Topics:

Λεκτίνες – Το Παράδοξο των Φυτών

Steven Gundry: Το παράδοξο των φυτών ή προσοχή στις λεκτίνες. Μια άκρως ενδιαφέρουσα διατροφική έρευνα που ανήκει στον Αμερικανό γιατρό Steven Gundry, πρώην καρδιοχειρουργό με περγαμηνές που διαχειρίζεται σήμερα την δική του κλινική διερευνώντας τις...

Λεκτίνες – Το Παράδοξο των Φυτών

Steven Gundry: Το παράδοξο των φυτών ή προσοχή στις λεκτίνες.

Μια άκρως ενδιαφέρουσα διατροφική έρευνα που ανήκει στον Αμερικανό γιατρό Steven Gundry, πρώην καρδιοχειρουργό με περγαμηνές που διαχειρίζεται σήμερα την δική του κλινική διερευνώντας τις επιπτώσεις της διατροφής στην υγεία. Ο Gundry, διεξήγαγε καρδιοχειρουργική έρευνα στην δεκαετία του 1990 και ήταν πρωτοπόρος στις επεμβάσεις μεταμόσχευσης καρδιάς στα νήπια, έγραψε το 2017 ένα βιβλίο με τίτλο, “Plant Paradox: The Hidden Dangers in ‘Healthy’ Foods That Cause Disease and Weight Gain”

Σήμερα επικρατεί η ιδέα ότι είναι καλύτερα να λαμβάνουμε τις πρωτεΐνες από τις φυτικές τροφές και όχι από τις ζωικές. Πέραν του ότι αυτό είναι καλό για τον πλανήτη, θεωρείται ότι είναι καλό και για την υγεία μας. Ο Gundry συμφωνεί, ωστόσο λέει πολύ σωστά, ότι οι λεκτίνες, μια κατηγορία φυτικών πρωτεϊνών που απαντάται σχεδόν σε όλα τα φυτά, προκαλεί φλεγμονή κι αυτό είναι μια από τις βασικές αιτίες των σύγχρονων ασθενειών.

Η κεντρική ιδέα της δίαιτας “Plant Paradox” του Gundry, είναι ότι πρέπει να αποφεύγονται οι φυτικές τροφές που περιέχουν πολλές λεκτίνες.

Ορισμένοι διαιτολόγοι που θεωρούν ότι ακυρώνονται, αντί να δουν και να μελετήσουν τις πρακτικές του Gundry, πιστεύουν χωρίς γνώση, (γιατί έτσι βολεύονται) ότι τα λεγόμενα του Gundry ανήκουν στην “σφαίρα της ψευδοεπιστήμης” και συμβουλεύουν το γνωστό τροπάρι που τους γεμίζει την τσέπη χρήμα, “τρώτε τα φρούτα και τα λαχανικά σας όπως θέλετε, παραλείποντας το βιβλίο του Gundry”. Πολύ βολικό και καθόλου δεν ξαφνιάζει η Συγκινησιακή Πανούκλα. Αλλωστε ότι δεν ταιριάζει με το κατεστημένο αφήγημα είναι “ψευδοεπιστήμη” λένε οι πεϊπερολόγοι.

Ωστόσο είναι υποχρέωση για την υγεία μας, να γνωρίζουμε τι γράφει αυτός ο γιατρός που είναι επίσης και ιατρικός ερευνητής έχοντας κάνει ομιλίες σε συνέδρια της American Heart Association. Ο Gundry δεν λέει “μην τρώτε φρούτα και λαχανικά”. Τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες και άλλα ευεργετικά μόρια που με μια λέξη ονομάζονται φυτοχημικά, όπως οι πολυφαινόλες. Επισημαίνει όμως ότι τα φυτά έχουν συγχρόνως και τοξίνες, εξ’ ου και το “παράδοξο των φυτών”. Το συμπέρασμά του είναι ότι η χορτοφαγία πρέπει να είναι μέχρι ενός ορίου, επιλεκτική και να μην ταυτίζεται με την ωμοφαγία καθώς το μαγείρεμα των φυτών εξουδετερώνει ένα μέρος των τοξινών τους.

Η χημική άμυνα των φυτών

Τα φυτά είναι μια μορφή ζωής και έχουν ζωντανά κύτταρα όπως τα ζώα. “Νομίζετε ότι τους αρέσει να τα κόβετε και να τα τρώτε;” αναρωτιέται ο Gundry.

Πριν 450 εκατομμύρια χρόνια υπήρχαν μόνο φυτά στον πλανήτη που ζούσαν στον παράδεισο τους. Κανείς δεν έτρεχε, κανείς δεν κρυβόταν κανείς, δεν πετούσε και κανείς δεν έτρωγε τον άλλον. Ο ανταγωνισμός βέβαια είναι πανταχού παρόν και ξέρουμε ότι τα φυτά ανταγωνίζονται μεταξύ τους, για παράδειγμα, ορισμένα είδη παράγουν πρωτεΐνες που κάνουν κακό σε άλλα φυτά για να τα εκτοπίσουν από κοντά τους. Αυτό συμβαίνει διότι το κάθε είδος προσπαθεί να εξαπλωθεί, κάτι που μπορεί να καταλήγει εις βάρος ενός άλλου είδους.

Ωστόσο η ζωή των φυτών έγινε δύσκολη μόνο όταν πριν από 90 εκατομμύρια χρόνια εμφανίστηκαν στον πλανήτη τα έντομα τα οποία άρχισαν να ζουν εις βάρος των φυτών. Τα φυτά αντέδρασαν, μέσω μια διαδικασίας που ονομάζεται φυσική επιλογή και ως μεγάλοι χημικοί που είναι -μετατρέπουν π.χ. τις ακτίνες του ηλίου σε ενέργεια- άρχισαν να παράγουν τοξίνες κατά των εντόμων. Δημιούργησαν φυτοχημικά τα οποία δηλητηριάζουν, αρρωσταίνουν και παραλύουν τους θηρευτές τους. Με την εμφάνιση των τετράποδων τα φυτά ενίσχυσαν την άμυνά τους και δεν είναι τυχαίο που πολλά έβγαλαν αγκάθια. Προστάτευσαν, όσο μπορούσαν, όχι μόνο τον εαυτό τους αλλά και τα μωρά τους, τους σπόρους.

Σύμφωνα με τον Gundry, η κατανάλωση φυτών μόνο ως ένα βαθμό κάνει καλό στην ανθρώπινη υγεία. Ο ίδιος λέει πως αντίθετα με τα καθιερωμένα meme, αν βγάλετε από την διατροφή σας ορισμένες φυτικές τροφές -όπως αυτές που περιέχουν γλουτένη- θα έχετε καλύτερη υγεία. Αλλά η γλουτένη είναι απλώς ένα παράδειγμα. Αν είστε αυστηρά χορτοφάγοι, τρώγοντας λιγότερα χόρτα θα βελτιωθεί η λειτουργία των νεφρών σας και μπορεί να πέσει ακόμα και η χοληστερόλη σας κι αυτό μέχρι σήμερα δεν το έχει διατυπώσει κανείς άλλος.

Ο Gundry λέει επίσης ότι αφαιρώντας τους σπόρους από την διατροφή των ασθενών του βελτιώθηκε η υγεία τους -κι αυτό είναι σοκαριστικό για τους περισσότερους διατροφολόγους. Αυτά τα καλά θα συμβούν επειδή τα φυτά εκτός του ότι έγιναν τοξικά, επειδή δεν μπορούν να τρέξουν και να ξεφύγουν από τους θηρευτές τους, έγιναν και δύσπεπτα. Δεν ανέπτυξαν μόνο αντιμικροβιακές και αντιπαρασιτικές ουσίες αλλά και άλλους τρόπους επιβίωσης που μπορεί να μην σκοτώνουν άμεσα, αλλά προκαλούν μακροχρόνιες συνέπειες.

Σπόροι, καρποί και δηλητήρια

Τα μωρά των φυτών, οι σπόροι και οι καρποί, μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Μερικά μωρά τους, τα φυτά θέλουν πραγματικά να γίνουν τροφή των ζώων. Αυτοί οι σπόροι έχουν μια σκληρή επικάλυψη και επιβιώνουν στην γαστρεντερική οδό του ζώου, όπως π.χ. ο σπόρος του ροδάκινου, ο οποίος μπορεί να αποβληθεί άθικτος και έτσι το φυτό να πολλαπλασιαστεί. Τα οπωροφόρα δέντρα φέρουν τέτοιους σπόρους. Ο στόχος των φυτών είναι φτάσουν τα μωρά τους σε μακρινή απόσταση και να αυξηθεί η πιθανότητα επιβίωσης του είδους τους. Χάρη στο προστατευτική επικάλυψη δεν υπάρχει ανάγκη για τέτοια φυτά να στραφούν σε μια στρατηγική χημικής άμυνας για τους σπόρους τους.

Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Το φυτό χρησιμοποιεί τακτικές για να προσελκύσει την προσοχή των ζώων και μια από αυτές είναι το κόκκινο ή κίτρινο χρώμα του καρπού (αυτός είναι ο λόγος που όλα τα ζώα που που τρώνε φρούτα έχουν έγχρωμη όραση). Αντίθετα, όταν ένα φρούτο είναι ακόμα πράσινο, αυτό είναι ένα μήνυμα προς τα ζώα ότι είναι άγουρο και δεν πρέπει ακόμα να φαγωθεί. Τα άγουρα φρούτα πραγματικά δεν είναι ελκυστικά για ζώα, διότι περιέχουν λιγότερα σάκχαρα και επιβλαβείς ουσίες κάτι, που φαίνεται από την πικράδα τους.

Η δεύτερη κατηγορία σπόρων και καρπών είναι τα “γυμνά μωρά” τα οποία στερούνται προστατευτικής επικάλυψης. Αυτά, τα φυτά δεν θέλουν να φαγωθούν και η φυσική επιλογή, τα έχει κάνει τοξικά και δύσπεπτα. Για παράδειγμα, οι αφλατοξίνες (aflatoxins) αποτελούν μια ομάδα από τις πιο τοξικές ουσίες που βρίσκονται στην φύση (μαζί με την διοξίνη). Είναι ισχυρότατα τοξικές και καρκινογόνες και αναπτύσσονται κυρίως σε ξηρά φρούτα, ξηρούς καρπούς, ιδιαίτερα στα αράπικα φιστίκια, τα αμύγδαλα και το καλαμπόκι, μπαχαρικά, σιτηρά (και σε τυριά), όταν υπάρξουν κατάλληλες συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας. Δεν έχει σημασία ότι οι αφλατοξίνες παράγονται από μύκητες (μούχλα), διότι η φυσική επιλογή λειτουργεί με συνεργασίες.

Μια τέτοια συνεργασία είναι και αυτή μεταξύ του ήλιου και της πατάτας. Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι οι πατάτες μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, πονοκέφαλο και νευρολογικά προβλήματα λόγω της σολανίνης, ενός εντομοκτόνου που βρίσκεται στην φλούδα τους. Γι’ αυτό δεν τρώγονται ποτέ ωμές. Μικρότερες ποσότητες σολανίνης έχουν ανιχνευτεί σε πλήθος φρούτων και λαχανικών όπως π.χ. στις ντομάτες, στις πιπεριές και στις μελιτζάνες. Η σολανίνη δεν οφείλεται αποκλειστικά στον ήλιο, αλλά η έκθεση μιας πατάτας στον ήλιο για λίγες ώρες αυξάνει σημαντικά την σολανίνη.

Ενα γνωστό παράδειγμα τοξινών στην φύση είναι ορισμένα μανιτάρια. Τα Amanita Phalloides είναι τόσο δηλητηριώδη -δεν είναι τυχαίο που λέγονται Death Cap- που μπορούν να σκοτώσουν έναν άνθρωπο. Παράγουν τοξίνες που ονομάζονται αμανιτίνες και αναστέλλουν το ένζυμο RNA πολυμεράση II, κάτι που οδηγεί σε κυτταρικό θάνατο. Μετά την κατάποση τέτοιων μανιταριών, μέσα σε 6-12 ώρες εμφανίζεται πόνος στομάχου, ναυτία, αφυδάτωση, εμετός και διάρροια. Τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν για 1-2 ημέρες δίνοντας μια ψευδή εντύπωση βελτίωσης αλλά μετά από 3-5 ημέρες μπορεί να επαναληφθούν και χωρίς αποτελεσματική, έγκαιρη θεραπεία επέρχεται κώμα και θάνατος μεταξύ μιας και δύο εβδομάδων. Ο θάνατος προκαλείται από ηπατική ανεπάρκεια και συχνά συνοδεύεται από νεφρική ανεπάρκεια.

Τα φυτά θέλουν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν όπως και τα ζώα και η φυσική επιλογή έχει εφεύρει πολλούς τρόπους για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι το φυτό ξέρει ακόμα το πότε κάποιος το τρώει και δεν δέχεται την μοίρα του παθητικά. Αναπτύσσει στρατεύματα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, σε μια προσπάθεια να σταματήσει τον θηρευτή. Το ευαίσθητο φυτό Mimosa pudica, γνωστό και ως “μη μου άπτου” αναδιπλώνει τα φύλλα του ως μια αμυντική απάντηση στην αφή. Μια μελέτη για το λαχανοειδές thale cress (Arabidopsis thaliana) έδειξε ότι οι δονήσεις που κάνει μια κάμπια, πριν ακόμα φάει τα φύλλα του, γίνονται αντιληπτές από το φυτό το οποίο αυξάνει άμεσα την παραγωγή τοξικών ελαίων στα φύλλα του. Μια άλλη μελέτη βρήκε πως όταν τα έντομα αρχίζουν να τρώνε τα φύλλα στην μία πλευρά ενός φυτού, η περιεκτικότητα σε λεκτίνες διπλασιάζεται σχεδόν αμέσως στην άλλη πλευρά του.

Οι λεκτίνες

Ο Gundry έχει εστιάσει την προσοχή στις λεκτίνες, λέγοντας ότι διαδραματίζουν βασικό ρόλο στις αμυντικές στρατηγικές που χρησιμοποιούν τα φυτά για να βλάψουν τους θηρευτές τους. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις λεκτίνες το 1884 ως μέρος της έρευνάς τους σε διαφορετικούς τύπους αίματος. Μάλιστα η θεωρία ότι η διατροφή πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την ομάδα αίματος βασίζεται στις λεκτίνες.

Οι λεκτίνες υπάρχουν στους σπόρους, στον φλοιό και στα φύλλα των φυτών. Δεσμεύονται στους υδατάνθρακες (σάκχαρα) και ιδιαίτερα στα πολύπλοκα σάκχαρα που ονομάζονται πολυσακχαρίτες, στο σώμα των θηρευτών που καταναλώνουν τα φυτά. Πρόκειται για έξυπνες βόμβες που σκοπό έχουν να προσκολληθούν στα μόρια της ζάχαρης των μυκήτων, των εντόμων και των ζώων. Συνδέονται επίσης στο σιαλικό οξύ, ένα μόριο σακχάρου στο έντερο και στον εγκέφαλο, ανάμεσα σε νευρικές απολήξεις, σε αρθρώσεις και σε όλα τα σωματικά υγρά, συμπεριλαμβανομένης της επένδυσης των αιμοφόρων αγγείων. Οι λεκτίνες μερικές φορές αναφέρονται ως “κολλώδεις πρωτεΐνες” διότι μπορούν να διακόψουν την ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ των κυττάρων ή να προκαλέσουν με άλλο τρόπο τοξικές ή φλεγμονώδεις αντιδράσεις.

Αν έχετε ομίχλη εγκεφάλου ή νοητική θολούρα, σκεφτείτε τις λεκτίνες που τρώτε, λέει ο Gundry.

Μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι στις λεκτίνες -όπως άλλοι είναι πιο ευαίσθητοι στους ιούς και τα βακτήρια. Αν συχνά αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά και νομίζετε ότι τρώγοντας χόρτα και σπόρους κάνετε καλό στον εαυτό σας -γιατί αυτό έχετε ακούσει- μπορεί να κάνετε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πρέπει.

Οι λεκτίνες μπορεί να μην σκοτώνουν το ζώο που τολμάει να φάει το φυτό αλλά το κάνουν να νιώθει άσχημα και να το θυμάται αυτό για να μην το ξανακάνει. Η αποστολή των λεκτινών είναι να χτυπήσουν στα σημεία που ενώνονται τα κύτταρα που επικαλύπτουν το έντερο. Η επένδυση του εντέρου είναι πάχους ενός μόνο κυττάρου ενώ η συνολική του επιφάνεια, είναι ίση με το μέγεθος ενός γηπέδου τένις. Τα εντερικά κύτταρα απορροφούν βιταμίνες, μέταλλα, λίπη, σάκχαρα και απλές πρωτεΐνες, αλλά όχι μεγάλες πρωτεΐνες. Οι λεκτίνες είναι σχετικά μεγάλες πρωτεΐνες που δεν διασπώνται εύκολα στο στομάχι. Εάν όλα πάνε καλά με την υγεία του εντέρου σας και τα βλεννογόνα στρώματά του, τότε προστατεύεστε σε μεγάλο βαθμό, αλλά οι λεκτίνες μπορούν να επηρεάσουν τις συνδέσεις των κυττάρων στο εντερικό τοίχωμα δεσμεύοντας τους υποδοχείς που έχουν ορισμένα κύτταρα για να παράγουν μια χημική ένωση που ονομάζεται ζωνουλίνη.

Η ζωνουλίνη ανοίγει τους χώρους μεταξύ των κυττάρων της εντερικής επένδυσης. Αυτό συνήθως συμβαίνει, για την είσοδο και έξοδο θρεπτικών ουσιών και άλλων μορίων μέσα και έξω από το έντερο. Αν τα διαστήματα μεταξύ των κυττάρων ανοίξουν πάρα πολύ, θα επιτρέψουν μεγαλύτερα πρωτεϊνικά μόρια να μπουν στην κυκλοφορία του αίματος, κάτι που μπορεί να προκαλέσει ανοσολογική αντίδραση, δηλαδή επίθεση του ανοσοποιητικού σε πρωτεΐνες που θεωρεί ξένες. Δημιουργείται μια κατάσταση που προκαλεί διαρροή του εντερικού περιεχομένου -και βακτηρίων καθώς και των τοξινών τους- στο αίμα (η κατάσταση αυτή ονομάζεται διαρρέον έντερο). Η πιο ισχυρή αιτία για να ανοίξει την πόρτα η ζωνουλίνη και να περάσουν τα σκουπίδια στο αίμα είναι η γλουτένη, η πιο διάσημη λεκτίνη.

Αλλά πολλές ακόμη λεκτίνες επιβαρύνουν την κατάσταση. Οι λεκτίνες προκαλούν αύξηση του σωματικού βάρους. Το σιτάρι έγινε σπόρος πρώτης επιλογής στα βόρεια κλίματα χάρη σε μια μικρή λεκτίνη που ονομάζεται συγκολλητίνη φύτρου σιταριού (WGA: wheat germ agglutinin), η οποία είναι υπεύθυνη για την τάση αύξησης του βάρους σε όσους καταναλώνουν σιτάρι. Το σιτάρι βοήθησε τους προγόνους μας να κερδίσουν βάρος στην αρχαιότητα, όταν τα τρόφιμα ήταν σχετικά σπάνια. Σήμερα το σιτάρι είναι το χειρότερο προϊόν για να τραφείς. Το σώμα δεν το αναγνωρίζει ως τροφή και το αποβάλλει, ενώ ταυτόχρονα καταπονείται.

Το φυτικό παράδοξο

Τα φυτά είναι ένα είδος ζωής με τα οποία τα ζώα (και τα ανθρώπινα ζώα) βρίσκονται σε πόλεμο. Τα φυτά δεν μπορούν να τρέξουν, να βγάλουν νύχια, δόντια και κέρατα και γι’ αυτό έβγαλαν τοξίνες. Οχι όμως όλα τα μέρη τους το ίδιο κι όχι όλα τα είδη στον ίδιο βαθμό. Από την άλλη μεριά, τα χορτοφάγα ή παμφάγα ζώα χρειάζονται τις θερμίδες τους, τις βιταμίνες, τα μέταλλα τους και έναν μακρύ κατάλογο φλαβονοειδών, πολυφαινολών και άλλων μικροθρεπτικών συστατικών. Μερικές φορές η κατάσταση είναι win-win, όταν π.χ. τρώμε τους καρπούς που ούτως ή άλλως τα φυτά θα χάσουν και αυτό μας ωφελεί, ωστόσο άλλες φορές μας δηλητηριάζουν (ειδικά όταν τα τρώμε ωμά) για να μάθουμε να μην τα πλησιάζουμε. Τα ανθρώπινα ζώα όμως δυσκολεύονται να πάρουν σωστά το μάθημά τους από τότε που “ανακάλυψαν” το μαγείρεμα.

Το μαγείρεμα, εν μέρει, διασπά πολλές λεκτίνες. Αυτό επέτρεψε στους ανθρώπους να εξελιχθούν με τρόπο που δραματικά μειώνει την ποσότητα των θερμίδων που απαιτούσε η πέψη των χόρτων και ως ένα σημείο μας βοήθησε να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Το μαγείρεμα όμως από την μια κάνει καλό, διότι εξουδετερώνει ένα μέρος των λεκτινών και από την άλλη έχει επιτρέψει να τρώμε τροφές που ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φάμε ωμές και άρα δεν υπήρχαν στην διατροφή με την οποία εξελίχθηκε ο άνθρωπος.

Αυτές οι τροφές, είναι αδιαμφισβήτητο ότι δεν κάνουν καλό στην ανθρώπινη υγεία. Αν λοιπόν ακολουθείς αυστηρή χορτοφαγία και συγχρόνως ωμοφαγία προφανώς κι έχεις διπλό πρόβλημα με τις λεκτίνες, σύμφωνα με τις έρευνες του Gundry. “Το λευκό ψωμί που ξέρουμε ότι δεν είναι καλό διότι περιέχει μόνο θερμίδες χωρίς τα όποια, θρεπτικά συστατικά του αλευριού ολικής άλεσης έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λεκτίνες. Αναπόφευκτα, η αναγέννηση των προϊόντων ολικής άλεσης τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει την συγκολλητίνη φύτρου σιταριού στην διατροφή και άλλες λεκτίνες χειροτερεύοντας την υγεία μας” αναφέρει ο συγγραφέας.

Ο Gundry φωτίζει τους κινδύνους που κρύβονται στις σαλάτες και υποδεικνύει ένα νέο τρόπο κατανάλωσης των ολόκληρων τροφίμων. Ποιος είναι αυτός; Στο βιβλίο του αναφέρει ποια φυτά θεωρεί καλά και ποια κακά δίνοντας τις διατροφικές του προτάσεις. Οπότε αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει λεπτομέρειες αυτής της δίαιτας στο βιβλίο του. Μεταξύ αυτών που αναφέρει ο ιατρικός ερευνητής-συγγραφέας είναι ότι τα φρούτα πρέπει να τρώγονται με μέτρο και κυρίως το καλοκαίρι. Για την ακρίβεια, κάθε λαχανικό στην εποχή και στην περιοχή του. Μα αυτό είναι γνωστό, μας το δίδαξαν οι γονείς μας. Ο Gundry εξέδωσε το 2019 ένα συμπληρωματικό βιβλίο με συνταγές, έχοντας τίτλο: The Plant Paradox Family Cookbook: 80 One-Pot Recipes to Nourish Your Family Using Your Instant Pot, Slow Cooker, or Sheet Pan.

Επίσης το 2019, ο Gundry εξέδωσε και άλλο ένα βιβλίο με θέμα αυτή την φορά την γήρανση, βρίσκοντας πάλι μια παραδοξότητα. Ο τίτλος είναι, “Το παράδοξο της μακροζωίας: Πώς θα πεθάνεις νέος σε ώριμη ηλικία”. Με τέτοιους τίτλους, οι πεϊπερολόγοι-επιστήμονες δεν παίρνουν στα σοβαρά τις έρευνες του Gundry. Δεν είναι κακό να μαθαίνει κανείς καινούργιες ιδέες (που είναι κυριολεκτικά αρχέγονες, κι όχι καινούργιες) όταν μάλιστα προέρχονται από κάποιον εξειδικευμένο επιστήμονα. Ο Gundry ήταν καθηγητής και επικεφαλής της καρδιοχειρουργικής χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Loma Linda University, έχοντας ιδιαίτερες απόψεις για την υγιή γήρανση. Ασχολούμενος τα τελευταία χρόνια με την γενικότερη ανθρώπινη υγεία, γνωρίζει πλέον πως δεν είναι τόσο τα γονίδιά μας που βοηθούν στην μακροζωία, όσο το εντερικό μικροβίωμα (τα βακτήρια που ζουν στο έντερο μας). Ανακάλυψε επίσης ότι δεν είναι η χοληστερίνη ο πραγματικός εχθρός της καρδιάς, αλλά τα τριγλυκερίδια.

Τα οφέλη της δίαιτας The Plant Paradox

Ολο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι η φλεγμονή είναι ο βασικός παράγοντας που συμβάλλει στις χρόνιες ασθένειες. Το κύριο όφελος με την δίαιτα Paradox είναι το – μειώστε την φλεγμονή.

Πώς λοιπόν η παράδοξη δίαιτα μειώνει τη φλεγμονή; Αφαιρεί τις λεκτίνες, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται σε πολλά φρούτα και λαχανικά, από την διατροφή, οι οποίες είναι εδώδιμοι εχθροί. Οι λεκτίνες είναι ένας από τους αμυντικούς μηχανισμούς μέσα σε ορισμένα φυτά που προορίζονται να κρατήσουν τα αρπακτικά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων ζώων, μακρυά απ’ το να τρέφονται απ’ αυτά.

“Μια λεκτίνη είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που αναγκάζει τους υδατάνθρακες (σάκχαρα, άμυλα και ίνες) να συσσωρεύονται και ακόμη και να προσκολλώνται σε συγκεκριμένα κύτταρα στο σώμα σας όταν τα φάτε. Συχνά, οι λεκτίνες μπορούν να εμποδίσουν την επικοινωνία σημαντικών κυττάρων μεταξύ τους και όταν συμβαίνει αυτό, η αντίδραση του οργανισμού είναι συνήθως φλεγμονή ή κάποιο άλλο είδος αντίδρασης στην τοξικότητα, όπως ναυτία, διάρροια ή εμετός, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως κόπωση ή απώλεια μνήμης” εξηγεί ο Δρ Gundry.

Ενα κομμάτι παλαιότερης έρευνας δηλώνει ότι μια δίαιτα υψηλή σε λεκτίνες συνεισφέρει σε αυτοάνοσες ασθένειες όπως η νόσος του Crohn, η κοιλιοκάκη, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης κ.α. Ετσι, τα οφέλη της παρακολούθησης της δίαιτας Plant Paradox και η αποκοπή της λεκτίνης, περιλαμβάνει μειωμένο κίνδυνο και καλύτερη αντιμετώπιση της αυτοάνοσης νόσου και της χρόνιας ασθένειας.

Ενώ ο στόχος της δίαιτας Plant Paradox είναι η μείωση της φλεγμονής, η απώλεια βάρους είναι ένα πρόσθετο όφελος. Δεν είναι απλώς η έλλειψη περιεχομένου λεκτίνης στην διατροφή, αλλά η εστίαση στην προσεκτική και υγιεινή διατροφή που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια βάρους. Η διατροφή αποφεύγει όλες τις  επεξεργασμένες τροφές και τους εκλεπτυσμένους υδατάνθρακες.

Οπως συμβαίνει με τα περισσότερα πράγματα στην ζωή, αυτή η δίαιτα έρχεται με μερικές προειδοποιήσεις. Μετά από μια δίαιτα χωρίς λεκτίνες, σημαίνει εξάλειψη αρκετών τροφίμων. Σε μια εποχή που ο μαζάνθρωπος  εξακολουθεί να τρώει βαριά επεξεργασμένα τρόφιμα, (πειραματόζωα του fast food της Βig Pharma) γεμάτα τεχνητά σάκχαρα και λίπη, είναι φυσικό να τον ξεβολεύει μιά δίαιτα που τον κατευθύνει μακριά και από κάποια ολόκληρα φρούτα και λαχανικά. Δεν θα λιμοκτονήσεις, αλλά σίγουρα θα περιορίσεις τις επιλογές σου όταν πρόκειται για σπόρους, φρούτα, λαχανικά και όσπρια, γι’ αυτό αξίζει πραγματικά να εξετάσεις αυτήν την δίαιτα που δεν είναι νέα, αλλά αρχέγονη.

Αν επιλέξεις να μεταβείς στην υγεία και σε δίαιτα χωρίς λεκτίνη, θα παρατηρήσεις γρήγορα την λίστα των περιορισμένων τροφίμων. Αυτή η μικρή λίστα τροφίμων κατάλληλων προς βρώση, εύκολα αποθαρρύνει το ανθρώπινο ζώο, αλλά ταυτόχρονα, πολλές νόστιμες εναλλακτικές προστίθενται στο βιβλίο συνταγών σας χωρίς λεκτίνες. Για παράδειγμα, εάν είσαι λάτρης του ψωμιού, μπορεί να απελπιστείς για το ότι δεν μπορείς πλέον να χρησιμοποιήσεις αλεύρι σίτου, κανενός είδους. Ωστόσο, το αλεύρι μανιόκας είναι ένα εξαιρετικό υποκατάστατο λεκτίνης και χωρίς γλουτένη που δεν πάσχει από την ίδια επιπεδότητα και αδυναμία με κάποιες άλλες εναλλακτικές λύσεις αλεύρου σίτου (ντινκελ, ζέας, ολικής κλπ.). Το αλεύρι μανιόκα περιέχει επίσης τόνους ανόργανων συστατικών και βιταμινών χωρίς φόρτωση σε κορεσμένα λίπη.

Το αλεύρι μανιόκας, φτιάχνεται από την ρίζα του φυτού Μανιόκα που βρίσκουμε στην Νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική. Η ρίζα της μανιόκας (γνωστή και ως yuca ή manioc), είναι αμυλούχα και χρησιμοποιείται σε διατροφή χωρίς γλουτένη, σιτηρά, ξηρούς καρπούς. Το αλεύρι κασσάβα δεν είναι το ίδιο με το άμυλο ταπιόκας. Παράγεται μεν από την ίδια ρίζα αλλά με εντελώς διαφορετική διαδικασία. Η ρίζα της μανιόκας περιέχει τοξικές ουσίες (όπως και το σπανάκι, τα κουκούτσια βερίκοκου και τα πικραμύγδαλα) η οποία όμως παύει να είναι τοξική όταν μαγειρευτεί.

Η μανιόκα μπορεί να είναι επικίνδυνη εάν καταναλώνεται ωμή, σε μεγάλες ποσότητες ή όταν είναι παρασκευασμένη ακατάλληλα. Η ακατέργαστη μανιόκα περιέχει χημικές ουσίες που ονομάζονται κυανογενείς γλυκοσίδες, οι οποίες μπορούν να απελευθερώσουν κυανίδιο στο σώμα. Οταν τρώγονται συχνά και με ακατάλληλο τρόπο, αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο δηλητηρίασης από κυανιούχα. Το αλεύρι μανιόκας μοιάζει πολύ με το αλεύρι σίτου, είναι ήπιο με ουδέτερη γεύση και μπορεί να αντικαταστήσει το αλεύρι σίτου σε αναλογία 1:1. Δοκιμάστε το σε κρέπες, τορτίγιες, κέικ και φυσικά ψωμί, πάντα στα πλαίσια μιας πολύ προσεκτικής διατροφής.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα προϊόντα που παράγονται από την ρίζα της μανιόκας, όπως το αλεύρι της μανιόκας και η ταπιόκα, περιέχουν ελάχιστες έως καθόλου ενώσεις που παράγουν κυανιούχα και είναι ασφαλή για ανθρώπινη κατανάλωση. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να ενσωματώσεις την μανιόκα στην διατροφή υγείας. Χρησιμοποιείται αλεσμένη σε αλεύρι για παρασκευή ψωμιού και αρτοσκευασμάτων. Μπορείς επίσης να το απολαύσεις με την μορφή ταπιόκας, ένα άμυλο που εξάγεται από την ρίζα της μανιόκας μέσω μιας διαδικασίας πλύσης και πολτοποίησης. Η ταπιόκα χρησιμοποιείται ως πηκτικό μέσο για τις κρέμες, πίτες, σούπες κ.α.

Μπορεί να έχεις παρατηρήσει ότι πολλές δίαιτες περιορίζουν το λίπος που μπορείς να καταναλώσεις. Αυτό δεν συμβαίνει σε με μια δίαιτα χωρίς λεκτίνες. Αντ’ αυτού, οι συνταγές χωρίς λεκτίνες συνιστούν την χρήση υγιεινών ελαίων όπως το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή αγουρέλαιο ή το λάδι αβοκάντο για μαγείρεμα. Μια δίαιτα χωρίς λεκτίνη δεν αφορά τον έλεγχο των θερμίδων. Πρόκειται για τον έλεγχο των λεκτινών στην διατροφή. Μην διστάζεις λοιπόν να προσθέσεις στην σαλάτα ελαιόλαδο ή να χρησιμοποιήσετε λάδι αβοκάντο (ή και ολόκληρο αβοκάντο, υπάρχουν πλέον κι Ελληνικά αβοκάντο από την Κρήτη) στην καθημερινή δίαιτα σου. Περιέχουν υγιή πολυακόρεστα λίπη που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα. Περιορίζοντας την διατροφή για να αποφύγεις τις λεκτίνες και ενσωματώνοντας υγιή λίπη, θα βρεις μια ολόκληρη σειρά τροφίμων που δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ πριν. Οχι μόνο είναι συναρπαστικό, αλλά μπορεί επίσης να σε κάνει πιο υγιή, με περισσότερο σθένος, πιο ενεργοποιημένο και καλύτερο από πριν. Η μέση σου πιθανότατα θα αρχίσει να αδυνατίζει θεαματικά. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη να συμμετέχεις στο πείραμα fast food των ανθρώπινων ζώων. Ειδικά αν το σθένος, σου είναι πολύτιμο.

Επιγραμματικά.

Τι είναι οι λεκτίνες; Οι λεκτίνες είναι πρωτεΐνες που δεσμεύουν υδατάνθρακες και προκαλούν μια ανταπόκριση στο σώμα, αφήνοντας αίσθημα κόπωσης και δυσάρεστο φούσκωμα. Οι λεκτίνες βρίσκονται σε πολλά από τα τρόφιμα που καταναλώνονται σήμερα. Και η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι πάσχουν από ευαισθησία λεκτίνης, (παχυσαρκία, ασθένειες) χωρίς καν να το γνωρίζουν.

Τι είναι οι πολυφαινόλες; Οι πολυφαινόλες είναι ενώσεις που εμφανίζονται φυσικά στην φύση -ειδικά στα τσάγια, τα φρούτα της εποχής κι ορισμένα λαχανικά. Οι πολυφαινόλες είναι φυτικοί μεταβολίτες που δρουν ως αντιοξειδωτικά, βοηθώντας στην καταπολέμηση της υπεριώδους ακτινοβολίας ή των παθογόνων που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία. Σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι μια διατροφή πλούσια σε πολυφαινόλες μπορεί να υποστηρίξει υγιή επίπεδα σακχάρου στο αίμα, υγεία της καρδιάς, υγεία των οστών και ανοσολογική λειτουργία.

Τι να φας; Τα φρούτα και ορισμένα λαχανικά περιέχουν πολυφαινόλες και λεκτίνες, ποια ολόκληρα τρόφιμα πρέπει να τρώμε και ποια φυτικά τρόφιμα πρέπει να αποφεύγονται; Ο Δρ Gundry έχει περάσει δεκαετίες ερευνώντας τις απαντήσεις σε αυτό το σημαντικό ερώτημα. Το γεγονός ότι οι τροφές που χαρακτηρίζονται ως οι πιο υγιείς είναι επίσης εκπληκτικά επικίνδυνες (λόγω της περιεκτικότητας τους σε λεκτίνες) είναι η ίδια η ιδέα πίσω από το λεγόμενο παράδοξο των φυτών. Πάρτε για παράδειγμα τις ντομάτες. Η ντομάτα είναι ένα φυτικό φαγητό, αλλά είναι κι από τα πιο επικίνδυνα φυσικά τρόφιμα καθώς είναι γεμάτη με λεκτίνες. Τα φασόλια και τα όσπρια έχουν επίσης πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε λεκτίνες. Μείνε μακριά απ’ αυτά τα τρόφιμα.

Επιλέξτε το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ή το αγουρέλαιο. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι γεμάτο με θρεπτικά συστατικά και απαραίτητα λίπη, αλλά σχετίζεται επίσης με μειωμένο κίνδυνο διαφόρων προβλημάτων υγείας. Ενα από τα βασικά συστατικά που δίνει στο ελαιόλαδο τις υποστηρικτικές του για την υγεία ιδιότητες είναι η oleuropein. Η oleuropein είναι μια ισχυρή πολυφαινόλη που υποστηρίζει την υγεία της καρδιάς. Το ελαιόλαδο έχει και πολλές άλλες ιδιότητες που υποστηρίζουν την υγεία. Αλλα υγιή έλαια περιλαμβάνουν το σησαμέλαιο και το λάδι αβοκάντο.

Επιλέξτε λαχανικά χωρίς λεκτίνη. Τα φυλλώδη χόρτα και τα σταυρανθή λαχανικά είναι μερικά από τα πιο σημαντικά τρόφιμα στη διατροφή μας. Εδώ είναι μερικά από τα λαχανικά που πρέπει να επιτρέψετε στον εαυτό σας μια απεριόριστη προσφορά είναι τα Kale, Σπανάκι, Μπρόκολο, Arugula, Κουνουπίδι, Λαχανάκια Βρυξελλών, Bok Choy, Λάχανο, Σπαράγγια, Ραπανάκι, Romaine, Μαρούλι Red & Green Leaf, Kohlrabi, Mesclun, Endive, μαρούλι βουτύρου, μαραθόριζα κ.α. Αυτά τα πανέμορφα πράσινα λαχανικά περιέχουν πολλές βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ίνες και το σπουδαιότερο, είναι χωρίς λεκτίνες.

Επιλέξτε αβοκάντο. Γνωρίζετε την παλιά και ξεπερασμένη φράση, «ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα», ενώ την πραγματικότητα, κάνει ακριβώς το αντίθετο. Σήμερα, εάν θέλεις να εξασφαλίσεις καλύτερη υγεία, πρέπει να τρώς ένα αβοκάντο την ημέρα, ΟΧΙ ένα μήλο ή άλλα πλούσια σε λεκτίνες, ζαχαρούχα τρόφιμα. Μάλιστα το χειρότερο φρούτο για να φας είναι το ξινόμηλο -που τόσο μου άρεσε. Στην πραγματικότητα, τα αβοκάντο περιέχουν σχεδόν μηδενική ζάχαρη. Είναι επίσης πλούσια σε λιπαρά οξέα και λιποδιαλυτές βιταμίνες όπως η βιταμίνη Ε. Ετσι, αν βγάζεις την σάρκα ενός αβοκάντο και την τρώς με μπρόκολο βραστό ή λαχανάκια Βρυξελλών σίγουρα κάνεις τον γιατρό πέρα.

Τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγεις. Οι λεκτίνες είναι καλύτερα μόνες. Απόφυγε τα μεταποιημένα τρόφιμα, τα λαχανικά με λακτίνες, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους με λεκτίνη, τα φασόλια και τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα Α1 και τις ζωικές πρωτεΐνες. Τα λαχανικά Solanaceae ή Nightshade περιέχουν τοξικές ενώσεις όπως η σολανίνη που τα καθιστούν επικίνδυνα για την υγεία μας. Ομως, τα Nightshade σκουπίδια περιέχουν επίσης όλες τις λεκτίνες σε μεγάλες ποσότητες, γι ‘αυτό βρίσκονται στην λίστα των ΟΧΙ.

Τα όσπρια και τα φασόλια περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες λεκτίνων. Πρέπει να αποφύγετε όσο το δυνατόν περισσότερα τρόφιμα πλούσια σε λεκτίνες. Αλλά, αν αυτό δεν είναι επιλογή ή εάν πρέπει να μαγειρέψετε με φασολάκια, ντομάτες, μελιτζάνες ή πατάτες, το καλύτερο για την καταστροφή των λεκτινών είναι η φωτιά. Δεν θα εξαφανίσει κάθε τελευταία λεκτίνη -και δεν θα πλησιάσει το χτύπημα των λεκτινών σε σιτάρι, βρώμη, σίκαλη, κριθάρι που γι’ αυτό τ’ αποφύγεις εντελώς- ωστόσο, το μαγείρεμα με φωτιά μπορεί να κάνει μια πολύ καλή δουλειά με ορισμένα λαχανικά κι όσπρια, που μπορεί να καταναλωθούν σε περιορισμένο χρόνο και χώρο.

Τα Nightshade περιλαμβάνουν τις ντομάτες, πατάτες, πιπεριές, μελιτζάνες κ.α. Αυτά τα τρόφιμα προκαλούν καταστροφή στο πεπτικό σύστημα και στην γενική υγεία, γι’ αυτό αποφύγετε να τα φάτε σε οποιαδήποτε μορφή τους. Θα παρατηρήσετε ότι οι πιπεριές και πατάτες βρίσκονται στην λίστα των Nightshade. Μείνετε μακριά από φρέσκες πιπεριές, πιπεριά καγιέν, τσίλι σε σκόνη και πάπρικα. Οι σάλτσες Ketchup, salsa και marinara είναι επίσης μεγάλες Nightshade, δηλ. τροφό-σκουπίδια.

Η αλήθεια για τις πρωτεΐνες. Η αμερικανική και η ευρωπαϊκή διατροφή αποτελείται από πολλές ζωικές πρωτεΐνες, συγκεκριμένα το κρέας πολλών ζώων. Το κρέας έχει τα οφέλη του – είναι σχετικά υψηλό σε πρωτεΐνες και λίπη. Ωστόσο, το βόειο κρέας περιέχει κορεσμένα λίπη (έναν ανθυγιεινό τύπο λίπους), το οποίο συχνά συνδέεται με προβλήματα υγείας της καρδιάς. Λοιπόν, τι είδους πρωτεΐνη είναι καλύτερα να καταναλώνουμε; Είτε το πιστεύεις είτε όχι, μπορείς και πρέπει να παίρνεις το μεγαλύτερο μέρος (αν όχι όλες) τις πρωτεΐνης που χρειάζεσαι τρώγοντας άφθονα φυλλώδη πράσινα και λαχανικά χωρίς λεκτίνη. Μισό φλιτζάνι στον ατμό μπρόκολο ή κουνουπίδι παρέχει 1 ολόκληρο γραμμάριο πρωτεΐνης και μια μέτρια ψητή γλυκοπατάτα αποδίδει περίπου 2 γραμμάρια πρωτεΐνης, ρίξτε και μερικά καρύδια κι αβοκάντο για ένα πιάτο γεμάτο πρωτεΐνες.

Ωστόσο, εάν πρέπει να φας κρέας, επέλεξε κρέας ελεύθερης βοσκής (βοδινό, κατσίκι) και ΠΟΤΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ, ποτέ οτιδήποτε έχει φτερά, ούτε φυσικά χοιρινό σε καμία έκδοση του. Το κρέας ελαφιού, στρουθοκαμήλου και άλλων θηραμάτων έχει όλη την πρωτεΐνη, τον σίδηρο, τον ψευδάργυρο και το Β12 που μπορεί να χρειαστείς και περιέχουν λιγότερα ανθυγιεινά λίπη. Τα άγρια ψάρια που αλιεύονται είναι επίσης μια ελκυστική επιλογή αν ψάχνεις  να αυξήσεις το πρωτεϊνικό σου παιχνίδι χωρίς να χρειάζεται να ανησυχείς για επιβλαβή προβλήματα υγείας.

Απλώς να γνωρίζεις ότι Αμερικανοί κι Ευρωπαίοι καταναλώνουν περισσότερη πρωτεΐνη απ’ ό,τι πραγματικά χρειάζονται, ειδικά όταν πρόκειται για ζωικές πρωτεΐνες. Αυτό τελικά οδηγεί σε μείζονα ζητήματα υγείας. Λίγη ζωική πρωτεΐνη 2-3 φορές τον χρόνο δεν βλάπτει. Επίσης μπορείς να καταναλώσεις τον ζωμό από το βράσιμο των κόκαλων του βοδινού ελευθέρας βοσκής (ουδέποτε κοτόπουλου). Τα βοδινά κόκαλα βράζονται επί 6ωρου σε μαρμίτα (πρόκειται για στενή κατσαρόλα με ψηλά τοιχώματα, την οποία επιλέγουμε γιατί θέλουμε να κρατήσουμε την εξάτμιση του νερού στο ελάχιστο) με την προσθήκη μιας κούπας λεμονιού ή μηλόξιδου αρίστης ποιότητας. Μόλις τα κόκαλα σπάσουν στο βράσιμο, (το λεμόνι βοηθά σε αυτό) απελευθερώνουν θρεπτικά συστατικά, όπως κολλαγόνο, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, αμινοξέα, μεδούλι, μέταλλα όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, φώσφορο κ.ο.κ., τα οποία κάνουν τα πάντα, από το να τονώνουν το ανοσοποιητικό, μέχρι να καταπολεμούν τις φλεγμονές και από το να χαρίζουν όμορφο δέρμα, μαλλιά, νύχια και να ωφελούν το πεπτικό μέχρι να διώχνουν το κρυολόγημα. Χρησιμοποιείται ως βάση για σούπες ή ακόμη και ως χυμός και συστήνεται συχνά ως μέρος της διατροφής για το εντεροψυχολογικό σύνδρομο (GAPS) για περιπτώσεις αυτισμού ή διαταραχής ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας, αλλά και ως μέρος διαφόρων ειδών διατροφής.

Στραγγίζεται και φυλάσσεται ο ζωμός σε τμήματα στην κατάψυξη (συντηρείται 3 μήνες) για να φτιαχτούν χορτόσουπες. Είναι εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης χωρίς τις παρενέργειες του κρέατος.

Δώσε στα φρούτα εποχής προτεραιότητα. Τα φρούτα εποχής προσφέρουν μικροθρεπτικά συστατικά, φυτικών ινών, αντιοξειδωτικών και άλλων. Ωστόσο, σήμερα η βιομηχανία τροφίμων προκαλεί ωρίμανση των φρούτων εμποτισμένων με δεκάδες δηλητήρια, χρησιμοποιώντας αφύσικες μεθόδους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλοι συμφωνούμε ότι τα φρούτα που ωριμάζουν φυσικά στην εποχή τους πάνω στα δέντρα τους,  παρουσιάζουν καλύτερα χαρακτηριστικά σε σύγκριση με αυτά που ωριμάζουν με αφύσικες μεθόδους.

Ακόμη και όταν καταναλώνεις φρούτα εποχής, πρέπει να το κάνεις με μέτρο. Τα φρούτα είναι η φυσική καραμέλα, αν και είναι φυσικό φαγητό, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Επιπλέον, μπορεί να πιστεύεις ότι είναι εντάξει να αντικαταστήσεις τα φρούτα της εποχής με χυμό φρούτων. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα αποκομίσεις τις ίδιες ανταμοιβές. Ο χυμός φρούτων μπορεί να αξιοποιήσει τόση ζάχαρη όσο ένα κουτάκι σόδας και συχνά δεν περιλαμβάνει τα ίδια θρεπτικά οφέλη με ολόκληρα τα φρούτα. Οι χυμοί φρούτων μπορεί επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Είναι καλύτερα να αποφεύγεις να πίνεις χυμό φρούτων, αλλά να τα τρώς ολόκληρα και χωρίς την φλούδα τους. Με μέτρο. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε μονοδίαιτα για ειδικό σκοπό (ο μηλοχυμός για καθαρισμό ήπατος, χολής π.χ.) αλλά είναι μέρος ενός ειδικού σκοπού με αρχή, μέση και τέλος.

“Αν έχετε δεσμευτεί να τρώτε καλά, σημαίνει ότι πρέπει να αισθάνεστε καλά. Δυστυχώς για πολλούς ανθρώπους, ακόμη κι ακολουθώντας μια υγιεινή φυτική διατροφή μπορεί να προκαλέσει πεπτικά προβλήματα, χαμηλή ενέργεια και πολλά άλλα. Αυτό συμβαίνει επειδή πάρα πολλοί άνθρωποι δεν επικεντρώνονται στα σωστά, φυτικά τρόφιμα – αυτά που είναι πλούσια σε πολυφαινόλες και χωρίς λεκτίνες. Το Plant Paradox προτείνει ότι η παραδοσιακή γνώση της διατροφής είναι ελαττωματική. Επιπλέον, η δίαιτα υποστηρίζει ότι ενώ μια κατηγορία φυσικών φυτικών χημικών (πολυφαινόλες) μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της υγείας, υπάρχει επίσης μια κατηγορία φυτικών πρωτεϊνών που μπορούν να βλάψουν περισσότερο την υγεία, οι Λεκτίνες. Εάν τρώτε μια σχεδόν εξ ολοκλήρου φυτική διατροφή και εξακολουθείτε να αισθάνεστε κουρασμένοι, έχετε πεπτικά προβλήματα ή δεν επιτυγχάνετε τους στόχους σας για απώλεια βάρους, μπορεί να υποφέρετε από ευαισθησία στη λεκτίνη.” Dr. Gundry

Επισκέψου την ιστοσελίδα του Dr. Gundry / gundrymd.com για καταλόγους τροφίμων, συνταγών και για την αγορά των βιβλίων του.

@Eos Anagnostou /miastala.com