε την δική σας έρευνα σε ό, τι αφορά, όχι μόνο για τα προϊόντα που βάζετε μέσα στο σώμα σας, αλλά και για τα προϊόντα που βάζετε πάνω στο σώμα σας Αν θέλετε να ζήσετε μια ζωή γεμάτη υγεία και ζωντάνια, ξεκινήστε με τον έλεγχο των διατροφικών επιλογών σας. Αυτός είναι ο ευκολότερος και πιο ελεγχόμενος παράγοντας σε σχέση με την υγεία. Πάντα στόχος σας να είναι τα φρέσκα, ντόπια και εντός εποχής προϊόντα. Και σε σχέση με το, τι δεν πρέπει να τρώτε ποτέ, συνεχίστε την ανάγνωση του άρθρου.
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τις διατροφικές απαιτήσεις του σώματός τους, το σώμα τους το κάνει. Όλα τα τρόφιμα που βρίσκονται στην φύση, όταν καταναλώνονται συνολικά στην φυσική τους κατάσταση, περιέχουν τα αντίστοιχα θρεπτικά συστατικά και ένζυμα που απαιτεί το σώμα ώστε να αφομοιώσει σωστά την συγκεκριμένη τροφή. Είναι ένα μυστήριο το οποίο η επιστήμη δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει, αλλά είναι αλήθεια. Τα φρούτα, όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως, τα λαχανικά, ακόμη και το νωπό γάλα, περιέχουν τα ακριβή θρεπτικά συστατικά, τις ίνες και τα ένζυμα που απαιτούνται για να αφομοιώσει και να μεταβολίσουν τα φυσικά τους σάκχαρα.
Για παράδειγμα, οι ανόργανες ουσίες που απαιτούνται για την πέψη της ζάχαρης είναι το ασβέστιο, ο φώσφορος, το χρώμιο, το μαγνήσιο, το κοβάλτιο, ο χαλκός, ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο. Το ζαχαροκάλαμο στην φυσική του μορφή είναι πλούσιο σε αυτές τις βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία. Περιέχει επίσης βιταμίνες Α, C, Β1, Β2, Β6, νιασίνη, σίδηρο, και παντοθενικό οξύ, που συνεργάζεται με τις φυτικές ίνες και τα ένζυμα του φυσικού ζαχαροκάλαμου για να θρέψει το σώμα. Οι φυσικές ίνες ειδικά της ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, βοηθάνε στην επιβράδυνση την απορρόφησης των σακχάρων αποτρέπουν την απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα που συνδέονται με την επεξεργασμένη ζάχαρη.
Αντίθετα, η επεξεργασμένη ζάχαρη στερείται των θρεπτικών συστατικών και ενσωματωμένων συστημάτων ενζύμων που υπάρχουν στα φυσικά γλυκά τρόφιμα. Όταν τρώμε επεξεργασμένη ζάχαρη, το σώμα ξέρει ότι, για να αφομοιώσει σωστά την ζάχαρη, χρειάζεται αυτά τα μέταλλα και τα αντίστοιχα ένζυμα. Όταν αυτά δεν τρώγονται μαζί με την ζάχαρη, το σώμα προσπαθεί να προσαρμοστεί απορροφώντας τα αποθηκευμένα θρεπτικά συστατικά από τα οστά και τους ιστούς του.
Για παράδειγμα, όταν η επεξεργασμένη ζάχαρη καταναλώνεται απουσία του ασβεστίου το οποίο είναι αναγκαίο για την πέψη, το ασβέστιο φεύγει από τα οστά και τους ιστούς όπου είναι αποθηκευμένο. Η εξάντληση του ασβεστίου από τα οστά και τους ιστούς σε τακτική, ακόμη και καθημερινή βάση αποδυναμώνει τα οστά, πιθανώς οδηγώντας σε οστεοπόρωση και άλλες εκφυλιστικές ασθένειες. Οι γιατροί συστήνουν συχνά συμπληρώματα ασβεστίου για την πρόληψη αυτής της μείωσης Ωστόσο, εάν η χημεία του σώματος δεν είναι σωστά ισορροπημένη, η επιπλέον ποσότητα ασβεστίου στο σώμα μπορεί να είναι τοξική.
Η προσθήκη ζάχαρης είναι το χειρότερο συστατικό για την σύγχρονη διατροφή. Μπορεί να έχει επιβλαβείς συνέπειες στον μεταβολισμό και συμβάλλει σε όλα τα είδη των ασθενειών. Γι αυτό πρέπει να την αποφεύγετε όπως την πανούκλα.
Δείτε ορισμένους ενοχλητικούς λόγους για τους οποίους πρέπει να αποφεύγετε την επεξεργασμένη ζάχαρη:
Η ζάχαρη Δεν περιέχει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και κάνει κακό στα δόντια σας.
Πιθανόν να το έχετε ακούσει ένα εκατομμύριο φορές αυτό … αλλά αξίζει να επαναληφθεί. Τα πρόσθετα σάκχαρα (όπως η σακχαρόζη και το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης) περιέχουν ένα σωρό θερμίδες χωρίς καθόλου απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Για τον λόγο αυτόν, ονομάζονται «κενές» θερμίδες. Δεν υπάρχουν πρωτεΐνες, απαραίτητα λιπαρά, βιταμίνες ή μέταλλα στην ζάχαρη … μόνο καθαρή ενέργεια. Όταν οι άνθρωποι τρώνε μέχρι και το 10-20% (ή περισσότερο) των θερμίδων σε ζάχαρη αυτό μπορεί να γίνει ένα σημαντικό πρόβλημα και να συμβάλει στην έλλειψη θρεπτικών συστατικών.
Συμπέρασμα: Η ζάχαρη περιέχει πολλές θερμίδες, χωρίς απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Προκαλεί επίσης την φθορά των δοντιών με την τροφοδοσία επιβλαβών βακτηρίων στο στόμα.
Η ζάχαρη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη, η οποία μπορεί να υπερφορτώνει το συκώτι σας
Για να κατανοήσουμε τι είναι τόσο κακό στην ζάχαρη, θα πρέπει να κατανοήσουμε από τι είναι φτιαγμένη. Πριν η ζάχαρη κυκλοφορήσει στο αίμα από το πεπτικό σύστημα, διασπάται σε δύο απλά σάκχαρα … τη γλυκόζη και τη φρουκτόζη. Η γλυκόζη βρίσκεται σε κάθε ζωντανό κύτταρο του πλανήτη. Αν δεν την πάρει από την τροφή, το σώμα μας την παράγει. Η φρουκτόζη είναι διαφορετική. Το σώμα μας δεν την παράγει σε σημαντική ποσότητα και δεν υπάρχει φυσιολογική ανάγκη για αυτό. Το θέμα με την φρουκτόζη είναι ότι μπορεί να μεταβολίζεται μόνο από το ήπαρ σε οποιεσδήποτε σημαντικές ποσότητες. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, αν τρώμε λίγο (όπως μέσω των φρούτων) ή μετά από μια περίοδο άσκησης. Στην περίπτωση αυτή, η φρουκτόζη θα μετατραπεί σε γλυκογόνο και θα αποθηκευτεί στο συκώτι μέχρι να την χρειαστούμε.
Ωστόσο, εάν το ήπαρ είναι γεμάτο με γλυκογόνο (πολύ συχνό), τρώγοντας πολλή φρουκτόζη επιβαρύνει το ήπαρ, αναγκάζοντάς το να μετατρέψει την φρουκτόζη σε λίπος. Τρώγοντας επανειλημμένα μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε λιπώδες ήπαρ και σε όλα τα είδη των σοβαρών προβλημάτων. Λάβετε υπόψη ότι όλα αυτά δεν ισχύουν για τα φρούτα. Είναι σχεδόν αδύνατο να τρώτε περισσότερη φρουκτόζη με την κατανάλωση φρούτων. Υπάρχει επίσης τεράστια ατομική μεταβλητότητα εδώ. Οι άνθρωποι που είναι υγιείς και δραστήριοι μπορούν να ανεχθούν περισσότερη ζάχαρη από τα άτομα που είναι ανενεργά και να φάνε μία δυτική, υψηλή σε υδατάνθρακες, υψηλής θερμιδικής αξίας δίαιτα.
Συμπέρασμα: Για ανθρώπους που δε γυμνάζονται και τρώνε μία δυτικού τύπου διατροφή, οι μεγάλες ποσότητες φρουκτόζης από πρόσθετα σάκχαρα μετατρέπονται σε λίπος στο ήπαρ.
Η υπερφόρτωση του ήπατος με φρουκτόζη μπορεί να προκαλέσει μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος
Όταν η φρουκτόζη μετατρέπεται σε λίπος στο ήπαρ, απελευθερώνει σωματίδια VLDL χοληστερόλης. Ωστόσο, δεν απελευθερώνεται όλο το λίπος, κάποιες ποσότητες μπορεί να κατακαθίσουν στο ήπαρ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μη αλκοολούχα Λιπώδη Νόσο του Ήπατος (NAFLD), ένα αυξανόμενο πρόβλημα στις δυτικές χώρες, που συνδέεται στενά με μεταβολικές ασθένειες. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με λιπώδες ήπαρ καταναλώνουν έως και 2-3 φορές όσο η φρουκτόζη από το μέσο άτομο.
Συμπέρασμα: Η υπερβολική φρουκτόζη μετατρέπεται σε λίπος, το οποίο μπορεί να κατακαθίσει στο ήπαρ και να προκαλέσει μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, ένα σκαλοπάτι προς το Μεταβολικό Σύνδρομο και το Διαβήτη
Η ινσουλίνη είναι μια πολύ σημαντική ορμόνη στο σώμα. Επιτρέπει στην γλυκόζη (σάκχαρο αίματος) να εισέλθει στα κύτταρα από την κυκλοφορία του αίματος και να δώσει εντολή στα κύτταρα για να ξεκινήσουν την καύση της γλυκόζης αντί του λίπους. Έχοντας πάρα πολλή γλυκόζη στο αίμα είναι εξαιρετικά τοξικό και ένας από τους λόγους για διαβητικές επιπλοκές, όπως τύφλωση.
Ένα χαρακτηριστικό της μεταβολικής δυσλειτουργίας που προκαλείται από την δυτική διατροφή, είναι ότι η ινσουλίνη σταματάει να λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Τα κύτταρα γίνονται “ανθεκτικά” σε αυτό. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία πιστεύεται ότι είναι ηγετικός οδηγός πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων του, μεταβολικού συνδρόμου, της παχυσαρκίας, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και ειδικά του διαβήτης τύπου 2. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η κατανάλωση ζάχαρης σχετίζεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη, ειδικά όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να εξελιχθεί σε διαβήτη τύπου 2.
Όταν τα κύτταρα μας γίνονται ανθεκτικά στις επιδράσεις της ινσουλίνης, τα βήτα κύτταρα στο πάγκρεας κάνουν περισσότερα από αυτό. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, γιατί, το χρονίως αυξημένο σάκχαρο στο αίμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη. Τελικά, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη γίνεται σταδιακά χειρότερη, το πάγκρεας δεν μπορεί να συμβαδίσει με την ζήτηση της παραγωγής αρκετής ινσουλίνης ώστε να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα το σάκχαρο στο αίμα. Σε αυτό το σημείο, τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα ανεβαίνουν στα ύψη και η διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 είναι γεγονός. Δεδομένου ότι η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, δεν είναι απίθανο να δούμε ότι οι άνθρωποι που πίνουν ζαχαρούχα ποτά έχουν έως και 83% υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.
Συμπέρασμα: Οι βλαβερές συνέπειες της ζάχαρης στην λειτουργία της ινσουλίνης, είναι ο κορυφαίος οδηγός του διαβήτη τύπου 2.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο
Ο καρκίνος είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου σε όλο τον κόσμο και χαρακτηρίζεται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Η ινσουλίνη είναι μια από τις βασικές ορμόνες στην ρύθμιση αυτού του είδους της ανάπτυξης. Για τον λόγο αυτόν, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η ύπαρξη συνεχώς αυξημένων επιπέδων ινσουλίνης (μια συνέπεια της κατανάλωσης ζάχαρης) μπορεί να συμβάλει στην δημιουργία καρκίνου .Επιπλέον, τα μεταβολικά προβλήματα που συνδέονται με την κατανάλωση ζάχαρης είναι ένας γνωστός αγωγός της φλεγμονής, μια άλλη πιθανή αιτία καρκίνου. Πολλαπλές μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που τρώνε πολλή ζάχαρη βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο για να προσβληθούν από καρκίνο.
Συμπέρασμα: Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η ζάχαρη, λόγω των ζημιογόνων αποτελεσμάτων της στον μεταβολισμό, μπορεί να συμβάλει στον καρκίνο.
Λόγω της επίδρασή της στις ορμόνες και τον εγκέφαλο, η ζάχαρη έχει μοναδική επίπτωση στην προώθηση του λίπους
Δεν δημιουργούνται όλες οι θερμίδες ίσα. Διαφορετικά τρόφιμα μπορεί να έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στους εγκεφάλους μας και τις ορμόνες που ελέγχουν την πρόσληψη τροφής. Οι μελέτες δείχνουν ότι η φρουκτόζη δεν έχει το ίδιο είδος επίδρασης στο αίσθημα κορεσμού, όπως η γλυκόζη. Σε μια μελέτη, οι άνθρωποι έπιναν είτε ζαχαρούχο ποτό φρουκτόζης- ή ένα ζαχαρούχο ποτό γλυκόζης. Στην συνέχεια, οι πότες φρουκτόζης είχαν πολύ λιγότερη δραστηριότητα στα κέντρα κορεσμού του εγκεφάλου και αισθανόταν πιο πεινασμένοι .
Υπάρχει επίσης μια μελέτη όπου φρουκτόζη δεν ελάττωσε την ορμόνη της πείνας γκρελίνη, όσο την ελάττωσε η γλυκόζη. Με την πάροδο του χρόνου, επειδή οι θερμίδες από την ζάχαρη δεν είναι τόσο ικανοποιητικές, αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως αυξημένη πρόσληψη θερμίδων.
Συμπέρασμα: Η φρουκτόζη δεν προκαλεί αίσθημα κορεσμού στον εγκέφαλο ούτε μειώνει την ορμόνη της πείνας γκρελίνη, όσο η γλυκόζη.
Επειδή προκαλεί μαζική απελευθέρωση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, η ζάχαρη είναι εξαιρετικά εθιστική
Η ζάχαρη μπορεί να είναι εθιστική για πολλούς ανθρώπους. Όπως και η κατάχρηση ναρκωτικών, έτσι και η ζάχαρη προκαλεί απελευθέρωση της ντοπαμίνης στο κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου .Το πρόβλημα με την ζάχαρη και πολλά βρώμικα τρόφιμα, είναι ότι μπορεί να προκαλέσει μαζική απελευθέρωση ντοπαμίνης … πολύ περισσότερο από ό, τι αν είχαμε καταναλώσει τρόφιμα που βρίσκονται στην φύση. Για τον λόγο αυτόν, οι άνθρωποι που έχουν μια προδιάθεση στον εθισμό μπορεί να εθιστούν έντονα στην ζάχαρη και άλλα τρόφιμα- σκουπίδια. Το μήνυμα «τα πάντα με μέτρο» μπορεί να είναι μια κακή ιδέα για τους ανθρώπους που είναι εξαρτημένοι από το βρώμικο φαγητό … γιατί το μόνο πράγμα που λειτουργεί στον πραγματικό εθισμό, είναι η αποχή.
Συμπέρασμα: Επειδή η ζάχαρη προκαλεί μεγάλη απελευθέρωση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, μπορεί να προκαλέσει εθισμό σε πολλούς ανθρώπους.
Η ζάχαρη είναι ένας κύριος παράγοντας που συμβάλλει στην παχυσαρκία σε παιδιά και ενήλικες
Ο τρόπος με τον οποίο η ζάχαρη επηρεάζει τις ορμόνες και τον εγκέφαλο, είναι μια συνταγή για την καταστροφική απόκτηση λίπους. Οδηγεί σε μείωση του κορεσμού … και μπορεί να γίνει εθιστική για τους ανθρώπους έτσι ώστε, να χάνουν τον έλεγχο της κατανάλωσης τους. Δεν αποτελεί έκπληξη, το γεγονός ότι, οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερη ζάχαρη είναι μακράν πιθανότερο να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες.
Πολλές μελέτες έχουν εξετάσει την σχέση μεταξύ της κατανάλωσης ζάχαρης και της παχυσαρκίας και βρήκαν μια ισχυρή στατιστική συσχέτιση. Ο σύνδεσμος είναι ιδιαίτερα έντονος στα παιδιά, όπου κάθε ημερήσια δόση ζαχαρούχων ποτών συνδέεται με ένα επιβλητικό 60% αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε αν θέλετε να χάσετε βάρος είναι να μειώσετε σημαντικά την κατανάλωση ζάχαρης.
Συμπέρασμα: Λόγω των επιπτώσεων της ζάχαρη στις ορμόνες και τον εγκέφαλο, η ζάχαρη αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο να γίνετε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Δεν είναι το λίπος … είναι η ΖΑΧΑΡΗ που αυξάνει την χοληστερόλη σας και προκαλεί καρδιακές παθήσεις
Για πολλές δεκαετίες, οι άνθρωποι έχουν κατηγορήσει το κορεσμένο λίπος για τις καρδιοπάθειες … οι οποίες είναι ο νούμερο 1 δολοφόνος στον κόσμο. Ωστόσο … νέες μελέτες δείχνουν ότι το κορεσμένο λίπος είναι ακίνδυνο. Πληθαίνουν οι αποδείξεις ότι η ζάχαρη, όχι τα λιπαρά, μπορεί να είναι μία από τις κορυφαίες αιτίες της καρδιακής νόσου μέσω των βλαβερών συνεπειών της φρουκτόζης στον μεταβολισμό. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι μεγάλες ποσότητες φρουκτόζης μπορεί να αυξήσουν τα τριγλυκερίδια, την μικρή, πυκνή LDL και την οξειδωμένη LDL (πολύ, πολύ άσχημα), μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα και να αυξήσουν την κοιλιακή παχυσαρκία … μέσα σε μόλις 10 εβδομάδες.
Αυτοί είναι όλα σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρδιακή νόσο. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι, πολλές μελέτες παρατήρησης βρίσκουν μια ισχυρή στατιστική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ζάχαρης και τον κίνδυνο καρδιακής νόσου.
Αν δεν πειστήκατε ακόμη για τις καταστροφικές συνέπειες της ζάχαρης στην υγεία σας, συνεχίστε την ανάγνωση..
Η ζάχαρη μπορεί να καταστείλει το ανοσοποιητικό σας σύστημα.
Η ζάχαρη διαταράζει τις σχέσεις των ιχνοστοιχείων στο σώμα.
Η κατανάλωση ζάχαρης κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή μυϊκής δύναμης στα παιδιά, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να ασκηθεί.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει δραστικά τα είδη οξυγόνου (ROS), τα οποία μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και τους ιστούς.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει υπερκινητικότητα, άγχος, αδυναμία συγκέντρωσης και ιδιοτροπία στα παιδιά.
Η ζάχαρη προκαλεί μείωση της ελαστικότητας και λειτουργίας των ιστών – όσο περισσότερη ζάχαρη τρώτε, τόσο πιο πολλή ελαστικότητα και λειτουργία χάνετε.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη χρωμίου.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο των ωοθηκών.
Η ζάχαρη προκαλεί ανεπάρκεια χαλκού.
Η ζάχαρη επηρεάζει την απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου από το σώμα.
Η ζάχαρη μπορεί να κάνει τα μάτια πιο ευάλωτα στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας λόγω ηλικίας.
Η ζάχαρη αυξάνει το επίπεδο των νευροδιαβιβαστών: ντοπαμίνη και νορεπινεφρίνη.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε ένα όξινο πεπτικό σωλήνα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει μια ταχεία αύξηση των επιπέδων της αδρεναλίνης στα παιδιά.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει πρόωρη γήρανση.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει στον αλκοολισμό.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει τερηδόνα.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία.
Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο της νόσου του Crohn και της ελκώδους κολίτιδας.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει γαστρικό ή δωδεκαδακτυλικό έλκος.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στους μαθητές.
Η ζάχαρη βοηθά την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της Candida Albicans (μολύνσεις ζύμης).
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει χολόλιθους.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει σκωληκοειδίτιδα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει αιμορροΐδες.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει κιρσούς.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε περιοδοντική νόσο.
Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στην οστεοπόρωση.
Η ζάχαρη συμβάλλει στην οξύτητα του σάλιου.
Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την ποσότητα της βιταμίνης Ε στο αίμα.
Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την ποσότητα των αυξητικών ορμονών στο σώμα.
Η ζάχαρη προκαλεί τροφικές αλλεργίες.
Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στον διαβήτη.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει τοξιναιμία κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε έκζεμα σε παιδιά.
Η ζάχαρη μπορεί να βλάψει την δομή του DNA.
Η ζάχαρη μπορεί να αλλάξει την δομή της πρωτεΐνης.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει ρυτίδες στο δέρμα αλλάζοντας την δομή του κολλαγόνου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει εμφύσημα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει αρτηριοσκλήρυνση.
Η ζάχαρη μπορεί να επηρεάσει την φυσιολογική ομοιόσταση πολλών συστημάτων του σώματος.
Η ζάχαρη μειώνει την ικανότητα των ενζύμων να λειτουργήσουν.
Η ζάχαρη που συνδέεται με την ανάπτυξη της νόσου του Πάρκινσον.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει το μέγεθος του ήπατος, διαιρώντας τα κύτταρά του.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει το μέγεθος των νεφρών και να προκαλέσει παθολογικές αλλαγές στο νεφρό.
Η ζάχαρη μπορεί να καταστρέψει το πάγκρεας.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την κατακράτηση υγρών του σώματος.
Η ζάχαρη είναι ο νούμερο ένα εχθρός της κινητικότητας του εντέρου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει μυωπία
Η ζάχαρη μπορεί να κάνει τους τένοντες περισσότερο εύθραυστους.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους και ημικρανίες.
Η ζάχαρη παίζει ρόλο στην παγκρεατικό καρκίνο στις γυναίκες.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη.
Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο γαστρικού καρκίνου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει δυσπεψία.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας.
Η ζάχαρη μειώνει την ικανότητα μάθησης.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει μειωμένη λειτουργία των δύο πρωτεϊνών του αίματος, της αλβουμίνης και των λιποπρωτεϊνών και έτσι να μειωθεί η ικανότητα του σώματος να χειριστεί το λίπος και την χοληστερόλη.
Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στην νόσο του Alzheimer.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει συγκολλητικότητα των αιμοπεταλίων, η οποία προκαλεί θρόμβους του αίματος.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει ορμονικές διαταραχές , μερικές ορμόνες να υπολειτουργούν και άλλες να γίνουν υπερδραστήριες.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό λίθων στους νεφρούς.
Η ζάχαρη μπορεί να δημιουργήσει ελεύθερες ρίζες και οξειδωτικό στρες.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο των χοληφόρων οδών.
Η ζάχαρη επιβραδύνει τον χρόνο διαδρομής των τροφίμων μέσω της γαστρεντερικής οδού.
Η ζάχαρη αυξάνει την συγκέντρωση των χολικών οξέων στα κόπρανα και βακτηριακών ενζύμων στο κόλον και έτσι, τρόπο μπορεί να τροποποιήσει την χολή ώστε να παράγει καρκινογόνες ενώσεις και καρκίνο του παχέος εντέρου.
Η ζάχαρη αυξάνει την οιστραδιόλη (η πιο ισχυρή μορφή φυσικών οιστρογόνων) στους άνδρες.
Η ζάχαρη συνδυάζεται και καταστρέφει την φωσφατάση, ένα πεπτικό ένζυμο, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολη την πέψη.
Η ζάχαρη μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο της χοληδόχου κύστης.
Η ζάχαρη μπορεί να επιδεινώσει το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο (PMS).
Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την συναισθηματική σταθερότητα.
Η ζάχαρη προωθεί την υπερβολική κατανάλωση τροφής στα παχύσαρκα άτομα.
Η ζάχαρη μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα των παιδιών με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ADD).
Η ζάχαρη μπορεί να επιβραδύνει την ικανότητα λειτουργίας των επινεφριδίων.
Η ζάχαρη μπορεί να αποκόψει το οξυγόνο στον εγκέφαλο όταν χορηγείται σε ανθρώπους ενδοφλεβίως.
Η ζάχαρη είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του πνεύμονα.
Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο της πολιομυελίτιδας.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την συστολική αρτηριακή πίεση.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει κυτταρικό θάνατο.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την ποσότητα των τροφίμων που τρώτε.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του προστάτη.
Η ζάχαρη αφυδατώνει τα νεογέννητα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει στις γυναίκες να γεννήσουν μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης.
Η ζάχαρη συνδέεται με μια χειρότερη έκβαση της σχιζοφρένειας.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης στο αίμα.
Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Η ζάχαρη είναι ένας παράγοντας κινδύνου καρκίνου του λεπτού εντέρου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του λάρυγγα.
Ζάχαρη προκαλεί κατακράτηση άλατος και νερού.
Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στην ήπια απώλεια μνήμης.
Η ζάχαρη προκαλεί δυσκοιλιότητα.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει φθορά του εγκεφάλου σε προ-διαβητικούς και διαβητικές γυναίκες.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει μεταβολικό σύνδρομο.
Η ζάχαρη αυξάνει τα ελαττώματα στους νευρικούς σωλήνες των εμβρύων όταν καταναλώνεται από έγκυες γυναίκες.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει άσθμα.
Η ζάχαρη αυξάνει τις πιθανότητες για σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του ορθού.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του ενδομητρίου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει όγκους του ήπατος.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τους δείκτες φλεγμονής της κυκλοφορίας του αίματος σε υπέρβαρους ανθρώπους.
Η ζάχαρη παίζει ρόλο στην αιτία και την συνέχιση της ακμής.
Η ζάχαρη μπορεί να καταστρέψει την σεξουαλική ζωή τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, απενεργοποιώντας το γονίδιο που ελέγχει τις ορμόνες του φύλου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει κόπωση, κατήφεια, νευρικότητα και κατάθλιψη.
Η ζάχαρη μπορεί να κάνει πολλά απαραίτητα θρεπτικά συστατικά λιγότερο διαθέσιμα στα κύτταρα.
Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει το ουρικό οξύ στο αίμα.
Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερες συγκεντρώσεις του Ο-πεπτιδίου.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει εκκολπωματίτιδα, μια μικρή διόγκωση στον σάκο που πιέζει προς τα έξω από τον τοίχο του παχέος εντέρου, που είναι φλεγμονή.
Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την παραγωγή τεστοστερόνης.
Η ζάχαρη βλάπτει την χωρική μνήμη.
Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη.
Η ζάχαρη συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά χρόνιας βρογχίτιδας σε ενήλικες.
Αν δεν σας έπεισαν ούτε τα παραπάνω, τότε, περαστικά σας και καλά ξεμπερδέματα.
Όπως η ζάχαρη έτσι και το επεξεργασμένο αλεύρι, είναι ουσίες οι οποίες ποτέ δεν προοριζόταν για το σώμα μας. Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, τα πορτοκαλί κύματα των σιτηρών που απολάμβαναν οι παππούδες μας έχουν αντικατασταθεί από σύγχρονα, υψηλής απόδοσης νανο- στελέχη του σιταριού που παράγουν περισσότερους σπόρους και αναπτύσσονται ταχύτερα. Το αποτέλεσμα είναι ένας διατροφικό μπαλαντέρ. Οι γεωργικοί γενετιστές, δεν ρώτησαν ποτέ, αν αυτά τα νέα στελέχη του σιταριού ήταν κατάλληλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Η ασφάλειά τους δε δοκιμάστηκε ποτέ.
Μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές στο σύγχρονο σιτάρι είναι ότι περιέχει μια τροποποιημένη μορφή της γλιαδίνης, μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στην γλουτένη του σιταριού. Η γλιαδίνη εξαπολύει μια αίσθηση-καλής επίδρασης στον εγκέφαλο και μετατρέπεται σε μια ουσία που διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και δεσμεύεται στους οπιοειδείς υποδοχείς του εγκεφάλου. Η γλιαδίνη είναι μια πολύ ενεργή νοητικά ένωση που αυξάνει την όρεξη των ανθρώπων. Οι άνθρωποι κατά μέσο όρο τρώνε 400 περισσότερες θερμίδες την ημέρα όταν τρώνε σιτάρι, χάρη στα αποτελέσματα διέγερσης της όρεξης που προκαλεί η γλιαδίνη.
Το λευκό αλεύρι είναι αρκετά κοινό, τόσο κοινό που πιθανώς το έχετε καταναλώσει σε κάποια στιγμή στην ζωή σας. Επειδή είναι κοινό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι και καλό. Στην πραγματικότητα, έχει μια σειρά από μειονεκτήματα και αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία σας. Κάντε την επιλογή σας: – μια γενική έλλειψη θρεπτικών ουσιών, ιδιαίτερα εξευγενισμένους υδατάνθρακες, ή γλουτένη.
Αν ήμασταν κακοί επιστήμονες και λέγαμε, «Ας δημιουργήσουμε το πιο τέλειο δηλητήριο, αυτό θα ήταν το σιτάρι», λέει ο προληπτικός καρδιολόγος William Davis, MD
Είναι εξαιρετικά εύκολο για το σώμα να μετατρέψει το άσπρο αλεύρι σε ζάχαρη στο αίμα μας. Το λευκό αλεύρι έχει ακόμη χειρότερη επίδραση στον οργανισμό. Είναι, κυριολεκτικά, θανατηφόρο διατροφικά και σιγά-σιγά σας σκοτώνει. Εάν προσπαθήσατε να ζήσετε μόνο με λευκό ψωμί για 60 ημέρες, θα πεθάνετε από υποσιτισμό. Ο λόγος είναι ότι στερείται τα υγιή στοιχεία που βρίσκονται σε ολόκληρο τον πυρήνα του σιταριού.
Εκτός από ορισμένες βιταμίνες Β (νιασίνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη), ο πυρήνας του σιταριού περιέχει δύο σημαντικές ίνες – πίτουρο και φύτρα – απαραίτητες για την πέψη του. Αυτές οι ίνες και τα θρεπτικά για την υγεία συστατικά απομακρύνονται από το σύνολο του πυρήνα του σιταριού κατά την διάρκεια της διαδικασίας του καθαρισμού και της λεύκανσης που κάνουν το άσπρο αλεύρι, με αποτέλεσμα, ένα προϊόν που είναι τόσο διατροφικά εξαντλημένο, ώστε οι κατασκευαστές υποχρεώνονται από ομοσπονδιακό νόμο για την προσθήκη ορισμένων βιταμινών πίσω στο αλεύρι. Γι ‘ αυτό βλέπουμε την λέξη «εμπλουτισμένο» στις ετικέτες των τροφίμων μας.
Η διαδικασία διύλισης αφαιρεί σχεδόν 100 βιταμίνες από το σύνολο του πυρήνα του σιταριού, οι οποίες αντικαθίστανται με συνθετικές, μικρές ποσότητες σιδήρου, ασβεστίου, βιταμινών Β και βιταμίνη D. Το εμπλουτισμένο αλεύρι, είναι αρκετά εμπλουτισμένο ακριβώς για να βεβαιωθείτε ότι δεν σας σκοτώνει πολύ γρήγορα με τις προφανείς διατροφικές ελλείψεις που προάγουν χρόνιες ασθένειες και παθήσεις. Επειδή αυτές οι 100 βιταμίνες, μαζί με την ίνα, λείπουν από προϊόντα που γίνονται από λευκό αλεύρι, το σώμα στρέφεται προς τα ίδια τα οστά και τους ιστούς του σε μια προσπάθεια να έχει πρόσβαση στα αποθηκευμένα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την πέψη του σίτου. Το λευκό αλεύρι κερδίζει μία από τις πρώτες θέσεις στην λίστα των τροφών που προκαλούν ελλείψεις θρεπτικών συστατικών που οδηγούν σε αναστάτωση της χημείας του σώματος , σε εκφυλιστικές παθήσεις και παχυσαρκία.
Η σωστή διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην μείωση του κινδύνου ασθενειών, ειδικά όταν πρόκειται για την αντίσταση στην ινσουλίνη και του διαβήτη τύπου 2. Ακόμα κι αν τρώτε μια υγιεινή διατροφή, ωστόσο, το άσπρο αλεύρι αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη, καθώς και πολλές άλλες ασθένειες που μπορούν να προληφθούν. Η έρευνα δείχνει ακόμη ότι, συνήθως , το φολικό οξύ που προστίθεται στο άσπρο αλεύρι για να ενδυναμώσουν τα επεξεργασμένα σιτηρά, μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία του στήθους. Ο εθισμός μας στο ψωμί είναι αυτό που πραγματικά οδηγεί στην εξέλιξη της νόσου στον ανεπτυγμένο κόσμο. Μία μελέτη έχει δείξει ότι, ακόμα και αν ακολουθείτε υγιεινή διατροφή, τρώγοντας άσπρο αλεύρι μπορεί να επηρεάσει την εθιστική διατροφική συμπεριφορά.
Το 1911, το ψωμί που αποτελούσε το 40 τοις εκατό της διατροφής των φτωχών ανθρώπων της Βρετανίας, είχε κατηγορηθεί για την ευρεία κακή υγεία. Η σύγχρονη επιστήμη της διατροφής επιβεβαιώνει την ορθότητα της εκτίμησης αυτής. Το επεξεργασμένο άσπρο αλεύρι δεν περιέχει σχεδόν καθόλου φυσικά μέταλλα και βιταμίνες. Ειδικότερα, η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β από την κακή διατροφή οδήγησε σε μια σειρά από ασθένειες που οι Βικτωριανοί ονόμασαν «ασθένειες σπατάλης». Και το λευκό αλεύρι τότε, συνήθως επικαλύπτονταν με θειικό άλας, το οποίο έκανε το κακής ποιότητας αλεύρι να φαίνεται πιο λευκό.
Σύμφωνα με την Daily Mail:
«Στην σύγχρονη εποχή, η Εκστρατεία για Πραγματικό Ψωμί, μια ομάδα πίεσης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ισχυρίζεται ότι το ψωμί έχει στην πραγματικότητα χειροτερέψει από το 1911 από την άποψη ότι νοθεύεται μυστικά, προστίθενται ένζυμα που δεν είναι απαραίτητο να δηλώνονται στις ετικέτες. Σήμερα, παρά την σύγχρονη μόδα για υγιεινή διατροφή, το «διατροφικά κενό» άσπρο ψωμί υπολογίζεται ότι το αγοράζουμε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50 τοις εκατό.»
Κοιλιακή Παχυσαρκία
Επειδή το ραφιναρισμένο αλεύρι περιέχει λιγότερη πρωτεΐνη και φυτικές ίνες από ότι το ολικής αλέσεως, είναι λιγότερο χορταστικό και πιο εύκολο να οδηγήσει σε υπερφαγία. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής» το Σεπτέμβριο του 2010, οι ερευνητές ανέλυσαν τις διατροφικές συνήθειες, την κοιλιακή περιφέρεια και τα επίπεδα κοιλιακού λίπους 2.834 ενηλίκων. Οι συμμετέχοντες που έτρωγαν δημητριακά ολικής αλέσεως είχαν σημαντικά λιγότερο κοιλιακό λίπος από εκείνους που έτρωγαν δίαιτες πλούσιες σε επεξεργασμένα δημητριακά. Η διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων του κοιλιακού λίπους, είναι σημαντική για να διατηρήσει τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα, την υγεία της χοληστερόλης και την καρδιακή λειτουργία.
Δυσκοιλιότητα
Οι περισσότεροι ενήλικες χρειάζονται 20 έως 35 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα για την γενική υγεία, αλλά οι Αμερικανοί καταναλώνουν μόνο 15 γραμμάρια ημερησίως κατά μέσο όρο. Η έλλειψη φυτικών ινών είναι η κύρια αιτία της δυσκοιλιότητας, η οποία προκαλεί δυσκολία σχηματισμού ή διέλευσης των κοπράνων, κοιλιακή δυσφορία και επώδυνες κινήσεις του εντέρου στο 15 τοις εκατό των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια διατροφή πλούσια σε προϊόντα επεξεργασμένων αλεύρων, τα οποία δεν έχουν φυτικές ίνες, αφήνει μικρά περιθώρια για πιο θρεπτικά, πλούσια σε φυτικές ίνες τρόφιμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο για δυσκοιλιότητα. Ενώ τα δημητριακών ολικής αλέσεως προσφέρουν 4,5 γραμμάρια φυτικών ινών ανά μερίδα, μια μερίδα από επεξεργασμένα δημητριακά παρέχει λιγότερο από το 1/2 γραμμάριο.
Αντιδράσεις της Γλουτένης
Όλα τα άλευρα όπως το σιτάρι, το κριθάρι ή η σίκαλη που περιέχουν την πρωτεΐνη γλουτένη, προκαλούν εντερική βλάβη σε άτομα με κοιλιοκάκη. Εάν έχετε την ασθένεια, ακόμα και τα φαινομενικά χωρίς γλουτένη αλεύρι, όπως η βρώμη, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα αν υποβλήθηκε σε επεξεργασία με μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία των προϊόντων σιταριού, σύμφωνα με την Rachel Begun, διαιτολόγο και εκπρόσωπο της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας. Αν έχετε κάποια ιατρική αιτία για την αποφυγή της γλουτένης, επιλέξτε αλεύρια με την ένδειξη “χωρίς γλουτένη” ή αντικαταστήστε το αλεύρι με φυσικές πηγές υδατανθράκων, όπως είναι οι πατάτες και το καστανό ρύζι.
Ήταν περίπου την εποχή του Λουδοβίκου 14ου της Γαλλίας όταν οι μύλοι που άλεθαν το σιτάρι σε αλεύρι, εξελίχθηκαν και έγιναν αρκετά αποτελεσματικοί ώστε, να αλέθουν τους σπόρους του σιταριού και να τους επεξεργάζονται αρκετά για να παράγουν άσπρο αλεύρι ή λευκό ραφιναρισμένο αλεύρι. Μέχρι εκείνη την στιγμή όλοι έτρωγαν ολικής αλέσεως σιτάρι ή άλλα προϊόντα ολικής αλέσεως. Και οι άνθρωποι της γης δεν παρουσίαζαν καρδιοπάθεια, διαβήτη ή καρκίνο … Οι γιατροί εκείνη την εποχή δεν είχε δει τέτοιες ασθένειες. Αλλά με το λευκό εκλεπτυσμένο αλεύρι σίτου, εκείνοι που έγιναν γνωστοί ως Σεφ της γαλλικής ζαχαροπλαστικής, δημιούργησαν όλα αυτά τα ελαφρά και αφράτα γλυκά για τα οποία οι Γάλλοι είναι ιστορικά διάσημοι.
Η κατανάλωση του λευκού εκλεπτυσμένου αλεύρου αυξήθηκε αστρονομικά από την εποχή εκείνη όπως και η συχνότητα των καρδιακών παθήσεων, του διαβήτη και του καρκίνου που ήταν ασθένειες σχεδόν ανήκουστες εκείνη την εποχή. Υπήρξε ένα πολύ ενδιαφέρον παζλ υγείας που προέκυψε καθώς, οι πλουσιότεροι Ευρωπαίοι που μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά αυτά τα “γαλλικά γλυκά” άρχισαν να γίνονται όλο και πιο άρρωστοι, ενώ εκείνοι που δεν μπορούσαν να τα αντέξουν οικονομικά και διατήρησαν την διατροφή τους με κόκκους ολικής άλεσης, διατήρησαν και την καλή τους υγεία.
Οι γιατροί της εποχής εκείνης ήταν εντελώς μπερδεμένοι. Δε μπορούσαν να κάνουν την σύνδεση μεταξύ τροφίμων και ασθένειας. Για κάποιο άγνωστο λόγο, οι πλούσιοι έγιναν πιο άρρωστοι και οι φτωχοί έμειναν υγιείς. Όλα όσα έχουν πολύ σημαντική θρεπτική αξία, βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα και ένζυμα που είναι απαραίτητα για να αφομοιώσει το αλεύρι, που κατοικούν στο σκοτεινό φλοιό του σιταριού, αφαιρούνται κατά την διαδικασία άλεσης και διύλισης. Έτσι, ό, τι έχει απομείνει δεν έχει σχεδόν καμία θρεπτική αξία.
Στην συνέχεια η προκύπτουσα λευκή σκόνη λευκαίνεται με μια θανάσιμη χημική ουσία που ονομάζεται “alloxan», ένας λευκαντικός παράγοντας παρόμοιος με το χλώριο. Αυτό το χημικό καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη του παγκρέατος, και προκαλείται άμεσα διαβήτης τύπου 2 ή ινσουλινο-εξαρτώμενο διαβήτη.
Τέλος, προστίθενται κάποιες καρκινογόνες βιταμίνες οι οποίες προέρχονται λιθανθρακόπισσα και το αλεύρι πωλείται στο ανυποψίαστο κοινό ως «εμπλουτισμένο». Το λευκό αλεύρι αυξάνει το ζάχαρο στο αίμα σας σχεδόν όσο και η λευκή ραφιναρισμένη ζάχαρη.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο είναι ανθυγιεινό να τρώτε λευκό επεξεργασμένο αλεύρι και τα προϊόντα που κατασκευάζονται από αυτό είναι ότι κολλάει στον εντερικό σωλήνα, διότι δεν περιέχει σχεδόν καθόλου ίνες.
Αποφεύγετε να τρώτε οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από άσπρο αλεύρι, π.χ. ψωμί, κέικ, τηγανίτες, ζυμαρικά, κλπ. Εάν πρέπει να τρώτε αυτά τα τρόφιμα, να τα τρώνε με φειδώ. Τα πράγματα που είναι κατασκευασμένα από λευκό εκλεπτυσμένο αλεύρι δεν έχουν καμία θρεπτική αξία , και προκαλούν περισσότερη ζημιά στο σώμα σας από ό, τι καλό.
«Τα σιτηρά, είναι τα μόνα φυτικά τρόφιμα που παράγουν όξινα υποπροϊόντα. Το σιτάρι, ειδικότερα, είναι μεταξύ των πλέον ισχυρών πηγών θειικού οξέος, μία ισχυρή ουσία που υπερνικά γρήγορα τα αποτελέσματα εξουδετέρωσης των αλκαλικών βάσεων.» William Davis
Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι το σιτάρι είναι μολυσμένο με μυκοτοξίνη. Αυτό το φύτρο μπορεί να είναι θανατηφόρο και έχει αναφερθεί ότι προκαλεί ρευματοειδή αρθρίτιδα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, αποβολές, πονοκεφάλους, στειρότητα, ακόμη και καθυστερημένη ανάπτυξη κατά την παιδική ηλικία.
Φτιάχνοντας προϊόντα διατροφής με λευκό εκλεπτυσμένο αλεύρι, με λευκή ραφιναρισμένη ζάχαρη ή σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης (όλο και περισσότερο αυτό που χρησιμοποιείται στις μέρες μας) και υψηλή θερμότητα ψησίματος, δημιουργεί το τέλειο εσωτερικό περιβάλλον του σώματος για τις εκφυλιστικές ασθένειες των καρδιακών παθήσεων, του διαβήτη και του καρκίνου.
Τόσο το άσπρο αλεύρι όσο και η λευκή ραφιναρισμένη ζάχαρη προκαλούν ταχεία και επίμονη αύξηση του σακχάρου στο αίμα καθιστώντας κάθε κύτταρο στο σώμα πιο πιθανό να επιδεινωθεί …
Το σιτάρι, είναι μια από τις μεγαλύτερες διατροφικές αιτίες για τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες. Αν και η ακριβής αιτία δεν είναι σαφής, πολλοί ειδικοί κατηγορούν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε γλουτένη στις σύγχρονες ποικιλίες σιταριού. Ένας τύπος πρωτεΐνης που βρίσκεται σε πολλά δημητριακά όπως το σιτάρι, η γλουτένη, δίνει ελαστικότητα στη ζύμη παγιδεύοντας φυσαλίδες αέρα και δημιουργώντας μια απαλή υφή. Επειδή το μαλακό θεωρείται επιθυμητό, το σιτάρι σήμερα καλλιεργείται έτσι ώστε να έχει περισσότερη γλουτένη από ποτέ.
Εδώ και χρόνια, το λευκό εξευγενισμένο ψωμί από αλεύρι σιταριού διατίθεται στο εμπόριο ως «υγιεινή επιλογή».
Μην πιστεύετε αυτό το ψέμα.
@Aliki Alisa / miastala.com
