«Πάντα μου έκαναν ερωτήσεις για το σώμα μου και τα κιλά μου και το νούμερό μου και το στυλ μου και για τέτοια πράγματα. Και πραγματικά το καταλαβαίνω. Είναι λίγο ενοχλητικό που η ίδια ερώτηση δεν γίνεται το ίδιο συχνά στους άντρες. Αλλά πέρα από αυτό, ο κόσμος φαινόταν να μένει έκπληκτος από το γεγονός πως ήμουν επιτυχημένη παρά τα παραπάνω κιλά μου, έτσι ένιωθα… Δεν κάνω μουσική για τα μάτια. Κάνω μουσική για τα αυτιά». Adele
«Όποια έχει κάνει παιδί ξέρει πόσο δύσκολο είναι να χάσεις τα κιλά της εγκυμοσύνης, το σώμα σου αλλάζει τελείως. Με κοροϊδεύετε που πήρα βάρος και που προσπαθώ να το χάσω, ντροπή σας. Δεν είμαι τέλεια αλλά δεν τα συμβιβαστώ με τα δικά σας κοκαλιάρικα στάνταρντς, συγγνώμη.» Κιμ Καρντάσιαν
«Δεν σχεδιάζω να αλλάξω, Αυτό είναι. Καθίστε ή φύγετε. Φιλιά». Η 35χρονη Έιμι Σούμερ τα λέει έξω απ’ τα δόντια σε όσους την κοροϊδεύουν για το βάρος της.
«Αιστάνθηκα πολύ άσχημα γι’ αυτόν τον άνθρωπο (που έγραψε την κριτική) που κολυμπάει σε τόσο μίσος. Αυτός είναι σε ένα κακό σημείο κι εγώ είμαι σε ένα καλό σημείο. Γελάω κάθε μέρα της ζωής μου, είμαι καλά με τον άντρα μου και τα παιδιά μου που μου τραγουδάνε». Απάντησε η ηθοποιός Μελίσα Μακάρθι που χαρακτηρίστηκε σε κριτική του New York Observer …τρακτέρ!
«Αν κάποιος τολμήσει να ψιθυρίσει την λέξη δίαιτα, του λέω “μπορείς να πας να γαμηθείς”» Τζένιφερ Λόρενς
Body Shaming – Ο ρατσισμός της εμφάνισης
Η πρακτική της διατύπωσης επικριτικών, συχνά εξευτελιστικών, σχολίων για τις αναλογίες και το βάρος κάποιου λέγεται “Body Shaming” και δεν το υφίστανται μόνο άνθρωποι με καμπύλες, ούτε μόνο γυναίκες. Σκεφτείτε μόνο πόσες φορές έχει επικριθεί η Αντζελίνα Τζολί για το γεγονός ότι είναι πολύ αδύνατη και πόσο έχει σχολιαστεί ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο επειδή έκανε κοιλίτσα ή ο Μπραντ Πιτ επειδή αδυνάτισε πολύ μετά τον χωρισμό του.
Body Shaming είναι η λέξη που περιγράφει τον κοινωνικό ρατσισμό (αποκλεισμό, ύβρη, μείωση, καταπίεση κλπ.) που δέχονται οι άνθρωποι (συνήθως οι γυναικες) για τα κιλά και την εμφάνιση τους. Το είδος αυτό του κοινωνικού ρατσισμού είναι πραγματικό και δεν είναι λίγες οι φορές που άνθρωποι επικρίνονται για την εμφάνισή και τα κιλά τους. Η αλήθεια είναι ότι η πολλοί ανάγωγοι και μειωμένης νοημοσύνης, κοιτάζουν στραβά κάποιον στην παραλία που έχει πέρα από τον αποδεκτό όρο κιλά ή τον επικρίνουν αρνητικά στον εργασιακό χώρο, με το γελοίο πρόσχημα ότι “κάποιος που δεν μπορεί να συγκρατήσει την όρεξή του, γύρευε τι άλλα θέματα έχει” & (sic) & LOL
Είναι δύσκολο να είσαι χοντρός στην Ελλάδα. Τόσο δύσκολο, που ακόμη και η λέξη λέγεται και γράφεται με αρκετή δυστοκία. Το «χοντρός» έχει χρησιμοποιηθεί τόσες φορές ως υποτιμητικός χαρακτηρισμός, που έχει καταντήσει βρισιά. Στην Ελλάδα, μπορείς να είσαι λεπτός ή λιπόσαρκος, μπορείς να είσαι ψηλός ή κοντός, όμως χοντρός δεν μπορείς να είσαι. Δεν είναι φυσιολογικό -κι αν είσαι, θα πρέπει να δεχθείς τον κοινωνικό ρατσισμό που συνεπάγεται. Αν βγεις στην παραλία, θα πρέπει να υποστείς λοξά και περίεργα βλέμματα και να κάνεις ότι δεν ακούς σχόλια και κοροϊδίες πίσω από την πλάτη σου. Γενικά, θα πρέπει να κάνεις τον ηλίθιο και να υποστείς το body shaming, απλώς και μόνο επειδή δεν είσαι σαν τους άλλους, τους «φυσιολογικούς».
Αν είμαστε ειλικρινείς, θα παραδεχθούμε ότι με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζει η πλειοψηφία της κοινωνίας τους υπέρβαρους και τους παχύσαρκους, που σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), αποτελούν στην Ελλάδα το 41,5% και 17,4% των συμπολιτών μας, αντίστοιχα. Σύμφωνα με την μελέτη ΥΔΡΙΑ, επτά στους δέκα ενήλικες κατοίκους της Ελλάδας είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, με το υψηλότερο ποσοστό παχύσαρκων ενήλικων ατόμων να παρατηρείται στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη (43%), ενώ το μικρότερο ποσοστό στην Αττική (30%). Οι άνδρες είναι συχνότερα υπέρβαροι, ενώ οι γυναίκες είναι συχνότερα παχύσαρκες. Στην παιδική παχυσαρκία, η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά, το φαινόμενο μάλιστα εντοπίζεται κυρίως σε χαμηλά οικογενειακά εισοδήματα.
Το ζήτημα της παχυσαρκίας δεν εξαντλείται στις προσβλητικές εκφράσεις και τις λοξές ματιές που υφίστανται οι παχύσαρκοι. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, ο κοινωνικός ρατσισμός κατά των παχύσαρκων ξεκινά από πολύ νωρίς, καθώς το βάρος αποτελεί τον πιο συχνό λόγο προσβολών και κακοποίησης στο σχολείο. Συγκεκριμένα, το 85% των μαθητών είπαν ότι είδαν υπέρβαρους συμμαθητές τους να πέφτουν θύμα κοροϊδίας και υβριστικών σχολίων εντός του σχολείου. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι το bullying δεν γινόταν μόνο από άλλους μαθητές, αλλά επίσης από δασκάλους και -όπως είπε πάνω από το 30% των μαθητών- γονείς.
Τις περισσότερες φορές το γελοίο επιχείρημα της πλευράς που ασκεί τον κοινωνικό ρατσισμό κι την καταπιεστική επίθεση επικεντρώνεται στα θέματα υγείας του στυλ “πώς γίνεται κάποιος παχύσαρκος να είναι υγιής. Μα δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κακό στον εαυτό του;” Αν και κάτι τέτοιο μπορεί να ειπωθεί άνετα για τον καφέ, την κρεατοφαγία, την coca cola, το κάπνισμα, το χασίς, το αλκοόλ, τα παγωτά, την ζάχαρη, τα αντικαταθλιπτικά, το ιντερνέτ, την θρησκεία, την πολιτική … κλπ. είναι μηδενικές οι περιπτώσεις που κάποιος επικρίνεται επειδή δεν είναι εγκρατής με το κουτόχορτο (χασίς) και δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο βλάπτει την υγεία του. Από την άλλη, ότι κάποιος είναι αδύνατος στην όψη δεν τον καθιστά απαραίτητα και υγιή, ούτε σημαίνει ότι προσέχει περισσότερο την διατροφή του σε σχέση με κάποιον με παραπάνω κιλά.
Ο μαζάνθρωπος έχει ένα σχόλιο να σου πει κατάμουτρα όπως «σα να ‘βαλες λίγα κιλάκια» ή «δεν σε βοηθάει και το βάρος, γιατί δεν κάνεις κάτι για αυτό;» ή «γιατί δεν προσπαθείς να αδυνατίσεις;» ή «κόψε λίγο το φαγητό και ξεκίνα περπάτημα». Για μένα, το υποτιθέμενο ενδιαφέρον είναι συγκαλυμμένη αγένεια και κρετινισμός. Προτείνοντας σε κάποιον να αδυνατίσει, του δείχνεις ότι έτσι όπως είναι ΤΩΡΑ, δεν είναι αποδεκτός από εσένα. Η φαιδρή δικαιολογία «για το καλό σου στο λέω, είναι και θέμα υγείας» είναι η ρίζα της ύπαρξης αυτού του ρατσισμού.
Ο μαζάνθρωπος πιστεύει ότι η απώλεια βάρους είναι κάτι εύκολο που εξαρτάται αποκλειστικά από την μείωση του φαγητού και την αύξηση της άσκησης. Άρα είναι 100% στο χέρι σου να το κάνεις. Αν όχι, τότε είσαι λαίμαργος, τεμπέλης ή δεν προσπαθείς αρκετά. Αν δεν είσαι αδύνατος, φταις αποκλειστικά εσύ. Άρα έχει δικαίωμα να σου πει να αλλάξεις και να γίνεις του γούστου του. Ετσι λοιπόν, κι εγώ από την άλλη έχω κάθε δικαίωμα να σου πω να πάς να γαμηθείς …
Μπορεί κάποιος να ΜΗΝ θέλει να αδυνατίσει. Να είναι μια χαρά όπως είναι, με τα κιλά του και την εμφάνιση του. Για τα στερεότυπα του μαζάνθρωπου όμως, είναι αδιανόητο να νιώθει κανείς καλά όντας με βάρος έξω από τα συστημικά πλαίσια. Αλλά είναι η αλήθεια, ότι, είναι λίγοι όσοι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, είτε έτσι, είτε αλλιώς. Οι περισσότεροι, θέλουν να είναι το σώμα τους κάπως αλλιώς, πιο αδύνατο, με λιγότερα παχάκια, χωρίς κυτταρίτιδα, με λεπτότερα μπράτσα, με ίσια μαλλιά αν είναι σγουρά και με ξανθά αν είναι μαύρα και τούμπαλιν … παράνοα- αισθάνονται άσχημα που δεν το έχουν ήδη, έχουν ξεκινήσει να το αλλάζουν και έχουν πέσει στην λούμπα του … αδυνατίσματος, μαζί με όλα τα αρνητικά συναισθήματα που συνοδεύουν την στέρηση. Αληθινή παράνοια.
@OWL /edwhellas.gr
Ο ρατσισμός της εμφάνισης.
Αλλά, ας το πάρουμε το θέμα από την αρχή.
Όσο κακό είναι να κριτικάρεται μια γυναίκα για το σώμα της, άλλο τόσο κακό είναι να επαινείται διαρκώς και ασύστολα επειδή αδυνάτισε. Δεν ξέρεις την ιστορία του άλλου. Δεν ξέρεις γιατί είναι έτσι όπως είναι. Δεν ξέρεις τι τον οδήγησε εκεί και πώς. Δεν ξέρεις αν εσύ θα ήσουν τόσο δυνατός ώστε να συνεχίσεις να ζεις – όπως εκείνος – έστω και με παραπάνω κιλά. Δεν ξέρεις αν ο άλλος γυμνάζεται και έχει κολλήσει από ένα σημείο και μετά να χάνει κιλά. Δεν ξέρεις πως είναι η ζωή του και αν υπάρχει άγχος που τον φουσκώνει. Δεν ξέρεις αν απλώς του αρέσει να απολαμβάνει το φαγητό και να μην τρώει σαν ανορεξικό πτώμα. Δεν ξέρεις τ ί π ο τ α.
Επίσης, υπάρχει κάτι που λέγεται σεβασμός της προσωπικότητας. Και η εμφάνιση συμπεριλαμβάνεται εκεί. Ακόμη, επικρατεί παράνοια. Υπάρχουν άνθρωποι που επειδή είναι πολύ αδύνατοι αποκαλούν χοντρούς και χοντρές όσους και όσες είναι λιγότερο αδύνατοι – αδύνατες από εκείνους. Δηλαδή η άλλη που είναι 46 κιλά θα σου πει εσένα που είσαι 60 πως είσαι χοντρή. Ε όχι φίλη , δεν είσαι. Αυτός ο τρόπος σκέψης όταν μέσα σε ένα σύνολο είναι μαζικός μπορεί να ετεροπροσδιορίσει τόσο πολύ μια νέα κοπέλα, ώστε εκείνη στο τέλος να μισήσει τον εαυτό της και να υποβληθεί σε εξαντλητικές δίαιτες με τα προφανή αποτελέσματα.
Ναι, φυσικά, πρέπει να έχει μια γυναίκα δύναμη μέσα της για να μην επηρεαστεί από σχόλια. Αλλά, πρέπει να ξέρουμε, πως είναι εξαιρετικά εύκολο να κλονιστεί ο ψυχισμός της λόγω της εκφυλισμένης παράνοιας που δέχεται καθημερινά από ένα σύνολο ανθρώπων. Το ζουμί είναι να βρει ανθρώπους ουσιαστικούς χωρίς να μετράνε την αξία κάποιου ανάλογα με το πόση λιγότερη πέτσα έχει πάνω του. Είναι αστείο.
Και από την άλλη είναι ακόμα χειρότερο να ενθουσιάζονται οι άλλοι υπερβολικά όταν αδυνατίζεις πολύ σε βαθμό που να δείχνουν πως τώρα σε συμπαθούν περισσότερο και πως τώρα απέκτησες αξία, ενώ παλιά καθόλου δεν άξιζες. Μπροστά σε κάποια που έχασε κιλά, άκουσα να λένε στους γονείς της ” επιτέλους τώρα η Κατερίνα έγινε γυναίκα” και λέω γιατί, πριν ήταν άντρας; Δεν ήταν. Ή μια άλλη όταν την είδε έλεγε για μια ώρα πόσο αδυνάτισες, ΤΩΡΑ είσαι όμορφη (παλιά δεν ήσουν).
Στο πρώτο έτος της σχολής μου, έχοντας πάρει κιλά από τις πανελλήνιες και την λιγότερο κινητική ζωή, είχα μια συμφοιτήτρια που έμοιαζε με πτηνό, αλλά ήταν πολύ αδύνατη και έλεγε στην πιο αδύνατη φίλη μας “δε θέλω να είμαι μαζί σου στην παραλία γιατί δεν εχεις κυτταρίτιδα” και λέει σε μένα “τουλάχιστον έλα εσύ” (επειδή έχεις κυτταρίτιδα οπότε θα φαίνεσαι πιο άσχημη από μένα), είπε το πτηνό που μίλαγε σαν να ήταν ξεκούρδιστη Αλβανίδα.
Αν θέλουμε να κοροϊδεύουμε μπορούμε και εμείς.
Η άλλη να χαμογελάει και να φαίνονται τα ούλα πέντε μέτρα και τα δόντια ούτε μισό και να σε κοιτάει αφ υψηλού επειδή έχεις καμπύλες. Και αυτός ο ρατσισμός υπάρχει όχι μόνο αν είσαι παχύσαρκος αλλά και αν απλώς είσαι πιο γεμάτος από εκείνους, χωρίς να είσαι ανθυγιεινός. Αυτό το θέμα δεν ξέρω από που να το πιάσω και που να το αφήσω. Πολλές φορές με ενοχλεί όταν το βλέπω να υπάρχει – όχι απαραίτητα σε μένα – άλλες δε με ενδιαφέρει. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν παύει να μου κάνει εντύπωση.
Με ενοχλεί που οι άλλοι εξαρτούν την αξία μιας γυναίκας από τα κιλά της και δεν βλέπουν την ουσία της. Με ενοχλεί που αυτές ή αυτοί που κοροϊδεύουν δεν κοιτούν τα δικά τους χάλια. Και είναι όλοι τους άσχημοι. Ίσως η κακία να βγαίνει στο πρόσωπό τους και να τους καθιστά άσχημους. Ίσως επειδή έχουν φάει ενεργειακό σκουπίδι σε υπέρτατες δόσεις αφού ως γνωστόν πάσχουν από μητρομανία. Όλες όσες κορόιδευαν έτσι άλλες θεωρούσαν ότι το μόνο αξίωμα μιας γυναίκας είναι να ρίχνει κάθε μέρα δέκα γκόμενους.
Για αυτό έχουν πάει με όλη τη γειτονιά και σνομπάρουν εσένα που δεν θέλεις και δεν πας με όλη τη γειτονιά. Εκφυλισμένα δίποδα του κερατά χωρίς καμία αξιόλογη και σωστή, ουσιαστική γνώση για τον κόσμο και τη ζωή, εγκλωβισμένα στην μικρότητα του εγωκεντρισμού τους επειδή ΤΙΠΟΤΑ αξιόλογο δεν έχουν στη ζωή τους κοιτούν να πάρουν επιβεβαίωση ΜΟΝΟ από το σώμα τους και τη διάθεση του σώματός τους γιατί μάλλον μόνο αυτο μπορούν να επιδείξουν, τίποτε άλλο.
Σε τίποτα άλλο δεν μπορούν να καταξιωθούν οπότε θα προβάλλουν ένα αντικειμενικά αδύνατο σώμα θεωρώντας πως θα αντισταθμίσει την συνολική και ενεργειακή ασχήμια της σαπίλας τους. Η άλλη έλεγε “πεινάω και θέλω να φάω τόστ αλλά μπορεί να μου την πέσει ο χ και δε θέλω να φουσκώσει η κοιλιά μου” και οι άλλες την άκουγαν σοβαρά και ήμουν σε φάση….. 😐 αλλά τελικά κρίμα, κανείς δεν της την έπεφτε. Αλλά έτσι είναι, παράνοια, παράνοια, παράνοια, παράνοια.
Τέτοιες νοοτροπίες κυριαρχούν στην αντιμετώπιση του θέματος “σώμα” και μάλιστα από νεαρές κοπέλες. Κυριαρχεί το παρανόρμαλ σε νοοτροπία και το πραγματικό νορμάλ είναι προνόμιο λίγων. Πολύ πιο λίγων από όσο νομίζουμε. Εν ολίγοις, ας αφήσουμε τον καθένα να είναι όπως γουστάρει και να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Τόσο απλό γαμώ την ρηχότητά τους και την σιχαμενομαλάκινσή τους.
«Είναι απλό… Τρώγε λιγότερο και ασκήσου περισσότερο». Αυτό είναι όλο. Η μαγική λύση. Το απόσταγμα σοφίας ετών, πως δεν το σκεφτήκαμε; Αλλά …
Αν η απώλεια βάρους ήταν απλή υπόθεση, θα ήταν όλοι αδύνατοι.
Οι χοντροί που κοροϊδεύεις μπορούν να αδυνατίσουν. Εσύ, μπορείς να γίνεις άνθρωπος;
@Φλ. Φλου / 2019
Αναζήτησε το άρθρο: Το μανιφέστο ενός χοντρού