Topics:

Ποιοι αποφασίζουν για την διατροφή σου

Η υγεία μας περνάει από το στομάχι μας.- Τι είναι λάθος σήμερα στην διατροφή; Τα πάντα! Η ιδανική τροφή είναι εκείνη που υπάρχει και καταναλώνεται στην φυσική της μορφή. Ωστόσο, στην σύγχρονη διατροφή, επικρατούν κυρίως...

Ποιοι αποφασίζουν για την διατροφή σου

Η υγεία μας περνάει από το στομάχι μας.-

Τι είναι λάθος σήμερα στην διατροφή; Τα πάντα!

Η ιδανική τροφή είναι εκείνη που υπάρχει και καταναλώνεται στην φυσική της μορφή. Ωστόσο, στην σύγχρονη διατροφή, επικρατούν κυρίως βιομηχανικά επεξεργασμένα τρόφιμα με προσθήκη ζάχαρης, ενισχυτικά γεύσης και χημικές ουσίες που προκαλούν σύγχυση στο σώμα. Όσα περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα τρως, τόσα περισσότερα θέλεις να καταναλώνεις και χάνεις την αίσθηση του τι είναι υγιεινό και φυσικό, με τις α-σθένειες να καραδοκούν. Αλήθεια έχεις σκεφτεί ποιος αποφασίζει ότι η coca cola, τα χάμπουργκερ με τις πλαστικές τηγανιτές πατάτες, ο δηλητηριώδης καφές και τα ολέθρια παγωτά, πρέπει να υπάρχουν στην κοινωνία που ο καρκίνος και τα λεγόμενα “αυτοάνοσα” θερίζουν; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούν τα χιλιάδες τρόφιμα στα πολυνεκροταφεία τροφών (super market), αφού είναι βέβαιο ότι δεν εξυπηρετούν σε καμία περίπτωση το σθένος του ανθρώπου που είναι και ο βασικός λόγος κατανάλωσης της τροφής;

Ποιοι αποφασίζουν και με ποιά κριτήρια τις διατροφικές συνήθειες σου; Γιατί μην μου πεις ό,τι και στο χωριό σου έτρωγες για πρωινό Kellog’s; Ποιος και γιατί σε έμαθε να τρέφεσαι και να δίνεις στα παιδιά σου αυτήν την σιχαμερή αηδία; Που πήγαν τα φρέσκα αυγουλάκια από το κοτέτσι και η ζυμωτή φέτα ψωμιού με λίγο λάδι; Ποιος εκφύλισε τόσο έντονα την διατροφή σου;

Η γλουτένη προκαλεί φλεγμονή στο έντερο, στο παρελθόν όμως ο άνθρωπος λάμβανε περιορισμένες ποσότητες γλουτένης. Στην σύγχρονη εποχή, πέρα από το γεγονός ότι καταναλώνεις πολλά προϊόντα που περιέχουν γλουτένη -ακόμη κι ως πρόσθετο- χρησιμοποιείς ως πρώτη ύλη υβριδικά δημητριακά, που επιλέγονται για να είναι πιο πλούσια σε πρωτεΐνη, από τα οποία στην συνέχεια προκύπτει περισσότερη γλουτένη. Επίσης, παλαιότερα το αλεύρι προέκυπτε από την πέτρα άλεσης και το τελικό προϊόν ήταν πραγματικά ολικής άλεσης. Η ζύμη ήταν προϊόν ζύμωσης έπειτα από πολλές ώρες. Η παρουσία ινών και η μακρά ζύμωση περιόριζε το ποσοστό της γλουτένης. Σήμερα η ζύμωση διαρκεί πολύ λίγο και στην διαδικασία διύλισης οι ίνες εξαιρούνται εντελώς: απομένει μόνο το άμυλο. Το ψωμί και τα ζυμαρικά που παράγονταν πριν από πενήντα χρόνια δεν έχουν καμία σχέση με το ψωμί και τα ζυμαρικά που παράγονται στη σημερινή εποχή.

Το σωστό είναι να μην καταναλώνεις επεξεργασμένες τροφές, επιλέγοντας φυσικές τροφές. Αλλά όσο και να διορθώσεις την διατροφή σου, για να φτάσεις τον οργανισμό σου σε ιδανικό επίπεδο είναι απαραίτητο να λαμβάνεις και συμπληρώματα διατροφής, καθώς, ο τρόπος ζωής στις τσιμεντουπόλεις και το περιβάλλον είναι ριζικά διαφορετικά από ότι στο παρελθόν, επομένως δεν είναι δεδομένο ότι ο οργανισμός θα πάρει ότι χρειάζεται από τις τροφές που έχεις σήμερα στη διάθεσή σου.

Είμαστε από τους λίγους ζώντες οργανισμούς του πλανήτη που δεν παράγουν Βιταμίνη C και πρέπει απαραίτητα να την προσλάβουμε μέσω της διατροφής. Σίγουρα οι πρωτόγονοι δεν είχαν ελλείψεις της, αφού βρίσκαν μια συγκεκριμένη ποσότητα σε οτιδήποτε έτρωγαν. Από την μία πλευρά είχαν μεγαλύτερη διαθεσιμότητα αντιοξειδωτικών, όπως η βιταμίνη C, από την άλλη μια χαμηλή έκθεση σε οξειδωτικούς παράγοντες.

Σήμερα η αναλογία αντιστρέφεται, είσαι εκτεθειμένος σε πολλούς παράγοντες που προάγουν την οξείδωση (όπως το άγχος, οι τροφές σαβούρες, οι τοξίνες, η ρύπανση) και αγωνίζεσαι για να καλύψεις τις ανάγκες των αντιοξειδωτικών. Ορισμένα συμπληρώματα είναι απαραίτητα όπως οι βιταμίνες C και D, ακόμη και τα προβιοτικά, ειδικά αν δεν συνηθίζεις να καταναλώνεις τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση. Κάποτε η κατανάλωση τέτοιων προϊόντων ήταν κάτι το συνηθισμένο, αλλά σήμερα κανείς δεν έχει χρόνο και το πληρώνει με την απώλεια του σθένους του, δηλ. ασθενεί. Η απώλεια του σθένους είναι απλά η προσπάθεια του οργανισμού σου να προσαρμοστεί στον ανώμαλο και παρά φύση, τρόπο ζωής σου.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 80% των ασθενειών όπως ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες και τα αυτοάνοσα οφείλονται στον τρόπο ζωής και διατροφής. Τα χρόνια νοσήματα είναι η προσπάθεια του ανθρώπινου οργανισμού να προσαρμοστεί στις βλαβερές συμπεριφορές του τρόπου ζωής. Οι ταχείες πολιτισμικές αλλαγές έχουν όμως ξεπεράσει την δυνατότητα γενετικής προσαρμογής, πράγμα που οδηγεί στην άνοδο των χρόνιων ασθενειών. Είναι προφανές λοιπόν, ότι είτε για να προλάβεις την εμφάνιση αυτών των σοβαρών ασθενειών, είτε για να τις θεραπεύσεις, θα πρέπει να διαχειριστείς τον τρόπο ζωής και διατροφής σου. Η υγεία μας περνάει από το στομάχι μας.-

Τα λόμπι δεν νοιάζονται για σένα και την υγεία σου

Μια νέα έρευνα αποκάλυψε αυτή την εβδομάδα την διάβρωση επιτροπών του ΟΗΕ και της Ε.Ε. από τα λόμπι κολοσσών της βιομηχανίας τροφίμων. Πολύ λιγότερα γράφτηκαν για την «διάβρωση» ελληνικών μέσων ενημέρωσης από τα ίδια λόμπι.

Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο Κεμάλ Ατατούρκ έλαβε μια απόφαση που άλλαξε για πάντα τις διατροφικές συνήθειες της γειτονικής χώρας.  Με σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων που ενίσχυαν συγκεκριμένους καλλιεργητές και εμπόρους μετέτρεψε τους Τούρκους από δεινούς καφεπότες σε ένα έθνος που προτιμούσε φανατικά το τσάι. Σήμερα η κίνησή του ίσως φαντάζει απολυταρχική.

Ο «πατέρας των Τούρκων» όμως εκτός από αυταρχικός ήταν και γνήσιος αστός και όπως δεκάδες άλλοι πολιτικοί και επιχειρηματίες της τάξης του γνώριζε ότι μπορεί να αλλάξει τις διατροφικές συνήθειες ενός ολόκληρου λαού με βάση πολιτικά και οικονομικά κριτήρια.

Το σημαντικότερο παράδειγμα που αναφέρουν συχνά ιστορικοί και διατροφολόγοι ήταν η επιτυχία εταιρειών όπως η Kellog’s να επιβάλουν το ελαφρύ πρωινό με δημητριακά, αρχικά στις ΗΠΑ και στην συνέχεια σε όλο τον κόσμο.  Πριν από την Βιομηχανική Επανάσταση, η σημασία του πρωινού ως του πιο «σημαντικού γεύματος» το οποίο «δεν παχαίνει αλλά προσφέρει την ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός για όλη την ημέρα» ήταν άγνωστη.

Οι αγρότες στις ΗΠΑ συνήθως έτρωγαν ό,τι είχε περισσέψει από την προηγούμενη ημέρα – ένα σύστημα διατροφής που έπρεπε να αλλάξει όταν μετατράπηκαν σε βιομηχανικούς εργάτες με διαφορετικά ωράρια και συνθήκες εργασίας. [t.p. πάντα τρώω για πρωινό ότι έχει περισσέψει από την προηγούμενη ήμερα και ουδέποτε έφαγα αυτή την αηδία τα δημητριακά]

Ο φανατικά θρησκευόμενος Χάρβεϊ Κέλογκ (που υποστήριζε, μεταξύ άλλων, ότι οι νιφάδες καλαμποκιού μπορούν να σώσουν την ανθρωπότητα από το πρόβλημα του… αυνανισμού!) κατάφερε να ηγηθεί επιχειρηματικά στην νέα εποχή με έναν συνδυασμό επιθετικού μάρκετινγκ και φανατικής προσήλωσης σε αρχές ενός ακραίου υγιεινισμού με χαρακτηριστικά θρησκευτικής σέκτας. Έκτοτε η επιβολή των διατροφικών συνηθειών στον πληθυσμό, η οποία έπρεπε να έχει την έγκριση κρατικών υπηρεσιών υγείας, πέρασε στα λόμπι των μεγαλύτερων πολυεθνικών της παγκόσμιας βιομηχανίας τροφίμων.

Αυτή την εβδομάδα μάλιστα επιβεβαιώθηκε και επιστημονικά κάτι που όλοι υποψιάζονταν εδώ και δεκαετίες: ότι το αμερικανικό λόμπι των εταιρειών τροφίμων είχε διαβρώσει υπηρεσίες του ΟΗΕ και της Ε.Ε., τοποθετώντας στελέχη του και επιλεγμένους επιστήμονες σε ειδικές επιτροπές που έπαιρναν στρατηγικές αποφάσεις για την ασφάλεια των τροφίμων.

Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Μιλάνου εξέτασαν 17.000 σελίδες εγγράφων που αποδεικνύουν τον ρόλο που παίζει σε αυτή την διαδικασία το Διεθνές Ινστιτούτο Επιστημών Ζωής (ILSI), ένα λόμπι με έδρα την Ουάσινγκτον το οποίο ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται από εταιρείες τροφίμων και χημικών όπως η Coca Cola, η BASF, η Bayer, η DuPont, η Syngenta, η McDonalds κ.ά.  Αυτό που λιγότεροι παρατήρησαν ήταν ότι αρκετά από τα μηνύματα που προωθεί το ILSI αναδημοσιεύονται σχεδόν χωρίς κανέναν έλεγχο από δεκάδες μέσα ενημέρωσης και στην Ελλάδα.

Πριν από δύο χρόνια, λόγου χάρη, βομβαρδιζόμασταν από «ρεπορτάζ» που έλεγαν ότι «τέσσερα φλιτζάνια καφέ την ημέρα δεν βλάπτουν την υγεία». (sic) Μοναδική πηγή των κειμένων (όταν αναφερόταν πηγή) ήταν οι «επιστήμονες του ILSI». Καθόλου παράδοξο βέβαια αφού ένας από τους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκε το ILSI ήταν να απενοχοποιήσει την καφεΐνη που περιείχε η Coca Cola – στοιχείο το οποίο η εταιρεία υποχρεώθηκε να αναγράφει στις συσκευασίες της από τις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Όπως αναφέρει μάλιστα ο ερευνητής Μπαρτ Ελμορ, στο βιβλίο του «Citizen Coke: The Making of Coca-Cola Capitalism» («Πολίτης Coke: η δημιουργία του καπιταλισμού της Coca Cola»), ένα από τα πρώτα μεγάλα διεθνή συνέδρια που διοργάνωσε το ILSI για να υπερασπιστεί την καφεΐνη πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα το 1982.

Η δεύτερη μεγάλη εκστρατεία στα ελληνικά ΜΜΕ, η οποία στηρίχθηκε σε σημαντικό βαθμό σε πληροφορίες επιστημόνων του ILSI, ήταν η προώθηση των λεγόμενων ολιγοθερμικών γλυκαντικών, τα οποία «συμπτωματικά» χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα στα προϊόντα εταιρειών που χρηματοδοτούν το ILSI.

Το γεγονός βέβαια ότι το Διεθνές Ινστιτούτο Επιστημών Ζωής χρηματοδοτείται από επιχειρηματικούς κολοσσούς που προωθούν συγκεκριμένα συμφέροντα στους καταναλωτές αλλά και τους νομοθέτες της Ελλάδας και της Ευρώπης δεν σημαίνει ότι δεν διεξάγει και πραγματικά χρήσιμες και επιστημονικά άρτιες έρευνες.  Αυτές άλλωστε προσφέρουν στο λόμπι το απαιτούμενο κύρος που του επιτρέπει να παρεισφρέει σε επιτροπές διεθνών οργανισμών. Ούτε μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι Ελληνες επιστήμονες που συμμετέχουν στα συνέδριά του ή εργάζονται για λογαριασμό του εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία προδίδοντας την επιστήμη τους και την εμπιστοσύνη του κοινού.

Όπως εξηγούσε όμως εδώ και χρόνια το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών (CEO), η στοχευμένη χορήγηση κονδυλίων σε συγκεκριμένα ερευνητικά προγράμματα που συμπίπτουν με τα συμφέροντα των εταιρειών πίσω από το ILSI μπορεί να κατευθύνει την επιστημονική και πολιτική συζήτηση σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιες φορές αυτή η παρέμβαση είναι τόσο αριστοτεχνικά κρυμμένη που δεν γίνεται αντιληπτή ούτε από τους ίδιους τους επιστήμονες.

Άλλες φορές είναι τόσο χοντροκομμένη που προκαλεί μόνο οργή. Όπως εκείνες οι εκθέσεις του 2000 που προσπαθούσαν να πείσουν την αμερικανική κοινή γνώμη ότι η παχυσαρκία δεν οφείλεται στην θερμιδική κατανάλωση (των αναψυκτικών της Coca Cola ή των χάμπουργκερ των McDonald’s) αλλά στην έλλειψη γυμναστικής.

Όπερ μεθερμηνευόμενον, εμείς θα σε ταΐζουμε και εσύ θα τρέχεις.

Απίστευτα διατροφικά σκάνδαλα, γιατί …νοιάζονται για το καλό σου!!

Η παραδοχή της βρετανικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ Tesco ότι διοχέτευε στην αγορά κιμά από 100% κρέας αλόγου αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου στον τομέα των διατροφικών σκανδάλων που κλόνισαν το διατροφικό καθεστώς. Σκέψου τώρα με τι τρέφεσαι στα διάφορα ταχυφαγία.

Είναι τρελές αυτές οι αγελάδες. Το 2000 η Ευρώπη σοκάρεται από την νόσο των «τρελών αγελάδων» ή πιο επιστημονικά της ασθένειας «Κρόιτσφελντ Γιάκομπς». Η συγκεκριμένη ασθένεια, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1986 σε βοοειδή στην Αγγλία, κανείς όμως δεν υποψιαζόταν τότε ότι θα εξελιχθεί σε μια τεράστια επιδημία Σπογγόμορφης Εγκεφαλοπάθειας (ΣΕΒ), η οποία θα έπληττε εκ των υστέρων και τον άνθρωπο μέσα από την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος. Σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν εκείνη την εποχή, η επιδημία πυροδοτήθηκε από την χρήση κρεατάλευρων, τα οποία δεν αποστειρώθηκαν επαρκώς με αποτέλεσμα να μολυνθούν. Ενώ οι αγελάδες τρέφονται με χορτάρι κι όχι με κρέατα.

Τον Μάρτιο του 1996, ο Βρετανός Υπουργός Υγείας ανακοίνωσε ότι η ΣΕΒ ήταν η πιθανή αιτία για την νέα μορφή της ασθένειας Κρόιτσφελντ Γιάκομπς, η οποία είναι θανατηφόρα και για τον άνθρωπο. Η ανακοίνωση επιβεβαίωσε προηγούμενες ανησυχίες για τη μετάδοση της ΣΕΒ στον άνθρωπο μέσα από την κατανάλωση βόειου κρέατος, ανησυχίες οι οποίες επιβεβαιώθηκαν το 1999, όταν και εμφανίστηκαν τα πρώτα θανατηφόρα κρούσματα στην Αγγλία. Η κρίση δεν άργησε να μεταφερθεί και στην Ελλάδα το 2001, όταν και βρέθηκε μολυσμένο ζώο στο Κιλκίς, το οποίο θανατώθηκε. Η αντίδραση του Υπουργείου Γεωργίας ήταν άμεση και ο πανικός των καταναλωτών με τον καιρό καταλάγιασε, αφού είναι γνωστό ότι τα χρυσόψαρα δεν έχουν μνήμη.

Είναι οι Διοξίνες, αγάπη μου: Οι διοξίνες αποτελούν χημικό παραπροϊόν, το οποίο ακόμα και σε απειροελάχιστες ποσότητες (τρισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου) δρα ως ισχυρή ορμόνη επηρεάζοντας το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα και προκαλεί καρκίνο. Τα διατροφικά σκάνδαλα με επιμόλυνση τροφών από διοξίνες αποτέλεσαν συχνό φαινόμενο σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα τελευταία χρόνια. Το 1999 κοτόπουλα και αυγά στο Βέλγιο μολύνθηκαν με διοξίνες μέσω των ζωωοτροφών, στις οποίες μετρήθηκε διοξίνη 1.562 φορές πάνω από το όριο της Ευρωπαίκής Ένωσης. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε σε όλη την Ε.Ε., οι χώρες απαγόρευσαν τις εισαγωγές και η τότε κυβέρνηση της χώρας παραιτήθηκε.

Το 2004, διοξίνες ανιχνεύονται σε γαλακτοκομικά από την Ολλανδία, το Βέλγιο και την Γερμανία και πάλι λόγω μολυσμένης ζωοτροφής, το 2005 σε χοιρινό κρέας από την Ολλανδία, το 2008 σε χοιρινό κρέας στην Ιρλανδία η οποία αναγκάστηκε να καταστρέψει χιλιάδες τόνους, ενώ την περίοδο 2010-2011 πάνω από τέσσερις χιλιάδες φάρμες εκτροφής χοίρων και πουλερικών έκλεισαν στην Γερμανία αφού βρέθηκαν και εκεί υψηλά ποσοστά διοξίνης στις ζωοτροφές.

Το πρόβλημα των διοξινών έπληξε και την Ελλάδα μέσα από εισαγόμενα προϊόντα. Ενδεικτικά, το 2007 ο ΕΦΕΤ απέσυρε επικίνδυνες κονσέρβες με συκώτι βακαλάου σε λάδι στις οποίες ανιχνεύτηκαν διοξίνες, ενώ τον Δεκέμβριο του 2008 απέσυρε από την αγορά μολυσμένη μορταδέλα. Την ίδια χρονιά ελληνική εταιρεία απέσυρε προληπτικά βοδινό κρέας προέλευσης Ιρλανδίας.

Θα θέλατε λίγη μελαμίνη στο γάλα σας; Η μελαμίνη αποτελεί μια χρήσιμη χημική ουσία με πολυάριθμες βιομηχανικές εφαρμογές και η παραγωγή της στην Κίνα τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε σημαντικά λόγω της χρήσης της και ως λίπασμα. Το 2008, αυξάνονται κατακόρυφα στην Κίνα οι περιπτώσεις νηπίων με πέτρα στα νεφρά λόγω μόλυνσης από μελαμίνη, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου μήνα ανιχνεύεται ποσότητα μελαμίνης στην Κίνα σε γάλα σε σκόνη. Την ίδια χρονιά, δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου έκαναν λόγο για συγκεκριμένα γαλακτοκομικά προϊόντα από την Κίνα (σοκολατούχο γάλα, παστεριωμένο γάλα, μερίδες γάλακτος), τα οποία πωλούνταν παράνομα στην χώρα. Ύστερα από ελέγχους του ΕΦΕΤ, τα εν λόγω προϊόντα δεν βρέθηκαν, ενώ ο οργανισμός τόνισε μέσω δελτίου τύπου ότι απαγορεύεται η εισαγωγή και η διακίνηση γαλακτοκομικών προϊόντων από την Κίνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λίγα χρόνια μετά, το 2011, η κινέζικη αστυνομία ανακοίνωσε ότι κατάσχεσε περισσότερους από 26 τόνους γάλακτος σε σκόνη, οι οποίοι ήταν μολυσμένοι με μελαμίνη.

Γιαούρτι με μούχλα: Στις 15 Μαρτίου του 2005, η γαλακτοβιομηχανία ΦΑΓΕ προχώρησε στην απόσυρση από την αγορά 350 χιλιάδων γιαουρτιών Total, στα οποία είχε εμφανιστεί «επιφανειακή μούχλα». Είχαν προηγηθεί, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Έθνους, χιλιάδες καταγγελίες από αγοραστές στην εταιρεία και εκατοντάδες καταγγελίες στον ΕΦΕΤ. Το θέμα γνωστοποιήθηκε από τον ΕΦΕΤ στην γαλακτοβιομηχανία την 1η Μαρτίου, όμως ο κ. Νίκος Κατσαρός εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την θέση του Προέδρου του Ε.Φ.Ε.Τ, την 31η Μαρτίου 2005, διότι σύμφωνα με ανακοίνωση της τότε πολιτικής ηγεσίας «δεν ενημέρωσε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και το κοινό». Στην γαλακτοβιομηχανία, επιβλήθηκε τότε πρόστιμο 500.000 ευρώ (το μεγαλύτερο που είχε επιβάλλει μέχρι τότε ο ΕΦΕΤ), αφού σύμφωνα με το Υπουργείο Ανάπτυξης «δεν προέβη άμεσα σε ανακοίνωση προς το καταναλωτικό κοινό για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε». Για την ιστορία, το 2009 ο κ. Κατσαρός αθωώθηκε με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών. Εσύ το έφαγες το γιαουρτάκι σου;

Ορυκτέλαια στο ηλιέλαιο: Το 2008, διακινείται από την Ουκρανία σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ακατέργαστο ηλιέλαιο επιμολυσμένο με… ορυκτέλαιο. Ο ΕΦΕΤ προχώρησε στην ανάκληση/ απόσυρση από την αγορά του ραφιναρισμένου ή ακατέργαστου ηλιέλαιου, «ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσης ή τον βαθμό επιμόλυνσης», όπως ανέφερε ο οργανισμός στο δελτίο τύπου. Η αρνητική εικόνα που δημιουργήθηκε τότε για τον κυβερνητικό συντονισμό, αλλά και οι κατηγορίες για ολιγωρία στο ελεγκτικό σκέλος οδήγησαν σε ακόμα μια παραίτηση πρόεδρου του ΕΦΕΤ, συγκεκριμένα του κ. Ευάγγελου Λάζου.

Οι βλάβες που προκαλούνται: Βλάβες στα νεφρά και στην καρδιά, καρκίνος, μεταλλάξεις στα κύτταρα και επιδράσεις στην ανάπτυξη μιας νέας ζωής που κυοφορείται, αυτές είναι οι κυριότερες επιπτώσεις της συστηματικής και σε μακρά περίοδο χρόνου κατανάλωσης των ποσοτήτων του επιμολυσμένου με ορυκτέλαιο ηλιελαίου. Η βλάβη στο ουροποιητικό σύστημα μπορεί να φθάσει μέχρι την νεφρική ανεπάρκεια, με συνεπακόλουθη την επιβάρυνση του καρδιαγγειακού συστήματος και την καρδιακή ανεπάρκεια.

Οι ουσίες που ανιχνεύονται στο ανεπεξέργαστο ορυκτέλαιο, ή αλλιώς ορυκτέλαιο σε κατάσταση grund – για την ακρίβεια η υψηλή περιεκτικότητα σε πολυκυκλικούς υδρογονάνθρακες – ευθύνονται για την εμφάνιση κακοήθων όγκων, όπως έχει παρατηρηθεί σε πειραματόζωα. Οι όγκοι, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις και τις εκτιμήσεις των ειδικών, προσβάλλουν κατ’ αρχάς το ουροποιητικό σύστημα, ενώ υπολογίζεται ιδιαίτερα αυξημένος ο κίνδυνος για καρκίνο του παχέος εντέρου, του στομάχου και των οστών. Η ζοφερή εικόνα συμπληρώνεται με τις παρατηρούμενες μεταλλάξεις στο γεννητικό υλικό και την επιβάρυνση που μεταβιβάζεται στο κυοφορούμενο έμβρυο, με αποτέλεσμα την πιθανότητα ανάπτυξης όγκων ήδη από το διάστημα της κύησης.

Συνολικά 935 τόνοι από ενδεχομένως επικίνδυνο ηλιέλαιο έφτασαν επίσης στα εργοστάσια της Μινέρβας και της Ελαΐς, και από εκεί στα ράφια των σουπερμάρκετ.

Κολοβακτηρίδιο στα αγγουράκια: Τον Μάιο του 2011 έντεκα άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στην Γερμανία από γαστρεντερίτιδα, η οποία προκλήθηκε από κατανάλωση αγγουριών μολυσμένων με το βακτήριο E.coli 0104 και η ανησυχία στις χώρες της Ε.Ε. αυξάνεται για ακόμα μια φορά. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, ο ΕΦΕΤ προχώρησε σε κατάσχεση ποσότητας περίπου δύο χιλιάδων κιλών κατεψυγμένων προϊόντων κιμά από βοδινό κρέας προέλευσης Γερμανίας, στα οποία ανιχνεύθηκε το παθογόνο βακτήριο E.coli 0517, από την αλυσίδα σούπερ μάρκετ LIDL. Το θέμα έφτασε μέχρι το Ευροκοινοβούλιο, όπου “ξεκαθαρίστηκε” ότι το συγκεκριμένο στέλεχος του βακτηρίου το οποίο ανιχνεύτηκε στην Ελλάδα, δεν είναι το ίδιο στέλεχος που προκάλεσε την επιδημία στην Γερμανία. Και ησυχάσαμε !! ουφ!!

Σύνδρομο τοξικού λαδιού: Το 1981, η Ισπανία αντιμετώπισε μια νέα και παράξενη ασθένεια. Ήταν μια μόλυνση των πνευμόνων πέρα από όλα τα γνωστά πρότυπα συμπεριφοράς αντίστοιχων μολύνσεων. Ήταν εξαιρετικά εντοπισμένη και αρκετά ανθεκτική στα αντιβιοτικά. Εξακόσια άτομα έχασαν την ζωή τους πριν οι υπεύθυνοι εντοπίσουν την αιτία: τοξικό λάδι. Ένας κατασκευαστής είχε πουλήσει δηλητηριώδη, βιομηχανικής ποιότητας κραμβέλαιο (που είναι περίπου τόσο ασφαλές για κατανάλωση όσο και το λάδι κινητήρα) σε πλανόδιους πωλητές, οι οποίοι το πούλησαν με την σειρά τους ως ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας. Μιά σειρά ανακοινώσεων και προτροπή για ανταλλαγή του τοξικού λαδιού με πραγματικό ελαιόλαδο είχαν ως συνέπεια να σταματήσουν την εξάπλωση της μόλυνσης, αλλά όχι χωρίς συνέπειες.

Το 1981, η ποσότητα νοθευμένου ελαιολάδου με ραφινέλαιο προορισμένο για βιομηχανική χρήση δηλητηρίασε – αποδεδειγμένα, λόγω των νοσημάτων που ανέπτυξαν οι καταναλωτές – το πιάτο 25.000 Ισπανών. Μέσα σε μία δεκαπενταετία θα πεθάνουν πάνω από 1.200 άτομα, ενώ περίπου 4.000 θα μείνουν ανάπηροι, καθώς το «σύνδρομο του τοξικού λαδιού», όπως ονομάστηκε, προκαλεί πλήθος αναπνευστικών προβλημάτων και οξείες αλλεργικές αντιδράσεις, οδηγώντας κατόπιν σε νευρομυϊκή παράλυση και σε έσχατο σημείο στον θάνατο.

Αρουραίος ή αρνί; Η διατροφή με βάση το αρνί είναι αρκετά δημοφιλής για πολλούς λόγους. Το κρέας αυτό είναι νόστιμο και θρεπτικό. Μπορεί να καταναλωθεί από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι απαγορεύεται να φάνε χοιρινό κρέας), και τα αρνιά σαν ζώα είναι πολύ πιο εύκολα από τις αγελάδες. Ωστόσο, ορισμένοι Κινέζοι παραγωγοί κρέατος παρατήρησαν ότι υπάρχει ένα άλλο ζώο που συγκεντρώνει τα παραπάνω χαρακτηριστικά: ο αρουραίος.

Έτσι, άρχισαν να πωλούν κρέας αρουραίου αντί για αρνί, αλλά δεν σταμάτησαν εκεί, χρησιμοποιώντας επίσης αλεπούδες και διάφορα άλλα ζώα τα οποία δεν είχαν υποστεί καμία επιθεώρηση και τα οποία εμβάπτιζαν σε ζελατίνη, κόκκινη χρωστική ουσία, και νιτρικά, με σκοπό την πώληση ως κρέας αρνιού. Πολύ σύντομα όμως οι υποψίες οδήγησαν του Κινέζους αξιωμάτουχους να επέμβουν και να σταματήσουν το παράνομο αυτό εμπόριο. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη για αυτήν την εξαπάτηση, καθώς τα ποντίκια αποτελούν μέρος της διατροφικής συνήθειας σε πολλές περιοχές της χώρας, και οι έμποροι θα μπορούσαν νόμιμα να τα είχαν απλώς πουλήσει ως ποντίκια. Ετσι για να ξέρουμε τι τρώνε στις “εξωτικές” χώρες.

Ραδιενεργό βόειο κρέας: Η Ιαπωνία είναι γνωστή για τα νόστιμα προϊόντα με βάση το κρέας. Το είδος βοοειδών Wagyu δίνει ίσως το πιο τρυφερό και ζουμερό κρέας στον κόσμο: η παραλλαγή Kobe ειδικότερα θεωρείται από ορισμένους ως το καλύτερο βόειο κρέας στον κόσμο. Η χώρα είναι επίσης γνωστή για την πυρηνική καταστροφή του 2011 στην Fukushima Daiichi που προκλήθηκε από το φονικό τσουνάμι που έπληξε, μεταξύ άλλων, και τις ακτές τις Ιαπωνίας με αποτέλεσμα την διαρροή ραδιενεργών υλικών. Οι αξιωματούχοι αν και γνώριζαν τις συνέπειες της μόλυνσης στην διατροφική αλυσίδα ήταν τόσο απασχολημένοι με την διαχείριση της γενικότερης κρίσης από το τσουνάμι που δεν κατάφεραν να προλάβουν την σφαγή 500 αγελάδων στιγματισμένων από την ραδιενέργεια.

Τα ζώα είχαν τραφεί με ζωοτροφή από το άμεσο περιβάλλον της Fukushima. Το όριο της κυβέρνησης για το ραδιενεργό καίσιο σε ζωοτροφές είναι 300 μονάδες μπεκερέλ ανά χιλιόγραμμο, ενώ αυτή η συγκεκριμένη ζωοτροφή είχε ένα απίστευτο 97.000 μπεκερέλ ανά κιλό. Η ραδιενέργεια στο ίδιο το κρέας δεν έφτασε σε αυτά τα επίπεδα με αποτέλεσμα οι υπεύθυνες Αρχές να δηλώνουν πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για το κοινό. Ωστόσο, επιστήμονες επισήμαναν πως οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κατάποσης ραδιενεργού καισίου είναι παντελώς άγνωστες. Σήμερα κανείς δεν είναι πρόθυμος να καταναλώσει κρέας από την περιοχή της Fukushima και όσοι κατανάλωσαν ήδη θα βιώνουν επιπτώσεις.

Κρέας που φωσφορίζει: Το 2005, πολλοί Αυστραλοί θορυβήθηκαν από ένα πολύ περίεργο φαινόμενο που συνέβαινε στα ψυγεία τους, τα κομμάτια χοιρινής μπριζόλας που φυλούσαν στο ψυγείο κυριολεκτικά έλαμπαν στο σκοτάδι. Όπως είναι φυσικό υπήρξε μεγάλη ανησυχία και πολλοί κάτοικοι πανικοβλήθηκαν καθώς απέδωσαν το γεγονός σε μόλυνση από ραδιενέργεια.  Ωστόσο, οι αρχές γρήγορα επεσήμαναν πως την παράξενη λάμψη του κρέατος προκαλούσαν αβλαβή βακτήρια. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση το κρέας δεν ήταν κατάλληλο για βρώση. Τα συγκεκριμένα βακτήρια που ονομάζονται Pseudomonas fluorescens και έχουν την ιδιότητα να φωσφορίζουν, δεν προκαλούν τροφική δηλητηρίαση αλλά η μεγάλη συγκέντρωσή τους υποδηλώνει πως η διαδικασία αποθήκευσης του κρέατος δεν έγινε στην κατάλληλη θερμοκρασία γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την ανάπτυξη άλλων λιγότερο φιλικών βακτηρίων.

Πιπέρι Λάσπη: Μερικές από τις πιο περίεργες διατροφικές ιστορίες προέρχονται από την Κίνα. Σε μια χώρα που πρέπει να θρέψει δισεκατομμύρια στόματα, ενώ διαθέτει και μια από τις πιο χαλαρές νομοθεσίες σχετικά με την εργασία, πολλοί επιτήδειοι παραγωγοί τροφίμων γίνονται αρκετά δημιουργικοί. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι από την επαρχία Guangdong της Κίνας, όπου ένας έμπορος πιάστηκε να πουλά μαύρο και λευκό πιπέρι που δεν ήταν όμως αυτό που έπρεπε να είναι. Το λευκό πιπέρι έγινε από αλεύρι, και το μαύρο πιπέρι ήταν απλά λάσπη. Είναι χαρακτηριστικό πως ο έμπορος ήρθε αντιμέτωπος με το γεγονός ότι τα μπαχαρικά του δεν ήταν μπαχαρικά ή, στην περίπτωση του μαύρου πιπεριού του δεν ήταν καν βρώσιμα, δεν μπορούσε να καταλάβει το πρόβλημα καθώς ισχυρίστηκε πως τα προϊόντα του δεν σκότωσαν κάποιον.

Νερό με ζάχαρη για χυμό μήλου: Ο χυμός μήλου δεν είναι ένα ακριβό αγαθό, ούτε πολύπλοκο στην διαδικασία παρασκευής. Ωστόσο, το 1981, η εταιρεία τροφίμων Beech-Nut διέθετε χυμό μήλου που ήταν 100% ψεύτικος. Με σκοπό το κέρδος δημιούργησαν μια συνταγή που ήταν 20% φθηνότερη από τον κανονικό χυμό μήλου, γεγονός απολύτως φυσιολογικό καθώς δεν περιείχε καθόλου μήλα. Το ποτό ήταν απλά χρωματιστό νερό με ζάχαρη και σιρόπι για την γεύση, αν και πωλούταν ως 100% χυμός μήλου. Η εταιρεία πρόλαβε να διαθέσει τον “χυμό” της σε πολλές χώρες για διάστημα 14 μηνών πριν αποκαλυφθεί η απάτη, την οποία αποδέχθηκε ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει αρκετά εκατομμύρια σε πρόστιμα και αποζημιώσεις.

Ψεύτικα Αυγά: Τα αυγά είναι ένα τρόφιμο που φαντάζει αδύνατο να είναι πλαστό, καθώς η διαδικασία παραγωγής του είναι καθαρά οργανική. Εντούτοις, η κινεζική βιομηχανία τροφίμων έχει καταφέρει να κάνει το αδύνατο. Ένα μίγμα από ρητίνη, άμυλο, ένα πηκτικό μέσο, και χρωστικές ουσίες μπορεί κάλλιστα αποτελέσει το ασπράδι και τον κρόκο, διαμορφωμένα σε ένα τέλειο αυγό με ένα καλούπι. Στη συνέχεια, το «αυγό» βυθίζεται σε ένα μίγμα από κερί παραφίνης, σκόνη γύψου, και ανθρακικό ασβέστιο για να δημιουργήσουν το κέλυφος του. Αυτά τα εντελώς τεχνητά αυγά είναι γρήγορα στην κατασκευή τους, ένα άτομο μπορεί να κάνει έως και 1.500 σε μια μέρα, όμορφα στην όψη, έχουν χαμηλό κόστος, και απολύτως άχρηστα σε οποιαδήποτε αξία.

Πάπρικα με μπογιά μολύβδου: Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ουγγρικής γαστρονομίας είναι η πάπρικα. Το συγκεκριμένο μπαχαρικό είναι τόσο σημαντικό όσο η πάστα για τους Ιταλούς, αποτελεί την πρωταρχική γεύση σε ολόκληρη την κουζίνα τους και γι’ αυτό της έχουν μεγάλη εκτίμηση. Το μπαχαρικό αυτό προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν κάποιοι επιτήδειοι το 1994, όταν αποφάσισαν να κάνουν την παραγωγή τους λίγο πιο αποδοτική, προσθέτοντας στην πάπρικα χρώμα που περιείχε μόλυβδο. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να κάνουν πιο έντονο το χρώμα της πάπρικας αλλά και να αυξήσουν το βάρος της. Έτσι είχαν διπλό κέρδος αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο τραπέζι των πελατών τους.

Η απάτη ανακαλύφθηκε όταν κάποιοι έχασαν τη ζωή τους και αρκετοί ακόμα αρρώστησαν καθώς ο δειγματοληπτικός έλεγχος έδειξε πως το 5,8% της πάπρικας στην περιοχή ήταν μολυσμένη με μόλυβδο. Αν και η κατάσταση έχει έκτοτε ξεκαθαριστεί, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι το πλήγμα για την φήμη της πάπρικας ήταν τεράστιο και από τότε συνεχίζει να ελέγχει την παραγωγή της πάπρικας με αυστηρούς ελέγχους.

Ακτινοβολημένα δημητριακά: Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1950, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εστιάσει με μεγάλη έμφαση στην εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας και ολόκληρη η χώρα ήταν αποφασισμένη να ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα και τις συνέπειες της. Το Massachusetts Institute of Technology (MIT) και η εταιρεία τροφίμων Quaker Oats ήταν πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε αυτή την πανεθνική προσπάθεια. Έτσι άρχισαν ένα πρόγραμμα διατροφής μαθητών προσφέροντας τους για πρωινό δημητριακά.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, μαθητές από το Walter E. Fernald State School τρεφόντουσαν για σημαντικό διάστημα με δημητριακά που είχαν δεχθεί μικρές ποσότητες ακτινοβολίας με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων για την επίδραση τους στα παιδιά. Μάλιστα για να πείσουν ευκολότερα τους μαθητές να καταναλώσουν το δηλητήριο, τους δελέαζαν με δώρα όπως εισιτήρια για αγώνες μπέιζμπολ. Αν και το σκάνδαλο αποχαρακτηρίστηκε το 1993 εντούτοις το MIT σε μια ειλικρινή προσπάθεια μεταμέλειας εξέφρασε την λύπη του και παραδέχθηκε ότι «κατάλληλες διαδικασίες για συναίνεση δεν τηρήθηκαν» στο πείραμα.

Εκρηκτικά καρπούζια; Αν υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να κάνει ένα τρόφιμο είναι να εκρηγνύεται. Εντούτοις υπάρχει ένα μέρος όπου όλα μπορεί να συμβούν και αυτό είναι η Κίνα. Ίσως το πιο παράξενο διατροφικό σκάνδαλο που διαδραματίστηκε στην χώρα ήταν αυτό του 2011, όταν ξαφνικά τα καρπούζια στην επαρχία Jiangtsu άρχισαν να ανατινάζονται. Οι εκρήξεις κυμαίνονταν από απλή διάσπαση και ρωγμές μέχρι πλήρη χειροβομβίδα – όπως εκρήξεις με καρπουζένια θραύσματα να εκτοξεύονται σε κωμικοτραγικές σκηνές. Ένας αγρότης παρομοίασε τα καρπούζια με νάρκες την νύχτα που δεν τον άφηναν να κοιμηθεί, προκαλώντας του νευρικότητα.

Οι αγρότες της περιοχής είχαν χρησιμοποιήσει μια χημική ουσία που ονομάζεται forchlorfenuron, με σκοπό να ενισχύσουν τις καλλιέργειες τους. Ωστόσο, είχαν αγνοήσει το γεγονός ότι τα καρπούζια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε τέτοια ενισχυτικά ανάπτυξης, με αποτέλεσμα αυτή να γίνεται τόσο γρήγορα που τα καρπούζια έσκαγαν. Έτσι, αντί να αποκομίσουν κέρδος από μεγάλα και ζουμερά καρπούζια έχασαν όλη την παραγωγή τους και σαν να μην έφτανε αυτό, το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο στην Κίνα έπαιξε την ιστορία τους, καθιστώντας τους περίγελο της Κίνας.

Ο κατάλογος “RAPID ALERT SYSTEM FOR FOOD AND FEED” που βγαίνει κάθε εβδομάδα αναφέρει όλα τα ακατάλληλα τρόφιμα που εντοπίζονται στην ΕΕ. Κατόπιν η κάθε χώρα μεμονωμένα κάνει ότι μπορεί για να ελέγξει την αγορά της. Σκέψου τώρα, με δεδομένη την ελληνική δημοσιοϋπαλληλίστικη νοοτροπία, μέχρι να ψάξουν και να ανακαλύψουν τις άπειρες λαμογιές των λόμπι τροφίμων, πόσοι έχουν ήδη καταναλώσει αυτά τα δηλητήρια και πόσοι εν αγνοία τους καταλήγουν με ασθένειες;

@ OWL / edwhellas.com