Topics:

Σούπα με κριθάρι-πλιγούρι ντομάτες και βότανα

Κριθάρι το αποφλοιωμένο ή πτισάνη. Από τα πρώτα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος. Βασική διατροφή του ανθρώπου από την προϊστορική εποχή έως και τον 16ο αιώνα. Είναι εξαιρετική πηγή ευρέως φάσματος θρεπτικών ουσιών, απαραίτητων για...

Σούπα με κριθάρι-πλιγούρι ντομάτες και βότανα

Κριθάρι το αποφλοιωμένο ή πτισάνη.

Από τα πρώτα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος. Βασική διατροφή του ανθρώπου από την προϊστορική εποχή έως και τον 16ο αιώνα. Είναι εξαιρετική πηγή ευρέως φάσματος θρεπτικών ουσιών, απαραίτητων για τον οργανισμό, προκειμένου να αναπτυχθεί, να αναρρώσει αλλά και να διατηρηθεί σε υγιή κατάσταση.

Πολύ διαδεδομένη ήταν η θεραπεία με πτισάνη στην αρχαία Ελλάδα όλων σχεδόν των ασθενειών και ειδικά των «οξέων» (βαρέων) παθήσεων. Με την πτισάνη έκαναν δύο ειδών αφεψήματα. Το ένα με «ολόκληρη πτισάνη» που περιείχε όλους τους σπόρους του ξεφλουδισμένου κριθαριού.

Το άλλο λέγονταν «χυλός» και παρασκευαζόταν με τον ίδιο τρόπο, με την διαφορά ότι το στράγγιζαν να το κάνουν πιο εύπεπτο. Διαδεδομένη ήταν η θεραπεία με πτισάνη και πριν την εποχή του πατέρα της ιατρικής Ιπποκράτη. «Πτισάνη μεν ούν δοκέει ορθώς προεκρίσθαι των σιτηρών γευμάτων εν τουτέοισι τοίσι νοσήμασι, και επαινέω γε τους προκρίναντας» γράφει ο Ιπποκράτης. Το βιβλίο «περί διαίτης οξέων» του Ιπποκράτη επεκτείνεται τόσο πολύ στην θεραπεία των ασθενειών με πτισάνη ώστε το βιβλίο αυτό μνημονεύονταν από τους αρχαίους με τον τίτλο «περί πτισάνης».

Και μετά την εποχή του Ιπποκράτη η χρήση της πτισάνης ήταν τόσο μεγάλη που ο κωμικός Αλέξης είπε: «Εάν επιχώριος ιατρός είπη τρύβλιον τούτο δότε πτισάνης έωθεν καταφρονούμεν ευθέως αν δε πτίσαναν και τρύβλιον θαυμάζομεν». Ακόμη και κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους ο ιατρός Αλέξανδρος Τραιλιανός λέει: «περί πάντων μεν ο της πτισάνης χυλός επιτήδεος».

Δεν χρησιμοποιείται από τους σύγχρονους Έλληνες σχεδόν καθόλου το κριθάρι ενώ ήταν βασική διατροφή από την προϊστορική ακόμη εποχή. Γνωρίζουν όμως οι κτηνοτρόφοι μας ότι για να αποκτήσουν τα ζώα μυϊκή μάζα γρήγορα, χρειάζονται κριθάρι.

Επιστημονικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι η ύπαρξη κριθαριού σε μια υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθήσει την μείωση των στεφανιαίων καρδιακών νόσων. Αυτή η ανακοίνωση επιτρέπεται να υπάρχει στα προϊόντα από κριθάρι στην Αμερική, και βασίζεται σε πρόταση της Αμερικάνικης Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αφού σύμφωνα με «σημαντικά επιστημονικά στοιχεία» αποδεικνύεται μεταξύ των άλλων και μείωση της χοληστερόλης.

Περιέχει βιταμίνες Ε,C του συμπλέγματος Β και είναι πλούσιο σε Β12. Επίσης καροτίνη, ασβέστιο, σίδηρο , μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, μαγγάνιο, μόλυβδο, γερμάνιο, χαλκό, λίθιο, ψευδάργυρο, σελήνιο, όλα σε αρμονική μεταξύ τους αναλογία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των αναλύσεων της Ενώσεως Αναζήτησης Πηγών του Κέντρου Επιστημών και Τεχνολογίας και του Ιαπωνικού Κέντρου Ανάλυσης Τροφών, ειδικά ο πράσινος χυμός κριθαριού περιέχει 30 φορές περισσότερη β1 από το αγελαδινό γάλα, 7 φορές περισσότερο βιταμίνη C από τα πορτοκάλια, 11 φορές περισσότερο ασβέστιο από το αγελαδινό γάλα, 5 φορές περισσότερο σίδηρο από το σπανάκι, 6,50 φορές περισσότερη καροτίνη από το σπανάκι.

Σημαντικά επιστημονικά στοιχεία σύμφωνα με την Αμερικάνικη Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) καταδεικνύουν ότι περιλαμβάνοντας το κριθάρι σε μια υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθήσει στην μείωση κινδύνου στεφανιαίων καρδιακών νόσων αφού μειώνεται σημαντικά η κακή χοληστερόλη και τα συνολικά επίπεδα χοληστερόλης.

Άρρωστοι, μωρά, παιδιά, και όσοι αναρρώνουν ωφελούνται αν τρώνε κριθάρι σε μορφή χυλού ή χυμού. Τα αποτελέσματα είναι πιο σημαντικά σε συνδυασμό με φρούτα και λαχανικά.

Κατάλληλο σε όσους έχουν δυσανεξία και αλλεργική αντίδραση στην γλουτένη. Η καλύτερη εναλλακτική λύση για την αντικατάσταση του ρυζιού στο μαγείρεμα. Ο Ιπποκράτης συχνά χορηγούσε στους αρρώστους πτισάνη από κριθάρι, γνωρίζοντας την πολύ υψηλή θρεπτική του αξία και αναρρωτική του ικανότητα.

Για καθημερινή χρήση: Από βραδύς σε βρασμένο νερό ρίχνουμε δύο–τρεις κουταλιές κριθάρι. Το πρωί το σουρώνουμε. Το κριθάρι το τρώμε για πρωινό, το δε νερό το πίνουμε ως τσάι. Όσο υγρό περισσέψει το βάζουμε στο ψυγείο και το πίνουμε στην διάρκεια της μέρας ως χυμό ή νερό, με λεμόνι και μέλι.

Σούπα με πλιγούρι κριθαριού, ντομάτες και βότανα.

Υλικά:
250 γρ. χοντρό πλιγούρι κριθαριού.
150 γρ. φασόλια μουλιασμένα από βραδύς.
(ή όποιο άλλο όσπριο σας αρέσει).
50 γρ. καρότα ψιλοκομμένα.
100 γρ. ντομάτες φρέσκιες, ξεφλουδισμένες.
λίγα αρωματικά μυρωδικά:
(ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο, μαιντανό, βασιλικό, μυρώνια, καυκαλήθρες, παπαρούνες… όχι όλα μαζί)
50 γρ. σέλινο ή σέλερι.
1 κρεμμύδι ξερό μέτριο.
αγνό παρθένο ελαιόλαδο.
φρεσκοτριμένο πράσινο πιπέρι.
1 κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη.
λίγη σκόνη καγιέν (όσο αντέχετε).
ανθό αλατιού.

Για το σερβίρισμα:
Φρέσκος βασιλικός και μαϊντανός ή σχοινόπρασο ψιλοκομμένο
λίγο αγουρέλαιο.

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε τα καρότα και τα κόβουμε σε κύβους. Κόβουμε και το σέλινο ή το σέλερι σε χοντρά κομμάτια. Τέλος, κόβουμε και το κρεμμύδι σε μικρούς κύβους, τα ρίχνουμε όλα μαζί σε ένα νταβά με λίγο ελαιόλαδο και τα σοτάρουμε για λίγο. Προσθέτουμε τον κουρκουμά, το πλιγούρι κριθαριού να λαδωθούν 1-2 λεπτά και προσθέτουμε τα φασόλια, ρίχνουμε βραστό νερό, ή ζωμό λαχανικών τόσο ώστε να καλυφθούν πλήρως όλα τα υλικά και μαγειρεύουμε για 20-25 λεπτά περίπου.

Κατόπιν προσθέτουμε τις ντομάτες κομμένες σε κύβους κι αφήνουμε το φαγητό μας να πάρει μερικές βράσεις. Προσθέτουμε τον ανθό αλατιού και το καγιέν. Μόλις αφαιρέσουμε το σκεύος μας από την φωτιά, προσθέτουμε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και τον βασιλικό, ραντίζουμε την σούπα μας με αγουρέλαιο,  φρεσκοτριμένο πράσινο πιπέρι και την σερβίρουμε καυτή με φρυγανισμένο ψωμί.

Μπορούμε να προσθέσουμε στο πιάτο, σπιτικό λουκάνικο ψητό και κομμένο σε φέτες.

Συνοδεύεται με λευκά τυριά ή κατσικίσιο γιαούρτι και καλό κόκκινο κρασί.

Καλή απόλαυση!

***
Aliki Alisa / edwhellas.gr